แผ่นดินนี้ข้าจอง ตอนที่ 15 คดีแรก ผีดูดเลือด 1

แผ่นดินนี้ข้าจอง (这是我的土地)

-A A +A

แผ่นดินนี้ข้าจอง ตอนที่ 15 คดีแรก ผีดูดเลือด 1

หลังจากแจ้งทางจวนของจวิ้นอ๋องซึ่งเป็นสำนักงานใหญ่ของหน่วยมือปราบแห่งเมืองซิวซันทางทีมงานที่รับผิดชอบด้านการเคลียร์พื้นที่คุมฝูงชนซึ่งเขาก็ไม่ใช่มือปราบแต่เป็นเหล่าทหารในจวนเข้ามาจัดการรวมกระทั่ง ซุนปินกับซาถัว ก็เข้ามารับหน้าที่ชันสูตรศพ และมือปราบตอนนี้ที่มีอยู่ 7 คนรวมถึงชูยงด้วย มารวมตัวกันในที่เกิดเหตุกันครบทุกคน ซุนปิน ชูยงซาถัว ทั้งสามกำลังสันสูตรศพ 

“อาจารย์ศิษย์คิดว่าที่เขาตายเพราะถูกดูดเลือดหมดตัวอาจารย์คิดว่าไง” ชูยงกล่าวพร้อมกับชี้ไปทางศพ ในขณะที่ชูยงพูดชุนปินเองก็กำลังตรวจดูร่างกายศพอยู่ก็พยักหน้าเห็นด้วยกับชูยง

 

“เขาตายพราะเลือดหมดตัวก็จริงอยู่ แค่เหมือนกับว่าเขาถูกดูดเลือดในขระที่เขานั้นไม่มีสติ ซึ่งข้าแน่ใจว่าเขานั้นโดนมนต์สะกดทำให้หลับอยู่” 

 

“ผมก็คิดว่างั้น” ซาถัวสนับสนุนซุนปิน

 

"นี่ไง" ซุนปินพููดขณะจับที่คอของศพเพื่อแสดงอะไรบางอย่างให้ชูยงกับซาถัวดู มันคือรอยกัดที่อยู่ที่คอศพ

 

"มันคือรอยกัดน่าจะเป็นผีดูดเลือด เป็นปีศาจชนิดหนึ่งที่ถูกบันทึกในสารานุกรมมันจะกินเลือดคนเป็นๆเป็นอาหารสามารถแปลงร่างเป็นค้างคาวได้แต่มันจะไม่ชอบหากินตอนกลางวัน และดูจากการตายของเขาแล้วก็น่าจะตายมาประมาณ 5-6 ชั่วยามแล้ว"

 

ในขณะนั้นเองจวิ้นอ๋องก็เข้ามายังที่เกิดเหตุเหล่ามือปราบรวมถึงชูยง ซุนปิน และซาถัว ต่างก็ลุกขึ้นประสานมือทำความเคารพ จวิ้นอ๋องมองดูศะด้วยสีหน้าที่สั่นสะพรึ่งไม่ต่างจากทุกคน บวกกับการที่เขานั้นพึ่งได้ยินเรื่องเล่าขององค์หญิงหนิงมาทำให้สีหน้ายิ่งสั่นสะพรึงมากไปกว่าเดิม 

 

“ผลสันสูตรเป็นอย่างไง” จวิ้นอ๋องหันหน้าไปถามซุนปิน

 

“เรียนใต้พวกข้าน้อยได้ทำการสันสูตรแล้วพบคนผู้นี้ถูกดูดเลือดจนตายขอรับแต่ก่อนหน้าที่เขาจะตายเขาได้ถูกสะกดทำให้หลับขอรับ และดูจากวิธีการฆ่าแล้วมันคล้ายกับผีดูดเลือดที่เคยบันทึกไว้ในสารานุกรมเลยขอรับ แต่ข้าอยากจะสันสูตรให้แน่ใจอีกที” ซุนปินรายงาน

 

“ได้ข้าจะให้คนนำร่างของเขาไปที่จวน” จวิ้นอ๋องสั่งการออกไปสักพักก็เหล่าทหารนำร่างของชายผู้นั้นไปที่จวนซุนปินกับซาถัวก้ได้เดินตามร่างนั้นไป หลังจากจวิ้นอ๋องก็เรียกเหล่ามือปราบทั้ง 7 มารวมตัว

 

“พวกเจ้าสืบรู้อะไรบ้าง” จวิ้นอ๋องกล่าวกับเหล่ามือปราบ และลู่หลี่ก็ประสานมือเตรียมรายงาน

 

“เรียนใต้เท้าข้าน้อยสืบพบชายผู้นี้ มีนามว่า ฮว่าหลง อาชีพเป็นชาวประมงหาปลา ไม่มีลูกเมีย อาศัยอยู่กับเแม่แค่ 2 คน และเมื่อสามเดือนก่อนแม่ของเขาก็พึ่งเสียไป เขาเป็น 1 ในคณะเดินทางชุดแรกที่มายังซิวซัน และที่นี่ก็คือบ้านของเขาขอรับ” ลู่หลี่จบการรายงาน

 

“มีอะไรอีกไหม” จวิ้นอ๋องถามต่อ 

 

“มีขอรับ” มือราบที่กล่าวขึ้นคือ อู่กัง เป็นคนที่ชายที่จัดว่ารูปงามที่สุดในกลุ่มมือปราบ ใบหน้าขาวที่สุดในกลุ่ม คิ้วหนา หน้าคม ไว้ผมหยักศก

 

“ข้าน้อยสืบทราบว่าเมื่อมีคนผู้นี้เมื่อคืนกลับเที่ยวเคาะประตูบ้านโน้นบ้านนี้ยามวิกาลทุกคนต่างผู้เป็นเสียงเดียวกันว่าท่าทางของเขาเมื่อคืนเหมือนกับคนเมาสุราจนหาทางกลับบ้านไม่ถูกเพราะเขานั้นต่างตระเวนถามแต่ละบ้านว่ารู้จักบ้านข้าไหมชาวบ้านเลยช่วยกันบอกทางจนเขามาถึงที่บ้านได้” พออู่กังพูดจบ ชูยงก็คิดในใจในทันที

ถ้าตามที่รุ่นพี่อู่กังบอกงั้นก็แสดงว่าที่บอกว่าฮว่าหลงมีท่าทีเหมือนเมาไม่แน่อาจจะถูกมนต์ ณ ตอนนั้นเลย

และแน่นอนจวิ้นอ๋องเองก็คิดแบบเดียวกับชูยงในใจ 

 

“เข้าใจล่ะ พวกเจ้าไปสืบดูว่าฮว่าหลงถูกมนต์หรืออะไรบ้างที่ทำให้มึนเมาดูสิว่าเขาโดนที่ไหน และอีกอย่างข้าเชื่อว่านี่ไม่ใช่คดีสุดท้ายนับจากนี้ยังจะมีผู้เคราะห์ร้ายอีกดังนั้นพวกเราต้องเฝ้าระวังให้มากขึ้นมือปราบบางส่วนนำกำลังไปตรวจตราดูสิว่ามีอะไรผิดสังเกตไหม ส่วนเรื่องใครจะทำอะไรนั้นพวกเจ้าไปแบ่งหน้าที่กันเราเองเถอะถือว่านี่เป็นเรื่องด่วนที่สุด ถ้ามีเรื่องอะไรคืบหน้าก็ไปแจ้งที่จวนเข้าใจนะ"

 

“รับทราบ” มือปราบทุกคนพวกขึ้นพร้อมกัน

 

หลังจากแบ่งหน้าที่กันเรียบร้อยเนื่องจากชูยงพึ่งมาใหม่ ดังนั้นชูยง ลู่หลี่ และอู่กัง ทั้งสามคนรับหน้าที่ตามสืบว่าฮว่าหลงถูกผิดมาจากที่ไหน ส่วนมือปราบอีก 4 คนที่เหลือนำกำลังออกลาดตระเวน ชูยงได้เรียนรู้หลักการสืบสวนจากลู่หลี่และอู่กังเป้นอย่างมากทั้งสามต่างตระเวนต่างที่ต่างๆจึงสรุปได้ผูตายฮว่าหลง ได้มีอาการมึนเมามาตั้งแต่ที่ท่าเรือแล้วท่าเรืออยู่ทางตะวันออกของเมืองซิวซันที่ติดทะเล เนื่องจาก ฮว่าหลง มีอาชีพเป็นชาวประมงดังนั้นไม่แปลกเลยเขาจะมาอยู่แถวท่าเรือซึ่งนับตั้งแต่ที่เทพเซียนจะลงมาสอนวิชาเวทย์ให้กับมนุษย์นั้น ทั้ง 12 แคว้นต่างได้รับอิทธิพลรวมทั้งเวทย์ก็ได้รับอิทธิพลจากตะวันตกด้วยแต่เมื่อ 1000 ปีก่อนเทพเซียนได้ตัดสินใจห้ามฝึกเวทย์มนต์สายตะวันตกทั้งหมด ฉะนั้นเทพเซียนตัดสิ้นใจสอนเวทย์มนต์ให้ก้ับทั้ง 12 แคว้นด้วยตนเอง ซึ่งเทพเซียนเป็นเวทย์มนต์ที่แข็งแกร่งกว่าทางตะวันตก และยังปิดกั้นไม่ให้ติดต่อกับทางโลกตะวันตกอีกและจะสามารถออกเรือหาปลาได้แค่ 1000 ลี้ทางทะเลเท่านั้น ดังนั้นนอกจากที่แคว้นถังจะถูกปิดกั้นจากทางแคว้นอื่นๆแล้ว แคว้นอื่นๆก็ยังถูกปิดกั้นจากทางโลกภายนอกด้วยโดยที่เทพเซียนอ้างเหตุผลว่าโลกภายนอกมันอันตราย แต่ทั้ง 12 แคว้นก้ไม่ได้เดือดร้อนอะไรไม่เหมือนที่ปิดกั้นแคว้นกับทั้ง 12 แคว้น 

เมื่อทั้งสามคนมาถึงท่าเรือ ท่าเรือเมืองซิวซันนับว่สไม่ได้กว้างอะไรมากยาวแค่ไม่ยาวไม่ถึงลี้ เท่าที่ทั้งสามคนสังเกตมีเรือหาปลาแค่ไม่กี่ลำไม่มีเรือขนาดใหญ่เลย ใหญ่สุดแค่เรือขนาดกลาง 1 ลำ ที่เหลือก็เหลือขนาดเล็กทั้งสิน ที่นี้จากที่ทั้งสามสังเกตที่ท่าเรือแห่งนี้มีคนไม่ถึงร้อยคน เมื่อมาถึงทั้งสามก็เริ่มทำการสืบสวนในทันที

สารบัญ / นำทาง

แสดงความคิดเห็น

 
 

ข้อควรทราบ เนื่องจากผู้ดูแลหลักของเว็บไซต์เป็นคนตาบอด หากพบการแสดงผลที่ผิดเพี้ยนและสร้างความไม่สะดวกต่อการใช้งาน โปรดแจ้งทีมงานได้ในทุกช่องทาง

เราอยากให้สมาชิกทุกท่านอยู่กันอย่างครอบครัวที่อบอุ่น ให้สังคมภายในเว็บ เป็นสังคมที่ดี ดังนั้น สมาชิกทุกท่านโปรดเคารพในสิทธิของตนเองและผู้อื่น

ผลงานที่ถูกเผยแพร่บนเว็บ ให้ถือว่าลิขสิทธิ์เป็นของผู้เผยแพร่เอง ห้ามมิให้บุคคลอื่นนำไปเผยแพร่ ก็อปปี้ หรือนำไปดัดแปลง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด หากมีการฝ่าฝืน แล้วถูกดำเนินคดีจากเจ้าของผลงาน ทางเว็บมิขอเกี่ยวข้อง เพราะได้แจ้งเตือนเอาไว้อย่างชัดเจนแล้ว

หากพบบทความที่มีเนื้อหาไปในทางใส่ร้ายผู้อื่น หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย แจ้งเข้ามาได้ตามช่องทาง Email keangun2018@gmail.com ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ทางทีมงาน จะทำการตรวจสอบ และหากเป็นจริง จะนำผลงานดังกล่าวออกจากเว็บไซต์ ไม่เกิน 1 วัน

Copyright © 2018-2024 keangun. All Right Reserved.