บทที่ 2 ฉันเป็นใครสำหรับคุณกันแน่? 3/3

         อรดีไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วกลับมาเข้ามาในครัวเพื่อนำคุกกี้ออกมาจากเตาอบ การมีความสุขจะทำให้คนที่ใจเต็มไปด้วยความแค้นยิ่งกระอักกระอ่วน ฉะนั้นเธอจะทำเหมือนว่ามีความสุขให้คิมหันต์ได้เห็น เธอแบ่งคุกกี้ใส่จานแล้วนำไปให้คิมหันต์ในห้องทำงาน

         “อรทำมาเผื่อคิมค่ะ ไม่ต้องกลัวนะคะ ไม่มียาพิษแน่นอน”

         แล้วเพื่อยืนยันคำพูดนั้นอรดีก็ทานคุกกี้ให้คิมหันต์เห็น ก่อนจะเดินออกไปจากห้องทำงานของเขา แม้จะใจสั่น สีหน้าของเธอคงทำให้เขาไม่พอใจอยู่บ้าง การถูกทำร้ายแต่ยังทำเหมือนมีความสุขได้ คงทำให้เขาผิดหวังอยู่ไม่น้อย เธอจะรอให้เขาหายแค้น แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าจะเธอไม่เอาคืนเขาบ้าง

         เสียงโทรศัพท์ของอรดีดังขึ้นพอดี แต่พอเห็นว่าใครโทรมา อรดีก็อยากจะตัดสายทิ้ง ทว่าเธอกลับต้องรับสายเพราะอาทิตย์เป็นพี่ชาย ทำให้เธอต้องยอมเขาในหลายๆ เรื่อง หากไม่อยากให้เรื่องเล็กๆกลายเป็นเรื่องใหญ่

         “มันทำร้ายอรหรือเปล่า ถ้ามีถ่ายรูปแล้วส่งมาให้พี่ พี่จะไปแจ้งความ”

อาทิตย์โทรมาเพื่อสิ่งนี้เอง ไม่ใช่เพราะห่วงอรดี แต่เขาอยากได้หลักฐานเพื่อที่จะได้ทำเรื่องฟ้องหย่าให้อรดี ผู้เป็นน้องฟังแล้วใจหายเพราะรู้ด้วยความรู้สึกของตัวเองว่าพี่ชายไม่ได้ห่วงเธอ แต่เขาอยากเอาคืนคิมหันต์ด้วยการฟ้องหย่าแล้วเรียกเงิน 50 ล้านต่างหาก

“คิมไม่ได้ทำร้ายอรหรอกค่ะพี่ซัน” อรดีพูดความจริงเพียงครึ่งเดียว คิมหันต์ไม่ได้ทำร่างกาย แต่เขาทำร้ายจิตใจเธอแล้ว “พี่ซันล่ะคะทำร้ายน้องสาวของคิมจริงๆ หรือเปล่า”

“พี่ไม่ได้ทำอะไรเลย อรไม่เชื่อพี่หรือไง” อาทิตย์เสียงเริ่มดังขึ้น

อรดียิ่งมั่นใจว่าตัวเองเลือกถูกแล้วที่ไม่กลับไปกับพี่ชาย แต่การอยู่กับคิมหันต์อาจจะไม่ใช่การเลือกที่ถูกก็ได้ แต่เธอไม่มีสิทธิ์ได้เลือกอีกแล้ว

“อรเชื่อหลักฐานค่ะ”

อาทิตย์ถอนใจไม่อยากโมโหเกินไป เขาต้องเกลี้ยกล่อมอรดีให้กลับมาอยู่กับเขาก่อน “มันปลอมกันได้ อรจะไปเชื่ออะไรกับสิ่งที่ได้คิมมันหามาเอง”

“แต่สิ่งหนึ่งที่อรรู้นั่นคือพี่ซันไม่ได้พูดความจริงค่ะ แล้วตอนนี้สิ่งที่พี่ซันทำอยู่เรียกว่าห่วงอรหรือว่าต้องการให้อรฟ้องหย่าเพื่อหาเงินเข้ากระเป๋าตัวเองกันแน่คะ” อรดีไม่อยากอ้อมค้อม ในเมื่อรู้อยู่แก่ใจว่าพี่ชายไม่ได้ห่วงเธอ แต่เขาห่วงอย่างอื่นมากกว่า

“ยัยอร พี่เป็นพี่ชายของอรนะ”

“อรรู้ค่ะ” อาทิตย์ชอบพูดแบบนี้เสมอเวลาที่ไม่มีเหตุผลจะมายืนยันกับเธอ “ถ้าพี่ซันอยากให้ปัญหานี้จบลงก็ควรขอโทษผู้หญิงทุกคนที่พี่ซันทำร้ายนะคะ”

อรดีไม่ได้ยินคำตอบของอาทิตย์เพราะพี่ชายตัดสายชิงวางไปก่อนแล้ว คนทำผิดไม่รู้สึกรู้สา ในขณะที่คนแค้นใจก็แค้นไม่เลิกรา อรดีเป็นใครในสมการความแค้นระหว่างพี่ชายกับสามีที่หลอกให้รักจนยอมแต่งงานด้วย เธอจะหลุดพ้นไปจากบ่วงแค้นนี้ได้เมื่อไหร่ แม้แต่คิมหันต์คงตอบเธอไม่ได้เช่นกัน

         อรดีกำลังจะเข้านอนในห้องหอที่เจ้าบ่าวไม่ได้นอน แต่แล้วในเวลาที่เธอเกือบจะหลับนั้นเอง ประตูห้องที่หญิงสาวมั่นใจว่าล็อคแล้วก็เปิดออก คนที่ทำแบบนี้ได้คือเจ้าของห้องอีกคนเท่านั้น

คิมหันต์ไม่เปิดไฟ แต่อาศัยแสงไฟจากโคมไฟด้านนอกทำให้พอจะเห็นว่าอรดีนอนอยู่ตรงไหนของเตียง อรดีกำลังจะขยับลุก แต่กลับถูกแขนแข็งแรงรวบเอวไว้ทำให้ตอนนี้เหมือนติดอยู่ในกับดักอย่างไรอย่างนั้น

“คิมจะทำอะไรคะ” อรดีถามพยายามไม่ให้เสียงสั่น สิ่งที่เกิดขึ้นบนเคาน์เตอร์ในห้องครัวทำให้เธอไม่แน่ใจว่าคิมหันต์จะทำแบบนั้นอีกหรือเปล่า

มือหนาเลื่อนขึ้นมาลากไล้ไปตามเอวบาง หน้าท้อง อรดีแทบจะกลั้นหายใจ จนกระทั่งอุ้งมืออุ่นแนบลงบนหน้าอกของเธอแล้วนิ่งอยู่แบบนั้น

         “ถ้าอรไม่นอนนิ่งๆ ผมจะทำมากกว่านี้นะ”

         อรดีหายใจเบาๆ รู้สึกว่ามีหัวใจอีกดวงกำลังเต้นด้วยจังหวะสม่ำเสมอ ไม่สั่นระรัวเหมือนหัวใจของเธอ ของวางมือบนหน้าอกซ้ายราวกับอยากสัมผัสความแรงในการเต้นจากหัวใจของเธอ แล้วเธอจะนอนหลับได้อย่างไรในเมื่อมือของเขาสัมผัสหน้าอกของเธออยู่ แต่ถ้าเธอขยับหนี เขาอาจทำยิ่งกว่านั้น อรดีหลับตาพยายามหายใจเข้าแล้วออกไปเรื่อยๆ แม้จะรู้สึกถึงลมหายใจผะผาวของคิมหันต์ที่ติ่งหูของเธอ เขาหลับไปแล้วหรือยังนะ แม้จะสงสัย แต่อรดีไม่ได้ถามออกไป เธอนอนนิ่งด้วยความรู้สึกระแวงระคนอบอุ่น เธอไม่ควรรู้สึกแบบนี้ แต่การที่คิมหันต์อยู่บนเตียงด้วยกันทำให้เธอรู้สึกแบบนั้น เธอหายใจเบาๆ จนกระทั่งความง่วงทำให้เธอกลับไปในที่สุด 

         แขนยาวของคิมหันต์เลื่อนไปเลื่อนมาเพื่อหาร่างเพรียวบางของภรรยาที่เขาตระกองกอดจนหลับไป แต่พอลืมตาเขากลับไม่พบอรดีอยู่บนเตียง เขานอนหลับลึกจนไม่รู้สึกแม้กระทั่งตอนที่อรดีออกไปจากกอ้อมแขน แล้วลุกขึ้นจากเตียงได้อย่างไร ชายหนุ่มมองหาแล้วเดินไปที่ห้องน้ำ แปรงสีฟันของอรดีเปียกแสดงว่ามันผ่านการใช้งาน หากเธอจะหนีคงไม่ง่ายนักเพราะมีคนของเขาเฝ้าไว้รอบบ้าน ชายหนุ่มรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพราะอยากรู้แล้วว่าอรดีหายไปไหนแต่เช้า

         กลิ่นหอมของเบคอนทำให้คิมหันต์ตามไปแล้วเห็นว่าอรดีกำลังทำอาหารเช้า เหตุผลที่เขาให้สาวใช้หยุดงานไป 2 วันเพราะมีเรื่องต้องสะสางกับอาทิตย์และอยากรู้ว่าหากไม่มีใครคอยทำอะไรให้ อรดีจะอยู่ได้เองไหม เธอทำให้เขาประหลาดใจในความที่เหมือนคุณหนูที่แทบไม่ต้องทำงานบ้านอะไร แต่เธอทำเป็นหลายอย่าง ทั้งซักผ้า ทำอาหาร ทำขนม เธอไม่ใช่คุณหนูที่หยิบโหย่งทำอะไรไม่เป็นอย่างที่เขาเคยปรามาสอยู่ในใจ

         อรดีวางจานอาหารเช้าซึ่งมีเบคอน ไข่ดาว ไส้กรอก และผลกีวี่ที่หั่นมาพอดีคำให้คิมหันต์และวางจานของตัวเอง ก่อนจะหยิบแก้วที่มีกาแฟให้เขา ส่วนเธอดื่มแค่น้ำเปล่า เธอไม่ทักทายคิมหันต์ แต่ทำหน้าที่ของภรรยาได้อย่างครบถ้วน

“วันนี้ผมกับอรจะไปงานแต่งงานของเพื่อนผมด้วยกัน” คิมหันต์บอก

         “ถ้างั้น...” อรดีกำลังจะพูดว่าเธอคงต้องไปหาชุด แต่คิมหันต์พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน

         “ผมเตรียมชุดที่จะใส่ไว้ให้อรแล้ว อีกประเดี๋ยวแมสเซนเจอร์ก็มาส่ง”

         อรดีพยักหน้าเพราะเธอไม่ได้เตรียมชุดสำหรับออกงาน คิดว่าหลังแต่งงานค่อยไปเก็บเสื้อผ้าที่บ้านมาไว้ที่นี่ ตอนนี้เธอเริ่มคิดว่าการยังไม่กลับไปที่บ้านแล้วเจออาทิตย์น่าจะดีกว่า เสื้อผ้าที่เธอเก็บใส่กระเป๋ามาน่าจะพอสำหรับการอยู่ที่นี่สักเดือนหากว่าคิมหันต์ได้สิ่งที่เขาต้องการ เธอจะได้หย่ากับเขาแล้วกลับไปโดยที่ไม่ต้องขนของมากมาย มีแค่กระเป๋าเดินทางแค่ 2 ใบเท่านั้น

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ

                 LOVE NO.9