บทที่ 291 ราชินีปรากฏตัว

ความหนักแน่นของเซี่ยหยู่เว่ยทำให้พวกเซี่ยหย่วนชานมองหน้ากันด้วยความประหลาดใจ เพราะคำตอบจากหญิงสาวแตกต่างจากสิ่งที่พวกเขาคาดการณ์ไว้โดยสิ้นเชิง

ก่อนหน้านี้ทุกคนต่างก็คิดว่าเซี่ยหยู่เว่ยคงจะดีใจจนออกนอกหน้า เมื่อได้เห็นเงินสนับสนุน 60 ล้านเครดิตที่พวกเขาเสนอให้จนทำให้พวกเขาได้เตรียมสัญญาขั้นต่อไปเอาไว้รอแล้ว

สัญญาที่พวกเขาเตรียมไว้ให้คือ 6 ครอบครัวจะถือหุ้นของกิลด์ใหม่กันครอบครัวละ 15% ส่วนหุ้นที่เหลืออีก 10% สุดท้ายจะเป็นของรางวัลสำหรับเซี่ยหยู่เว่ยที่ดำรงตำแหน่งหัวหน้ากิลด์

ในสายตาของพวกเขาการตัดสินใจนี้ถือว่าเป็นการตัดสินใจที่ใจดีต่อเซี่ยหยู่เว่ยมากแล้ว แต่หญิงสาวกลับปฏิเสธข้อเสนออย่างเด็ดขาดจนทำให้ทุกคนรวมถึงเซี่ยหย่วนชานไม่พอใจการตัดสินใจครั้งนี้เป็นอย่างมาก

“หยู่เว่ยแล้วลูกจะทำยังไงต่อไป? จะปล่อยคนทั้ง 100,000 คนนั้นเอาไว้เฉย ๆ เหรอ?” เซี่ยหย่วนชานถามด้วยสีหน้าอันเย็นชา

“เดี๋ยวหนูจะกลับไปปรึกษากับลู่หยาง เขาจะต้องมีวิธีการจัดการกับปัญหาอย่างเหมาะสมเอาไว้แล้วแน่ ๆ” เซี่ยหยู่เว่ยตอบอย่างไม่ใส่ใจ เพราะท้ายที่สุดเธอก็มีความเชื่อมั่นในตัวของลู่หยางโดยไม่มีข้อกังขาเลยแม้แต่นิดเดียว

เซี่ยหย่วนชานทุบโต๊ะพร้อมกับพูดขึ้นมาว่า

“พ่อไม่เห็นด้วย! ลูกเป็นใครถึงจะต้องไปขอคำแนะนำจากคนอื่นแม้แต่เรื่องของเกม นี่ลูกกำลังพยายามจะทำอะไรอยู่กันแน่?”

ยิ่งพูดเรื่องนี้มากเท่าไหร่เซี่ยหย่วนชานก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเท่านั้น หลังจากที่เขาทุบโต๊ะลงไปอย่างแรง ชายชราคนอื่น ๆ จึงต้องรีบเข้ามาห้ามปราม

“หยู่เว่ยรีบขอโทษพ่อเร็วเข้า!”

“เรื่องนี้พวกเราสนับสนุนคุณเต็มที่ อย่าเพิ่งโกรธหยู่เว่ยหนักเลยค่อย ๆ คุยกับหลานดี ๆ ก็ได้”

“หยู่เว่ยโอกาสแบบนี้มันหายากมากเลยนะ”

เซี่ยหยู่เว่ยมองไปยังกลุ่มชายชราด้วยสีหน้าอันเย็นชา ก่อนที่เธอจะพูดขึ้นมาว่า

“หนูขอเตือนทุกคนอีกครั้งนะคะว่าอย่าดูถูกเกม ๆ นี้เป็นอันขาด ฉือมู่ในชีวิตจริงคือประธานบริษัทเพอร์เพิลโกลด์กรุ๊ป ส่วนทางด้านฉงป้าก็เป็นทายาทของบริษัทไนน์ริเวอร์กรุ๊ปด้วยเหมือนกัน แต่ทั้งสองคนนี้ต่างก็ยังต้องเรียกลู่หยางว่าน้องชายอย่างนอบน้อม แม้กระทั่งในสนามรบพวกเขาก็ต้องพิจารณาคำพูดของลู่หยางอย่างจริงจัง ดังนั้นหนูขอแนะนำว่าไม่ให้ทุกคนประเมินลู่หยางต่ำเกินไป”

เมื่อเซี่ยหยู่เว่ยพูดถึงเพอร์เพิลโกลด์กรุ๊ปและไนน์ริเวอร์กรุ๊ป มันก็ทำให้ทุกคนเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง ท้ายที่สุดเพอร์เพิลโกลด์กรุ๊ปก็เป็นกลุ่มการค้าที่มีชื่อเสียงใน 60 ประเทศทั่วโลก ขณะที่ไนน์ริเวอร์กรุ๊ปก็เป็นกลุ่มบริษัทของเจ้าตระกูลมหาเศรษฐีทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศที่มีความสัมพันธ์อันดีกันมาหลายชั่วอายุคน หากจะหยิบยกบริษัทใดใน 1 บริษัทนี้ขึ้นมา มันก็ทำให้พวกเซี่ยหย่วนชานไม่กล้าจะเอาตัวเข้าไปเทียบเคียงแล้ว

“ข้อมูลพวกนี้ถูกต้องแน่นะ?” เซี่ยหย่วนชานถาม

“หนูจะโกหกไปทำไม หนูให้ 2 คนไปตรวจสอบเรื่องนี้อย่างละเอียดแล้วพ่อจะลองส่งคนไปตรวจสอบด้วยตัวเองดูก็ได้ หนูขอตัวไปคุยกับลู่หยางแล้วนะคะ ถ้าทุกคนยังอยากคุยเรื่องนี้อีกก็ไม่จำเป็นจะต้องติดต่อมาหาหนูอีกแล้ว” เซี่ยหยู่เว่ยพูดอย่างเด็ดขาด ก่อนจะเดินออกไปจากห้องประชุม

หลังออกจากห้องประชุมมาได้สำเร็จ หญิงสาวก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เพราะท้ายที่สุดการเผชิญหน้ากับพ่อและอา ๆ ทั้ง 5 คนมันก็ทำให้เธอเต็มไปด้วยความกังวลใจ แต่ท้ายที่สุดเธอก็ยังสามารถยืนหยัดเอาตัวรอดจากสถานการณ์ครั้งนี้มาได้

“หยู่เว่ย! เธอไม่ได้ตอบตกลงไปใช่ไหม? ไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่สนับสนุนให้เราออกจากบลัดบราเธอร์เด็ดขาด” จางจื่อโป๋รีบเข้ามาถามหลังจากเห็นเซี่ยหยู่เว่ยออกมาจากห้องประชุม

เมื่อพวกเซี่ยหย่วนชานที่อยู่ในห้องได้ยินคำพูดของจางจื่อโป๋ มันก็ทำให้พวกเขาตกใจอีกครั้ง

“นายคิดว่าฉันเป็นคนยังไง?” เซี่ยหยู่เว่ยถาม

“นั่นสินะ ไม่ว่ายังไงเธอก็คงจะไม่ตกลงแน่ ๆ” จางจื่อโป๋กล่าวขึ้นมาอย่างยินดี

“พวกเรารีบเข้าเกมกันเถอะ ตอนนี้หัวหน้าคงจะรอพวกเราอยู่” เซี่ยหยู่เว่ยกล่าว

จางจื่อโป๋พยักหน้าอย่างมีความสุข เพราะอย่างน้อยการตัดสินใจของเซี่ยหยู่เว่ยก็ยังเป็นไปในแนวทางเดียวกันกับเขา

ขณะเดียวกันเจิ้งหยวนก็มองไปยังเซี่ยหยู่เว่ยด้วยความตกตะลึง เพราะเขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเธอถึงยอมปฏิเสธเงิน 60 ล้านและการได้มีโอกาสเป็นหัวหน้ากิลด์ที่มีสมาชิกอยู่มากกว่า 100,000 คน

“หยู่เว่ย ทำไมเธอถึงปฏิเสธไปแบบนั้นล่ะ? ฉันอุตส่าห์โน้มน้าวให้พ่อยอมลงทุนตั้ง 10 ล้านเชียวนะ”

เซี่ยหยู่เว่ยมองไปทางเจิ้งหยวนโดยไม่พูดอะไร ก่อนที่เธอจะเดินจากไปอย่างเย็นชา เพราะท้ายที่สุดเงิน 10 ล้านที่เจิ้งหยวนพูดขึ้นมามันก็ไม่ได้มีค่าในสายตาของเธอเลย

—

ในเกม

ลู่หยางกำลังนำทีมเก็บเลเวลในป้อมปราการคริมสัน และทันใดนั้นมันก็มีเสียงแจ้งเตือนว่าเซี่ยหยู่เว่ยออนไลน์แล้ว

นี่คือฟังก์ชั่นสำหรับการแจ้งเตือนเมื่อเพื่อนเข้ามาภายในเกม แน่นอนว่าพวกฉิงชางที่เพิ่มเพื่อนกับเซี่ยหยู่เว่ยเอาไว้ก็ได้รับการแจ้งเตือนเมื่ออีกฝ่ายเข้าเกมด้วยเช่นกัน

ทุกคนต่างก็รีบหันมามองหน้าลู่หยางในทันที แม้แต่หัวหน้าทีมที่อยู่ใต้บังคับบัญชาของเซี่ยหยู่เว่ยก็หันมามองหน้าหัวหน้ากิลด์ของตัวเองเป็นตาเดียว

หลาย ๆ คนที่สนิทสนมกับเซี่ยหยู่เว่ยถึงกับรีบส่งข้อความไปถามว่าตกลงแล้วเธอจะออกจากกิลด์หรือเปล่า เพราะการตัดสินใจในครั้งนี้มันจะเป็นตัวกำหนดอนาคตของหลาย ๆ คนไปพร้อม ๆ กันด้วย

เซี่ยหยู่เว่ยยังคงไม่ตอบข้อความของใคร แต่ติดต่อเข้ามาพูดคุยกับลู่หยางเป็นคนแรก

“หัวหน้า ฉันกลับมาแล้วค่ะ”

อย่างไรก็ตามภาพที่ลู่หยางเห็นคือเซี่ยหยู่เว่ยกำลังสวมชุดนอนอยู่ในห้องของโรงแรม รูปร่างอันเซ็กซี่ของเธอจึงเผยให้เห็นอย่างชัดเจนผ่านชุดนอนอันบอบบาง

“อย่างน้อยเธอก็เปลี่ยนชุดก่อนแล้วค่อยติดต่อมาก็ได้ เธอลืมไปแล้วหรือไงว่าฉันก็เป็นผู้ชายเหมือนกันนะ” ลู่หยางพูดติดตลก

“ว๊าย!” เซี่ยหยู่เว่ยอุทานขึ้นมาด้วยความตกใจ เมื่อนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้เธออยู่ในสภาพแบบไหน เธอจึงรีบตัดสายไปก่อนที่จะติดต่อมาใหม่ในอีก 30 วินาทีต่อมา

“หัวหน้า ถ้าคุณกล้าพูดเรื่องในวันนี้ออกไป ฉันจะทำให้คุณเสียใจไปชั่วชีวิต!” เซี่ยหยู่เว่ยพูดขึ้นมาอย่างโกรธเคือง

“โอเค ฉันสัญญาว่าจะไม่พูดอะไรออกไปแน่นอน” ลู่หยางกล่าว

หลังจากพูดสัญญาออกไปซ้ำ ๆ หลายครั้ง เซี่ยหยู่เว่ยก็ยอมปล่อยลู่หยางไป จากนั้นเธอก็เริ่มเล่ารายละเอียดเรื่องที่เกิดขึ้นในครอบครัวให้กับลู่หยางฟัง ซึ่งมันก็เป็นเรื่องที่ชายหนุ่มพอจะคาดการณ์เอาไว้แล้วบ้าง เพียงแต่เขาไม่เคยคิดว่าพ่อของเธอและสหายจะถึงขั้นมารุมกดดันเธอถึงขนาดนี้

ขณะเดียวกันลู่หยางก็ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเซี่ยหยู่เว่ยจะเปิดใจเล่าเรื่องราวภายในครอบครัวของเธอให้เขาฟัง ซึ่งมันก็ทำให้เขารู้สึกซาบซึ้งใจมากยิ่งขึ้น เพราะการที่เธอเปิดใจออกมาแบบนี้มันก็หมายถึงเธอยอมรับแล้วว่าบลัดบราเธอร์คือที่พักพิงของเธอ

“ช่วงนี้เธอคงจะเหนื่อยมากเลยสินะ แต่เชื่อฉันเถอะว่าการที่เธอตัดสินใจอยู่กับบลัดบราเธอร์ต่อเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของเธอแล้ว ในอนาคตเธอจะประสบความสำเร็จมากกว่าการแยกตัวออกไปตั้งกิลด์ของตัวเองแน่นอน” ลู่หยางกล่าว

“ฉันเชื่อหัวหน้าค่ะ” เซี่ยหยู่เว่ยพูดอย่างมีความสุข

ทันใดนั้นเองสีหน้าของหญิงสาวก็เริ่มกังวลขึ้นมา ก่อนที่เธอจะถามออกไปว่า

“หัวหน้าแล้วเราจะจัดการกับผู้เล่นทั้ง 100,000 คนที่จุดสมัครยังไงดี?”

หากตอนนี้มีคนได้เห็นราชินีกุหลาบผู้สง่างามได้แสดงสีหน้าออกมาราวกับเด็กน้อย พวกเขาก็คงจะตกตะลึงจนทำอะไรไม่ถูก เพราะแม้แต่จางจื่อโป๋หรือเสินเมิ่งเหยาที่เห็นเซี่ยหยู่เว่ยมาตั้งแต่เด็กก็ยังไม่เคยเห็นสหายแสดงสีหน้าแบบนี้มาก่อน

“เรื่องนี้ง่ายมาก ขอแค่เธอออกไปมองแวบเดียวแค่นั้นก็จัดการปัญหาทุกอย่างได้แล้ว” ลู่หยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ออกไปมองแค่แวบเดียว?” เซี่ยหยู่เว่ยทวนคำอย่างสงสัย

“เดี๋ยวเธอคอยทำตามที่ฉันบอก ส่วนเรื่องอื่น ๆ เดี๋ยวฉันจะเป็นคนจัดการให้เอง” ลู่หยางกล่าวก่อนจะค่อย ๆ สอนวิธีแก้ปัญหาที่เขาคิดให้เซี่ยหยู่เว่ยฟังทีละขั้นตอน

“มันจะได้ผลจริง ๆ เหรอคะหัวหน้า?” เซี่ยหยู่เว่ยถามพร้อมกับมองลู่หยางด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสับสน

“เชื่อฉันสิว่ามันไม่มีปัญหา” ลู่หยางกล่าว

—

จุดรับสมัคร

“ราชินีหายไปไหน ทำไมยังไม่ปรากฏตัวขึ้นมาอีก บลัดบราเธอร์กำลังข่มขู่เธออยู่หรือเปล่า?”

“ถ้าพวกคุณไม่ส่งตัวเซี่ยหยู่เว่ยมา พวกเราจะถล่มบลัดบราเธอร์ให้ราบเป็นหน้ากลอง”

หลังจากเวลาผ่านพ้นไป 1 วันผู้เล่นที่มาชุมนุมในบริเวณนี้ไม่เพียงแต่จะไม่ลดลงเท่านั้น แต่มันกลับมีจำนวนเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ ซึ่งผู้เล่นที่เดินทางมารวมตัวกันก็ไม่เพียงอาจจะเป็นผู้เล่นจากเมืองเซนต์กอลล์ แต่มันได้มีผู้เล่นจากเมืองอื่นทั้งเมืองนอร์ทวินด์, แฮนนิบัล, ซีเอ็มเพอเรอร์และแม้แต่เมืองที่ห่างไกลอย่างเมืองแอนเชี่ยนธอร์นก็ยังเดินทางมาชุมนุมในสถานที่แห่งนี้ด้วย

ถูเฟิงและเจ้าหน้าที่ที่คอยรับสมัครสมาชิกใหม่ทั้ง 50 คนมองดูสถานการณ์ตรงหน้าอย่างจนปัญญา ท้ายที่สุดสงครามในครั้งก่อนหน้าก็ทำให้บลัดบราเธอร์ได้รับความสนใจของผู้เล่นคนอื่นได้เป็นจำนวนมาก แต่การชุมนุมของผู้เล่นเหล่านี้ทำให้ผู้ที่ต้องการเข้าร่วมกับบลัดบราเธอร์จริง ๆ ถูกกีดกันเอาไว้ด้านนอกไม่สามารถฝ่าฝูงชนเข้ามาสมัครเข้าร่วมกิลด์ได้เลย

“หัวหน้าถูเฟิง พวกเราจะทำยังไงดีครับ?” เจ้าหน้าที่คนหนึ่งถาม

ถูเฟิงก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเขาควรจะจัดการกับปัญหาในครั้งนี้ยังไงดี แต่ท้ายที่สุดเขาก็ทำได้เพียงแค่บอกให้ทุกคนอดทนกันเอาไว้ก่อน แต่ในทันใดนั้นเองมันก็มีแสงสีม่วงพุ่งลงมาจากบนท้องฟ้า ก่อนที่เซี่ยหยู่เว่ยในชุดผีเสื้อสีม่วงจะมายืนอยู่บนแท่นสูงตรงบริเวณจุดรับสมัครกิลด์

“เซี่ยหยู่เว่ยมาแล้ว”

“ราชินีหยู่เว่ยมาแล้ว”

“นางฟ้าของผม”

ผู้เล่นกว่า 100,000 คนต่างก็ส่งเสียงเชียร์ขึ้นมาอย่างตื่นเต้น

 

 

---

เปิดตัวอย่างอลังการ ว่าแต่ลู่หยางจะแก้ปัญหานี้ยังไงนะ?