บทที่ 240 ความรู้สึกของเมฆินทร์

ผมนอนช็อกยิ่งเสียกว่าเจอผีหลังจากได้ยินประโยคแทงใจดำประโยคนั้น เธอมีลูกกับมัน นับจากนี้ผมจะไม่มีหวังในตัวเธออีกแล้วเหรอ ผมที่แทบกระอักเลือดกับความจริงที่ได้รับรู้

แต่แล้วความรู้สึกเคียดแค้นก็ประเดประดังเขามา ผมจะมานอนยอมแพ้แบบนี้ไม่ได้ ผมจะเป็นไอ้ขี้แพ้ไม่ได้!! เมื่อคิดได้ดังนั้นผมก็เลือกที่จะเอาความรู้สึกเหล่านั้นให้มาเป็นแรงผลักดันให้ตัวเองมีพลังที่จะลุกขึ้นมา เพื่อพาร่างตัวเองให้หนีไปจากสถานการณ์ที่กำลังเสียเปรียบอยู่ ณ ตอนนี้ก่อน และจะกลับมาเพื่อล้างแค้น...!!