คนที่ชอบอะไรคล้ายๆ กัน มักจะอยู่ด้วยกันได้ยาว แต่คนที่นิสัยเหมือนกัน มักจะอยู่ด้วยกันได้สั้น

นั่นก็เพราะ หากเราชอบอะไรเหมือนๆ กัน เราจะมีเรื่องให้คุย มีเรื่องให้ปรึกษา มีแนวคิดใหม่ๆ ในเรื่องที่เราชอบมาสานสัมพันธ์ระหว่างกันได้ตลอด ถึงแม้จะมีทะเลาะกันบ้าง แต่ก็จะไม่หนักหนาอะไร เพราะมันยังมีสิ่งที่ชอบช่วยลดทอนความไม่พอใจระหว่างกันอยู่

แล้วนิสัยเหมือนกัน ทำไมอาจจะอยู่กันไม่ยาว?

นั่นก็เพราะ นิสัยคนเรามีความ 'ซับซ้อน' กว่าสิ่งที่เราชอบเยอะ มีทั้งแง่ดีและไม่ดี มีทั้งที่ปกปิดเอาไว้ หรือพยายามสร้าง 'นิสัยภายนอก' ขึ้นมาเพื่อบดบังนิสัยแย่ๆ บางอย่างของเราเอาไว้

หากอยู่คนเดียว แน่นอนว่าเราคงไม่มีปัญหาอะไรกับนิสัยแย่ๆ ของตัวเองสักเท่าไหร่ แต่เมื่อต้องมีอีกคนมาใช้ชีวิตร่วมกัน ต้องมาแบ่งรับ 'ด้านมืด' ของนิสัยเราไปด้วย ดังนั้นคนที่มีนิสัยเหมือนกัน เลยมักจะอยู่ด้วยกันได้ไม่ยืดนั่นเอง

ลองคิดดูสิ สมมุติว่าตัวเราเป็นคนที่กินข้าวแล้วไม่ชอบล้างจานในทันที ประมาณว่ารอเยอะก่อนแล้วค่อยล้าง และเราทำแบบนี้เสมอเมื่ออยู่ที่บ้าน หากแต่ในที่ทำงานเรากลับเป็นคนที่มีความรับผิดชอบมากๆ คือโต๊ะทำงานสะอาด เอกสารวางเรียบร้อย

เวลาเรามีคนที่รักที่ชอบ เขาจะชอบเราก็ตรงนิสัยที่ดี หรือในด้านสว่างของเรานี่แหละ เพราะเขายังมองไม่เห็นด้านมืดของเรา อย่างประโยคที่ว่า "ตอนรักกันใหม่ๆ อะไรก็ดีงามไปหมด แค่น้ำต้มผักยังหวานได้"

พอคบกันไป คนที่เรารักก็กลับกลายเป็นว่าเป็นคนกินแล้วไม่ชอบล้างจานเหมือนเราละ อะไรจะเกิดขึ้น?

คือถ้ายอมรับนิสัยแย่ๆ ที่คล้ายกันได้ก็โอเค แต่ใช่ว่าทุกคนจะทำได้นี่สิ

คนเจ้าชู้อยู่กับคนเจ้าชู้ก็มีแต่พัง

คนชอบทะเลาะเบาะแว้ง อยู่กับคนชอบทะเลาะเบาะแว้งก็มีแต่ปัญหา

หลายคนอาจว่า "อ้าว งั้นอยู่กับคนนิสัยดีๆ มันก็ต้องมีแต่เรื่องดีๆ สิ จะแย่ได้ไง?"

นั่นก็ใช่ แต่ลองคิดดูว่าคนเรามีแค่นิสัยด้าน 'ดีๆ' กันแค่อย่างเดียวหรือ? ไม่มีแน่ เพราะทุกคนย่อมมีด้าน 'แย่ๆ' เสมอ

อีกอย่างที่อยากจะบอกก็คือ ต่อให้ไม่ใช่ด้านแย่ๆ ก็เถอะ แต่ถ้านิสัยคล้ายกันไปหมด ยังไงก็คงรู้สึกน่าเบื่อหรือจำเจแน่ๆ

ขนาดงานศิลปะยังต้องใช้สีหลายสีมาผสมกัน ชีวิตของคนก็เหมือนกัน

คนที่นิสัยในด้าน 'สว่าง' คล้ายกันมักดึงดูดกันเสมอ แต่อย่าลืมว่าชีวิตคนยังมีด้านมืดเป็นของตัวเอง ดังนั้นลองคบคนที่แตกต่างดู ไม่แน่สิ่งที่สมบูรณ์ อาจจะอยู่ในความแตกต่าง 'แย่ๆ' นี่ก็ได้จริงไหม?