ตอนที่ 994 แตกคอ

จีอันเน้นย้ำเรื่องการทำลายสมดุลย์จักรวาลอีกครั้ง ยิ่งไปกว่านั้นมันยังมีการอ้างอิงไปจนถึงอสูรกายนอกประตูจักรวาลอีกด้วย

“ในเมื่อบรรพบุรุษมีโอกาสเลื่อนระดับไปเป็นพระเจ้า แล้วทำไมเขาจะต้องรั้งรออยู่ที่ระดับเดิมด้วย? การพัฒนาของเขามันเกี่ยวอะไรกับประตูจักรวาล ก่อนหน้านี้ประตูจักรวาลมันก็เกิดการสั่นคลอนมาก่อนตั้งนานแล้ว” เซี่ยเฟยกล่าวอย่างสับสน

“แต่เดิมผู้สร้างพยายามป้องกันไม่ให้ประตูจักรวาลถูกทำลาย แต่เพราะความหยิ่งยโสของแก มันจึงทำให้ทุกอย่างมันฉิบหายกันไปหมดแล้ว ตามระเบียบจักรวาลนี้จะมีพระเจ้าได้เพียงแค่ 16 คนเท่านั้นคือผู้สร้างทั้ง 13 คนและพระเจ้าอีกสามคนจากเผ่าดาร์คไนท์ การกระทำของแกมันทำให้สมดุลที่อยู่มานานต้องถูกทำลาย”

“ไม่ว่าจะพูดอะไรตอนนี้มันก็สายเกินไปแล้ว อีกไม่นานทั่วทั้งจักรวาลจะต้องพบกับหายนะ ยุคสมัยแห่งความมืดมิดจะเข้ามากลืนกินจักรวาลไปอีกนานหลายหมื่นปี”

เพี้ยะ!

ก่อนที่จีอันจะทันได้พูดจบ เซี่ยเฟยก็ตบปากชายคนนี้อย่างรุนแรง

เขาคือคนที่มีนิสัยพัฒนาความแข็งแกร่งของตัวเองอยู่เสมอ และเขาก็พร้อมที่จะตายในสนามรบมากกว่าจะคุกเข่าร้องขอชีวิต ตรรกะของจีอันจึงเป็นเพียงแค่เรื่องไร้สาระสำหรับเซี่ยเฟย หากการรักษาสมดุลย์ของจักรวาลคือการปิดกั้นความก้าวหน้าของตัวเองเอาไว้ เรื่องนี้มันก็เป็นเพียงแค่ความอัปยศของผู้ตั้งกฎขึ้นมาเท่านั้น

เซี่ยเฟยรู้สึกโกรธมากจนขยับเนอร์วาน่าจู่โจมเข้าใส่นักโทษโดยตรง แต่เซี่ยกู่เฉิงที่อยู่ใกล้ ๆ ได้ขยับร่างจีอันหลบออกไปซะก่อน

“บรรพบุรุษเข้ามาขวางทำไม?” เซี่ยเฟยถามอย่างสงสัย

“ถึงจะฆ่าเขาไปมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก เขาเป็นแค่หนึ่งในตัวหมากของผู้สร้างเท่านั้น ความคิดทุกอย่างของเขามันถูกล้างสมองให้เชื่อผู้สร้างไปจนหมดแล้ว อีกอย่างฉันก็คิดว่าทุกสิ่งที่เขาพูดคือความจริง” เซี่ยกู่เฉิงกล่าว

“ความจริง!? จักรวาลนี้มันมีสิ่งที่เรียกว่าสมดุลย์อยู่จริง ๆ งั้นเหรอ?” เซี่ยเฟยถามอย่างไม่เข้าใจ

“ดูเหมือนว่าสงครามระหว่างสองเผ่าพันธุ์จะมีจุดประสงค์เพื่อลดความแข็งแกร่งของดินแดนกฎลง เพราะต้นกำเนิดของสงครามทุกครั้งมักจะเริ่มมาจากความไม่มั่นคงของประตูจักรวาล”

“สิ่งที่แปลกคือตราบใดก็ตามที่ความแข็งแกร่งของดินแดนกฎลดน้อยลง ความไม่มั่นคงของประตูจักรวาลก็จะหายไปด้วยเหมือนกัน ดูเหมือนว่า 13 ผู้สร้างจะทำสัญญากับสิ่งมีชีวิตนอกประตูจักรวาล ว่าตราบใดก็ตามที่สมดุลย์นี้ยังไม่พังทลายลง สิ่งมีชีวิตพวกนั้นก็จะไม่บุกทะลวงผ่านประตูจักรวาลเข้ามา” เซี่ยกู่เฉิงพยายามอธิบายความเป็นไปได้จากการสรุปความรู้ทั้งหมด

เซี่ยเฟยคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมาก แต่เขาก็ยังคงก้มศีรษะลงอย่างครุ่นคิด

“พักเรื่องนี้เอาไว้ก่อนเถอะ ทุกคนในตระกูลยังรอเราอยู่ พวกเรามาหาฐานที่มั่นให้ทุกคนปลอดภัยก่อนแล้วค่อยกลับไปจัดการเรื่องอื่น ๆ” เซี่ยกู่เฉิงกล่าว

“ผมพอจะมีสถานที่ที่ปลอดภัยรองรับพวกเราอยู่ ถึงแม้ว่าสถานที่นั้นจะห่างไกลจากดินแดนกฎไปสักหน่อย แต่อย่างน้อยผมก็มั่นใจว่ามันคือสถานที่ที่ปลอดภัยมาก” เซี่ยเฟยกล่าว

“เซี่ยกวงไห่บอกฉันแล้วว่านายไม่เพียงแต่จะมีกองกำลังหุ่นยนต์เป็นจำนวนนับไม่ถ้วนเท่านั้น แต่นายยังมีฐานที่มั่นเอาไว้สำหรับการสร้างยานรบขนาดยักษ์อีกด้วย แม้แต่สถานีวิจัยลับก็ถูกเอาไปซ่อนที่นั่นด้วยใช่ไหม?”

“ฐานลับของนายถือได้ว่าเป็นสถานที่ที่ดีมากจริง ๆ แต่ฉันได้เตรียมถิ่นฐานใหม่เอาไว้ให้กับสกายวิงแล้ว และมันก็ดีไม่น้อยไปกว่าฐานลับของนายเลย พวกเราลองไปดูกันก่อนเดี๋ยวนายก็จะเข้าใจเอง” เซี่ยกู่เฉิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม ซึ่งเซี่ยเฟยก็คิดว่าบรรพบุรุษน่าจะซ่อนความลึกลับอะไรเอาไว้ภายใต้รอยยิ้มปริศนานี้

‘บรรพบุรุษหมายถึงที่ไหนกันแน่นะ?’ เซี่ยเฟยพึมพำภายในใจ

—

ภายในจักรวาลอันกว้างใหญ่มีดาวเคราะห์รกร้างอยู่เป็นจำนวนนับไม่ถ้วน ซึ่งดาวเคราะห์น้อยที่สวยงามดวงนี้ก็เป็นหนึ่งในดาวเคราะห์ที่ยังไม่มีใครเข้ามาจับจอง

บนดาวเคราะห์มีน้ำตกไหลลงมาจากภูเขาที่สูงหลายกิโลเมตร เมื่อมองจากระยะไกลมันก็ก่อให้เกิดภาพคล้ายกับริบบิ้นสีขาวพันรอบภูเขาแห่งนี้เอาไว้

บริเวณใต้น้ำตกมีทะเลสาบขนาดใหญ่ ซึ่งในปัจจุบันมีชายชราคนหนึ่งกำลังนอนอาบแดดอย่างเกียจคร้านท่ามกลางละอองน้ำที่ตกลงมาอย่างชุ่มชื่น

ทันใดนั่นเองมันก็ได้มีร่าง ๆ หนึ่งปรากฏขึ้นใกล้ ๆ ชายชราอย่างกะทันหัน โดยชายผู้นี้มีกลิ่นอายที่เย็นชาและการปรากฏตัวของเขาก็ทำให้ชายวัยกลางคนอดที่จะขมวดคิ้วขึ้นมาไม่ได้

“ชิลล์ นายช่วยเก็บจิตสังหารของตัวเองเอาไว้หน่อยได้ไหม? มันทำลายบรรยากาศหมดแล้ว” ชายชราบ่นโดยไม่เงยหน้าขึ้นมามอง

ชิลล์คือชายผู้มีนิสัยเย็นชามากที่สุดในบรรดาผู้สร้างทั้ง 13 คน และชายวัยกลางคนที่เพิ่งปรากฏตัวขึ้นมานี้ แท้ที่จริงแล้วเขาก็คือ 1 ใน 13 ผู้สร้างดินแดนกฎอันยิ่งใหญ่

“คุณจะนอนขี้เกียจไปอีกนานแค่ไหน? ตอนนี้จักรวาลได้สูญเสียสมดุลย์ไปแล้ว” ชิลล์กล่าวอย่างเย็นชา

“ฉันรู้น่าว่าตอนนี้สถานการณ์ในจักรวาลไม่ค่อยจะสู้ดีนัก แต่ถ้าไม่มีเรื่องอะไรอื่นแล้วก็ไปซะ อย่ามารบกวนฉัน” ชายชรากล่าวพร้อมกับโบกมือไล่อีกฝ่ายให้กลับไป

“เครน จักรวาลกำลังวุ่นวาย! เราต้องการกำลังจากพี่น้องทั้ง 13 คน คุณมีแผนที่จะกลับไปเมื่อไหร่กันแน่?” ชิลล์กล่าวโดยพยายามระงับความโกรธเอาไว้ภายในใจ

“ฉันขอพักอีกสัก 1,000 ปีก็แล้วกัน ไม่ใช่ว่าอินฟิกซ์, คอนสแตน, สไมล์, กรีนและสโตนคอยดูแลเรื่องนี้อยู่แล้วงั้นเหรอ? ถ้ามีอะไรพวกนายทั้งเจ็ดคนก็ปรึกษากันไปก็แล้วกัน จะมาตามหาคนแก่อย่างฉันกลับไปทำไม?”

เมื่อได้ยินว่าอีกฝ่ายต้องการปลีกวิเวกไปอีก 1,000 ปี มันก็ทำให้สีหน้าของชิลล์บิดเบี้ยวขึ้นมาด้วยความโกรธ เพราะมันเห็นได้ชัดเลยว่าอีกฝ่ายกำลังต้องการจะเอาคืนเขาอยู่ ถึงได้ลีลาไม่ยอมกลับไปรวมกลุ่มกับผู้สร้างคนอื่น ๆ แบบนี้

“ตอนนั้นพวกนายทั้งเจ็ดเคยบอกฉันเองว่าตราบใดก็ตามที่เราเห็นด้วยกับแผนการของพวกนาย พวกนายทั้งเจ็ดคนก็จะเป็นคนที่คอยรักษาสมดุลย์ของจักรวาลเอาไว้เอง แล้วตอนนี้นายจะกลับมาหาฉันทำไมหรือว่าพวกนายไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้อีกแล้ว?” ชายชรายังคงกล่าวอย่างประชดประชันต่อไป

“ฉันมีหน้าที่แค่มาส่งข้อความเท่านั้น ส่วนคุณจะกลับไปหรือไม่กลับมันก็เรื่องของคุณ อย่าลืมว่าดินแดนกฎคือสถานที่ที่พวกเราพี่น้องทั้ง 13 คนร่วมกันสร้างขึ้นมาอย่างยากลำบาก ถ้าหากดินแดนนี้ถูกทำลายลงไป มันก็คงจะไม่มีใครรู้สึกดีกับเหตุการณ์นี้หรอก” ชิลล์ตะคอกอย่างโกรธเกรี้ยว

ระหว่างที่อีกฝ่ายพูดถึงการสร้างดินแดนกฎ มันก็ทำให้ในแววตาของชายชราปรากฏความเห็นใจขึ้นมาเล็กน้อย แต่เมื่อเขาได้นึกถึงเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นในก่อนหน้านี้ดวงตาของชายชราก็หรี่ลงอย่างผิดหวังอีกครั้ง

“ฉันไม่มีวันลืมหรอกว่าครั้งหนึ่งพวกเราเคยร่วมมือกันสร้างดินแดนอันยิ่งใหญ่แห่งนี้ขึ้นมา แต่นับตั้งแต่วินาทีที่พวกนายตัดสินใจควบคุมชีวิตและความตายของคนทั่วทั้งจักรวาล ความสัมพันธ์ในอดีตของเราก็ไม่มีเรื่องให้ต้องพูดคุยกันอีกต่อไป นายลองคิดดูสิว่าตอนนี้ตาเฒ่าโอลเดนที่เคยร่าเริงแจ่มใสกลายเป็นรูปปั้นที่หดหู่ไปแล้ว ในเมื่อพวกนายคิดแผนการครั้งนี้ขึ้นมาเอง พวกนายก็รับผิดชอบกันเองก็แล้วกัน”

แตกคอ!

แท้ที่จริงแล้วผู้สร้างทั้ง 13 คนไม่ได้อยู่เป็นกลุ่มก้อนเดียวกันทั้งหมด เพราะมันมีข้อพิพาทภายในกลุ่มของพระเจ้าทั้ง 13 คนนี้ด้วย

“ตอนนั้นพวกเราร่วมกันโหวตอย่างเป็นทางการ และฝั่งของพวกเราก็ชนะด้วยคะแนน 7 ต่อ 6 ส่วนเรื่องของโอลเดนมันก็เป็นทางเลือกของเขาเอง ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเราสักหน่อย” ชิลล์กัดฟันเถียงก่อนที่เขาจะปลดปล่อยจิตสังหารทั้งหมดออกมาอย่างรุนแรง

“อย่าบังคับให้ฉันต้องลงมือ ตลอดช่วงหลายปีที่ผ่านมาฉันได้คิดทบทวนถึงเรื่องนี้มาโดยตลอด ในที่สุดฉันก็ได้รู้ว่าการโหวตในครั้งนั้นมันเป็นเรื่องที่ผิดตั้งแต่แรกแล้ว พวกเรามีสิทธิ์อะไรไปตัดสินชะตาชีวิตของคนอื่น ในเมื่อพวกนายคือคนเขียนกฎเรื่องนี้ขึ้นมาเอง พวกนายก็จัดการปัญหาของตัวเองไปก็แล้วกัน อย่าหวังว่าฉันจะกลับไปช่วย”

“อ้อ! มันไม่ใช่แค่ฉันคนเดียวหรอกนะที่คิดแบบนี้ บลันท์, โอลเดน, โอเชี่ยน, ลีงโก, ซีน พวกเราทั้งหกจะไม่เคลื่อนไหวทำอะไรทั้งนั้น ครั้งหนึ่งพวกเราเคยทำสิ่งผิดพลาดมหันต์ลงไปแล้ว และพวกเราจะไม่ยอมทำผิดพลาดอีกเป็นครั้งที่ 2!” เครนตะคอกกลับด้วยความโกรธ และเมื่อเขาได้ระเบิดแรงกดดันของตัวเองออกมา มันก็ทำให้น้ำตกที่สวยงามถูกระเบิดออกเป็นชิ้น ๆ

“ในเมื่อคุณไม่คิดจะกลับไปมันก็เรื่องของคุณ แต่เราจะพยายามปกป้องดินแดนที่พวกเราร่วมมือกันสร้างขึ้นมาให้ได้” ชิลล์กล่าวหลังจากชะงักค้างไปเล็กน้อย เพราะเขาไม่คิดว่าคำพูดของเขาจะทำให้เครนรู้สึกโกรธขนาดนี้

“ความจริงคือสิ่งไม่ตาย ถึงแม้พวกนายจะพยายามหลบหนี แต่ท้ายที่สุดความจริงมันก็จะเข้ามาหาพวกนายอยู่ดี ไม่มีใครสามารถหลบหนีปัญหาได้ตลอดไปหรอก” ชายชรากล่าว 

“ไม่ว่ายังไงพวกเราก็ต้องลองดู ลาก่อน” ทันทีที่พูดจบร่างของชิลล์ก็หายไปทำให้ภูเขากลับมาสู่ความเงียบสงบอีกครั้ง

เครนจ้องมองท้องฟ้าเป็นเวลานาน ก่อนที่เขาจะทิ้งตัวลงนั่งและถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

“ออกมาเถอะ ชิลล์ไปแล้ว” ชายชรากล่าวเสียงดัง

ทันใดนั้นร่างอีกสองร่างก็ปรากฏขึ้นมาอย่างรวดเร็ว โดยพวกเขาทั้งคู่ก็ไม่ใช่ใครอื่นใดเลยนอกเสียจากโอเชี่ยนกับซีนผู้ซึ่งเป็นสมาชิกของกลุ่มผู้สร้างนั่นเอง

“ถึงแม้ว่าชิลล์จะเต็มไปด้วยจิตสังหาร แต่เขาก็ไม่ใช่คนที่มีจิตใจชั่วร้ายจริง ๆ กุญแจสำคัญของเรื่องนี้ขึ้นอยู่กับว่าคอนสแตนที่แข็งแกร่งที่สุดจะตัดสินใจยังไง แต่ด้วยวิธีการคิดของเขา ฉันก็คาดว่าจักรวาลคงจะต้องถูกชโลมด้วยเลือดอีกครั้งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้” ซีนกล่าวขณะมองขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างกังวล

โอเชี่ยนผู้ซึ่งเป็นชายอ้วนยังคงกินอาหารภายในมือโดยไม่สนใจคนรอบข้าง จากนั้นเขาก็กล่าวออกมาว่า

“แต่ถึงยังไงพวกเราก็มีกันอยู่แค่ 3 คนเท่านั้น คนเดียวที่สามารถสู้กับคอนสแตนได้ก็ไม่อยู่อีกแล้ว ถึงแม้ว่าพวกเราจะต้องการปกป้องภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้น แต่พวกเราก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาอยู่ดี”

“ไม่แน่หรอก ฉันได้ยินมาว่าคนที่ฝ่าฝืนข้อห้ามในครั้งนี้เป็นคนที่แข็งแกร่งมาก แล้วตระกูลของเขาก็เป็นตระกูลที่แข็งแกร่งมากด้วยเหมือนกัน” เครนกล่าวพร้อมกับส่ายหัว

***************

ผู้สร้างแตกคอกันเองแบบนี้ ไปอยู่กับสกายวิงเถอะ ช่วย ๆ กัน