ชิวเพ่ยเพ่ย

เตียวเฟยหลิวและชิวกังอยู่กันอย่างมีความสุข  ในปีแรกที่แต่งงานเตียวเฟยหลิวก็ท้องแล้ว  ยิ่งนางท้องนางยิ่งติดหนึบกับสามี  สามีผู้แสนอ่อนโยนยังตามอกตามใจภรรยารักเสียผู้คนในจวนต่างกินอาหารสุนัขแทนข้าว  ขนาดว่าเตียวเฟยหลิวท้องโย้เสียขนาดนี้  ชิวกังยังทั้งรักทั้งหลงนางเหมือนวันแรก  ส่วนพ่อแม่สามีที่เห็นลูกชายกับลูกสะใภ้รักกันยิ่งสนับสนุน  มีเพียงเหล่าบ่าวรับใช้ที่ชิวกังเจียดเงินเดือนจ่ายค่าจ้างหลังซื้อตัวมานั่นแหละที่เฝ้าแต่อิจฉาตาร้อนในวาสนาของเตียวเฟยหลิว  พวกเขาไม่กล้าแสดงฤทธิ์เดชใส่ฮูหยินผู้นี้หรอกหนา  เพราะเห็นตัวอย่างบ่าวคนเก่าตั้งแต่นางเข้ามารักษาตัวในจวนแล้วเองกับตา  ว่าฮูหยินผู้นี้ทำร้ายบ่าวคนนั้นอย่างโหดร้ายเพียงใด  แถมยังมีองครักษ์ลับที่มาช่วยโยนบ่าวนิสัยเสีย หวังขึ้นเตียงนายน้อยคนนี้เข้าป่าไปให้หมากินอีก  พวกเขามีหรือจะกล้า

กระทั่งเตียวเฟยหลิวคลอดบุตรสาวออกมา  ชิวกังเห็นสภาพภรรยาทุกข์ทรมานในวันคลอดก็ยื่นคำขาดไม่ขอมีบุตรอีก  ถึงจะได้ลูกสาวเขาก็รักไม่ต่างจากลูกชาย  พ่อกับแม่เขาเองก็ไม่รังเกียจหลานสาวตัวแดง ๆ คนนี้เช่นกัน  ถึงอย่างไรลูกชายพวกเขาก็เป็นแค่ขุนนางตัวเล็ก ๆ สมบัติพัสสถานอันใดก็ไม่มี  แล้วจะไปถือสาเรื่องผู้สืบทอดให้โกรธเคืองกันในครอบครัวไปทำไม

เตียวเฟยหลิวฟังคำสามีอย่างไม่อิดออด  นางเองก็เจ็บปวดไม่น้อยจริง ๆ ก่อนจะท้องมันก็สนุกอยู่หรอก แต่พอตอนคลอดนี่สิ มันช่างแสนจะทรมาน  นางดีใจที่พ่อแม่สามีเห็นด้วยเช่นเดียวกัน  ไม่อย่างนั้นที่บ้านคงเปิดศึกกันแน่

ครอบครัวชิวเลี้ยงดูชิวเพ่ยเพ่ยมาเป็นอย่างดี  พวกเขาทะนุถนอมหลานสาวแสนน่ารักคนนี้ดั่งไข่ในหิน  บ่าวไพร่คนใดกล้ากลั่นแกล้งนางหรือทำนางร้องไห้  พวกเขาเป็นต้องขายออกไปเสียทุกราย  กระทั่งตอนนี้ในจวนมีแต่คนในตำหนักของเตียวเฟยหลิวที่ท่านพ่อของนางส่งมาดูแลแทบทั้งนั้น  เตียวเฟยหลิวเองก็พอใจไม่น้อย  ยิ่งสามีนางทำงานดีเท่าไหร่  ย่อมมีศัตรูคอยพยายามหาทางกลั่นแกล้งไปเสียทุกครั้ง

เตียวเฟยหลิวช่วยสามีจัดการอยู่เบื้องหลังมาตลอดตั้งแต่แต่งงาน  โดยที่เขาเองไม่เคยระแคะระคายมาก่อนเลยว่า  คนพวกนั้นที่คอยแต่ข่มเหงรังแกเขาในกรมโยธาหายตัวไปไหน  เขายังคงทำหน้าที่ต่อไปอย่างซื่อสัตย์  กระทั่งสี่ปีต่อมาก็ได้รับการเลื่อนขั้นเป็นขุนนางขั้นสี่  มีตำแหน่งเป็นผู้ช่วยของรองเสนาบดีกรมโยธา  ทำให้ยิ่งมีตระกูลขุนนางใหญ่ทั้งหลายคอยสร้างปัญหามากยิ่งขึ้น  พวกเขาต้องการให้คนในตระกูลรับตำแหน่งนั้นแทน เนื่องจากพวกเขาสามารถยักยอกเงินไม่น้อยจากตำแหน่งนั้น

ติดที่เตียวเฟยหลิวคอยจัดการเรื่องราวต่าง ๆ จนตระกูลใหญ่ทั้งหลายที่เคยส่งคนมาฆ่าขุนนางชิวไม่กล้าเหิมเกริมอีก  เพราะเตียวเฟยหลิวโยนศพนักฆ่าหน้าประตูจวนพวกเขาเป็นว่าเล่น  ตลอดระยะเวลาหนึ่งสัปดาห์ที่พวกเขาส่งคนไป  จนทำให้กรมอาญาเริ่มสงสัย  แถมฮ่องเต้ยังสั่งสืบสวนเพิ่มไปอีก  นับแต่นั้น พวกเขาก็เก็บหัวซ่อนหาง ไม่กล้ากระทำการเหิมเกริมอีกเลย  ทำให้การสืบสวนที่กำลังดำเนินอยู่สาวไปไม่ถึงไหน  ฮ่องเต้แสนเสียดายที่ไม่ได้กำจัดขุนนางฉ้อฉลพวกนี้ในคราวเดียว

เตียวเฟยหลิวใช้เวลาเกือบหนึ่งปีในการจัดการตระกูลต่าง ๆ ให้สามีของนางหลังจากเขาหลับ  กระทั่งปีนี้ลูกสาวนางอายุได้ห้าขวบปีแล้ว  อยู่ดีดีท่านพ่อให้คนนำจดหมายมา เนื้อหาแจ้งว่าจะมาเยี่ยมนางกับหลานเสียอย่างนั้น  ทั้งที่ปกติแล้ว ท่านพ่อของนางมักจะแวบไปแวบมาที่จวนนางออกจะบ่อย  มีเพียงท่านแม่ของนางที่ขี้เกียจเดินทางจึงไม่ค่อยได้มา  แต่ทุกปีพวกท่านจะแอบมาเยี่ยมอยู่ตลอด  ด้านพ่อแม่สามีไม่เคยสงสัยอะไร  ในเมื่อพวกท่านอยากมาแบบเป็นทางการก็ปล่อยให้มาเถอะ

วันรุ่งขึ้น  เตียวเฟยหลิวแจ้งให้สามีและครอบครัวทราบในมื้อเช้าว่าพ่อกับแม่นางจะมาเยี่ยม  พวกท่านเพียงถามวันที่จะมาถึงเท่านั้น  แล้วสั่งบ่าวไพร่ไปจัดเตรียมห้องพักให้พวกเขา  ความจริงนางอยากซื้อจวนใหม่ใหญ่กว่านี้ แต่สามีผู้แสนดีกลัวว่าภรรยาจะยากจนเพราะครอบครัวเขา จึงไม่อนุญาต  เขายังบอกว่าครอบครัวเล็ก ๆ ก็ควรอยู่กันอบอุ่นแบบนี้ดีกว่า  นางจึงได้แต่พยักหน้าตามความต้องการของสามีที่รัก เฮ้อ เงินทองนางกองจะท่วมห้องเก็บของแล้วเนี่ย  ทำไมครอบครัวนางประหยัดเสียจริง ๆ