บทที่ 304: ถูกไล่ออก

“นายท่าน!” หลัวเซียวเซียวรีบตะโกนห้ามอีกฝ่าย

แต่เจิ้งเฉินที่โมโหจนหน้ามืดไม่สนใจอีกต่อไป เขาเงยหน้าจ้องตรงไปที่สาวใช้ของตนด้วยสายตาคมกริบ นั่นทำให้หญิงสาวเห็นสีหน้าเอาจริงเอาจังของเขา

หลังจากหลัวเซียวเซียวถูกมองเช่นนี้ นางก็ลดสายตาลงด้วยความรู้สึกกดดัน

“เป็นเจ้าเองที่บังคับข้า ถ้าเจ้าเชื่อฟังข้า ข้าจะทำร้ายเจ้าหรือ?” ชายวัยกลางคนไม่เข้าใจหญิงสาวเลย ในขณะนี้ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยคำกล่าวหาอีกฝ่าย

หลัวเซียวเซียวรู้สึกแย่เมื่อได้ยินคำพูดของผู้เป็นนาย