บทที่ 172: รองแม่ทัพหลิน
โดย Xianaan_Chaya เมื่อ พฤหัสฯ, 04/04/2024 - 12:00
หมวดหนังสือ:
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจนกระทั่งพระอาทิตย์ลาลับขอบฟ้า ดวงจันทราอันโดดเดี่ยวลอยสูงอยู่เหนือผืนฟ้าสีนิล แสงจันทร์สุกสว่างส่องให้ธารน้ำไหลเปล่งประกายดุจดั่งแพรไหม รอบกายมีเสียงของแมลงกลางคืนที่กำลังบรรเลงบทเพลงแห่งราตรีดังลอยมา
แสงไฟที่อ่อนแรงดูโดดเด่นเป็นพิเศษท่ามกลางยามราตรี ขณะนั้นไป๋เซิ่งเสวี่ยและมู่หรงเฉินที่อยู่ในความมืดร่อนลงบนกิ่งของต้นไม้ใหญ่ เบื้องหน้าของพวกนางเป็นกระโจมขนาดใหญ่ที่ทอดยาวสลับกันออกไป
- 👁️ ยอดวิว 293
