บทที่ 161: น่าเสียดายที่มันสายเกินไป
บทที่ 161: น่าเสียดายที่มันสายเกินไป
“ป้าหงและทุกคนในพรรคอู๋อิ่งรู้จักเจ้า แค่ใบหน้าของเจ้าก็มีความน่าเชื่อถือมากกว่าจี้หยกมากแล้ว” เฟิ่งมู่ชิงกล่าวเสียงเรียบ
คำพูดของผู้เป็นนายทำให้โม่เยว่รู้สึกสะเทือนใจมากกว่าเดิม นางเงยหน้าขึ้นมองดูคนตรงหน้าด้วยสายตาเหลือเชื่อ แต่เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของอีกฝ่าย นางก็มั่นใจมากขึ้นพร้อมกับคิดในใจว่า
ข้าขอสาบานว่าชาตินี้ข้าจะติดตามพระชายาไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่!
🪙 ต้องใช้ 3 points ในการเปิด กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อซื้อ
ข้อควรทราบ เนื่องจากผู้ดูแลหลักของเว็บไซต์เป็นคนตาบอด หากพบการแสดงผลที่ผิดเพี้ยนและสร้างความไม่สะดวกต่อการใช้งาน โปรดแจ้งทีมงานได้ในทุกช่องทาง
เราอยากให้สมาชิกทุกท่านอยู่กันอย่างครอบครัวที่อบอุ่น ให้สังคมภายในเว็บ เป็นสังคมที่ดี ดังนั้น สมาชิกทุกท่านโปรดเคารพในสิทธิของตนเองและผู้อื่น
ผลงานที่ถูกเผยแพร่บนเว็บ ให้ถือว่าลิขสิทธิ์เป็นของผู้เผยแพร่เอง ห้ามมิให้บุคคลอื่นนำไปเผยแพร่ ก็อปปี้ หรือนำไปดัดแปลง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด หากมีการฝ่าฝืน แล้วถูกดำเนินคดีจากเจ้าของผลงาน ทางเว็บมิขอเกี่ยวข้อง เพราะได้แจ้งเตือนเอาไว้อย่างชัดเจนแล้ว
หากพบบทความที่มีเนื้อหาไปในทางใส่ร้ายผู้อื่น หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย แจ้งเข้ามาได้ตามช่องทาง Email keangun2018@gmail.com ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ทางทีมงาน จะทำการตรวจสอบ และหากเป็นจริง จะนำผลงานดังกล่าวออกจากเว็บไซต์ ไม่เกิน 1 วัน
Copyright © 2018-2024 keangun. All Right Reserved.
