บทที่ 38: ตายซะเถอะ!

ปัจจุบันนักฆ่ากำลังไล่ล่าเป้าหมายของตัวเองไม่ลดละ ในสายตาของพวกเขา พลังอันน้อยนิดของเฟิ่งมู่ชิงนั้นไม่ต่างจากมดปลวก แต่ผู้หญิงคนนี้เป็นเหมือนปลาไหลที่พอจะจับได้ก็ไหลหลุดมือไปทุกครั้ง ซึ่งมันทำให้พวกเขารู้สึกหงุดหงิดมาก

ขณะที่เฟิ่งมู่ชิงหลบการโจมตีที่พุ่งเข้ามา ฝีเท้าของนางก็ลอยไปตามลมในระยะหลายจั้ง ส่งผลให้เหล่านักฆ่าขมวดคิ้วแน่น 

โธ่โว้ย หนีไปได้อีกแล้ว!

“หมื่นพันธนาการ!”