บทที่ 119 ภาพบาดตาบาดใจ

ดวงตาสีฟ้าใสสั่นไหวระริก เมื่อได้เห็นภาพบาดตาบาดใจตรงหน้า ก่อนที่ริมฝีปากบางจะค่อยๆ ขยับอย่างยากลำบากเพื่อเรียกชื่อคนที่โหยหามาตลอด...

“เออ...ซะ...เซฟค่ะ...” เสียงตะกุกตะกักเรียกชื่อคนเจ้าเล่ห์ดังขึ้น จนฉันรู้สึกได้ว่าในน้ำเสียงที่เอื้อนเอ่ยออกมานั้นปะปนไปด้วยความรู้สึกน้อยใจ

เรน่าและป้าสายทั้งสองคนเข้ามาตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ การมาถึงของพวกเขา ทำให้ฉันที่กำลังดื่มด่ำกับริมฝีปากหวานแสนร้ายกาจของปีศาจหื่นกาม ถึงกับตกใจรีบผละตัวเองออกจากรสจูบทันทีที่ได้ยินเสียง