บทที่ 579: ชามน้ำแข็งนี้สำหรับหยินซางโดยเฉพาะ

ในป่ามืดทึบที่แสงแดดส่องลงมาไม่ถึง

หลังจากทุกคนได้ยินคำพูดของหูเจียวเจียวแล้ว เหล่าภูตที่อยู่ ณ บริเวณนั้นก็รู้สึกสั่นสะท้านขึ้นมาในทันที

“เจียวเจียว สิ่งที่เจ้าพูดเป็นเรื่องจริงงั้นหรือ?” หูหลินที่เงียบไปชั่วครู่เอ่ยถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล

ใบหน้าของหลงโม่เองก็ตึงเครียดเช่นกัน

ระยะหลังนี้พวกเขามุ่งความสนใจไปที่ภูตด้านนอกเผ่า อีกทั้งยังต้องตามหาภูตผมแดงคนนั้นด้วย ทำให้พวกเขาไม่มีเวลาไปใส่ใจสิ่งที่เกิดขึ้นภายในเผ่าเลย