บทที่ 548: หลังจากภัยแล้ง ก็ต้องมีหายนะตามมา

เนื่องจากสิ่งนี้เป็นของที่หัวหน้าเผ่าไป๋ผีเป็นคนนำมาให้ มันอาจจะมีบางอย่างเกี่ยวข้องกับพ่อแม่ของหยินชางก็ได้

แม้พวกเขาจะไม่สามารถใช้ยาวิเศษนี้ได้ แต่มันก็ไม่ได้ไร้ประโยชน์เสียทีเดียว บางทีเด็กหนุ่มอาจจะรู้จักยาที่ถูกกล่าวอ้างว่าเป็นยาวิเศษ

“แน่นอน เจ้าจะเอามันไปทำอะไรก็ตามใจเจ้าเลย เดิมทีพ่อก็ตั้งใจจะมอบมันให้กับเจ้าอยู่แล้ว” หูหลินตอบตามที่ตนคิดไว้

ยามนี้หูเจียวเจียวยังคงขมวดคิ้วก่อนที่จะปิดฝาแล้วใส่ขวดหินลงในกระเป๋าของเธอ