บทที่ 544: ข้าไม่เคยคิดที่จะให้อภัยเจ้า

ภายใน กระท่อม

ปัจจุบันใบหน้าของหยินเสวี่ยถูกพันด้วยผ้าพันแผลที่ทำจากผ้าป่านสีขาวจนดูเหมือนมัมมี่

นางรู้สึกว่าผิวหน้าของตัวเองถูกปาดออก ทำให้ตอนนี้นางรู้สึกแสบร้อนไปทั่วหน้า แถมภายในปากก็เต็มไปด้วยรสขมเพราะเมื่อสักครู่นางถูกไอ้โง่ 2 คนบังคับให้เปิดปากออก ก่อนจะเทของเหลวบางอย่างที่ดูน่าขยะแขยงให้นางกลืนลงคอ

ซึ่งหญิงสาวไม่รู้ว่ามันคืออะไร นางรู้เพียงแต่ว่ามันดื่มยากมาก