บทที่ 475: ค้นพบความลับของพวกเขา

“ข้าไม่รู้สึกอะไรเลย...” หลงหลิงเอ๋อส่ายหัว

“หา?” หลงเหยาเอียงศีรษะมองพี่สาวด้วยสีหน้างุนงง “ทุกคนไม่ได้บอกว่าหมอผีมีพลังวิเศษหรอกหรือ?”

ในใจของเด็กน้อย เขาเพ้อฝันเกี่ยวกับภาพลักษณ์ของภูตที่มีพลังทุกอย่างรวมอยู่ในตัวคนเดียว

วินาทีต่อมา หลงจงยกมือขึ้นเขกด้านหลังศีรษะของคนพูดเพ้อเจ้อ

“หลิงเอ๋อเป็นหมอผี ไม่ใช่เทพอสูร นางจะเก่งก็ต่อเมื่อนางรักษาโรคเท่านั้น นี่เจ้าโง่หรือไงถึงถามแบบนี้!” เขาเหลือบมองน้องชายตัวแสบด้วยสายตาดุ ๆ