บทที่ 462: ค้นหาสถานที่สำหรับสร้างเผ่าใหม่

“ท่านตาหลิน”

หลงเหยากะพริบตาและตะโกนว่า

“ท่านพ่อของเสี่ยวเหยาทรงพลังที่สุด ดังนั้นท่านตาหลินต้องอดทนรอท่านพ่อกลับมา”

ปัจจุบันหลงเหยาโตขึ้นกว่าเดิมมาก ตัวเขามีขนาดเท่าเด็กทั่วไป แต่ยังมีไขมันส่วนเกินอยู่บ้าง และดวงตาสีทับทิมที่บริสุทธิ์คู่นั้นไม่ว่าใครได้มองก็ไม่อาจละสายตาไปได้ง่าย ๆ

เมื่อผู้เป็นตาได้ยินคำพูดของหลานชาย เขาก็รู้สึกขบขันแล้วหัวเราะออกมาทันที

“ฮ่า ๆๆ! เจ้าเด็กนี่ปากหวานจริง ๆ”