บทที่ 19: ไททันช้างอสูร คัมบ้า
“คอยดูเถอะ ฉันจะฆ่าไททันพวกนี้ให้ดู!!”
“หลังจากนั้นก็จะเป็นตาของแก!!”
หลินหยวนที่ได้ยินดังนั้นก็ยิ้มแล้วตอบกลับว่า “ก่อนที่แกจะพูดแบบนั้น แกควรมองดูรอบ ๆ ตัวแกก่อนจะดีกว่า”
ชายหน้าบากมองไปรอบ ๆ ทันที หลังจากที่พวกเขาถูกไททันอันเดดปิดล้อม สหายของเขามากกว่าครึ่งไม่ถูกฆ่าตายก็บาดเจ็บสาหัส ตอนนี้เหลือเพียงไม่กี่คนที่ยังคงยืนหยัดต่อสู้
“บ้าเอ๊ย!” หัวหน้าลัทธิตวัดตากลับไปมองเด็กหนุ่มในขณะที่แทบจะคำรามพูดกับอีกฝ่ายว่า “ถ้าแกแน่จริงก็อย่าเอาแต่หลบอยู่หลังไททันพวกนี้สิวะ!”
“สมควรแล้วที่พ่อของแกจะถูกคนนับล้านสาปแช่งเพราะมีลูกชายปอดแหกอย่างแก ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของแก! เพราะความขี้ขลาดและไร้ประโยชน์ของแก ดูสภาพแกตอนนี้สิ แค่นี้ก็ยังไม่กล้าเผชิญหน้ากับฉัน ถ้าแกยังเป็นลูกผู้ชายอยู่ก็มาสู้กับฉันตัวต่อตัวสิ!”
ชายที่มีรอยแผลเป็นตะโกนด่าหลินหยวนอย่างเดือดดาล ตอนนี้หนทางที่พวกเขาจะรอดชีวิตไปได้มีเพียงจัดการกับไอ้หมอนี่เท่านั้น
แต่ทันใดนั้นเองเขาก็ได้ยินเสียงเบา ๆ ดังขึ้นในหู
“ได้สิ”
ในตอนที่ผู้เป็นหัวหน้าได้ยินเสียงนี้ รูม่านตาของเขาก็หดลง
วินาทีถัดมา ก่อนที่เขาจะทันได้รู้ตัว หลินหยวนก็มายืนอยู่ต่อหน้าเขาแล้ว
ระ…เร็วมาก
“แกอยากสู้กับฉันไม่ใช่เหรอ ฉันอยู่ตรงนี้แล้วไง”
พอนักล่าหนุ่มกล่าวจบ เขาก็ปล่อยหมัดออกไป
ในขณะนี้พลังปราณ 16,000 แต้มในร่างกายของเขาได้ระเบิดออกมาเต็มกำลัง
ประกอบกับผลของร่างจอมมารที่ทำให้พลังเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว หมัดของหลินหยวนที่ส่งตรงไปที่ท้องของผู้ชายคนนั้นจึงมีอานุภาพที่รุนแรงมาก
ปัง!!
หลังจากเกิดเสียงเนื้อกระแทกของแข็ง กระบี่ในมือของชายคนนั้นก็ร่วงลงสู่พื้น แล้วร่างเขาก็งอเหมือนกุ้งต้มพร้อมกับสีหน้าที่บ่งบอกว่าเจ้าตัวเจ็บปวดอย่างยิ่ง
“ฉันรู้ว่าแกกำลังพยายามยั่วให้ฉันโมโห แต่แกคิดจริง ๆ เหรอว่า… เหล็กนั้นจะไม่มีวันทำลายได้?” หลินหยวนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
สิ้นเสียงพูดเขาก็ชกออกไปอีกครั้งโดยที่เขาเน้นไปที่จุดเดิม
“อั่ก! แค่ก ๆ”
ฝ่ายที่โดนต่อยรู้สึกว่าอวัยวะภายในของเขากำลังปั่นป่วน จนกระทั่งเขากระอักเลือดออกมา
ในขณะนี้สัญชาตญาณเอาตัวรอดของหัวหน้าลัทธิบูชาไททันได้แสดงออกมาผ่านสายตา เขามองเด็กหนุ่มตรงหน้าอย่างหวาดกลัว
เขาไม่คิดเลยว่าเจ้าหมอนี่จะมีพลังที่น่ากลัวขนาดนี้
แม้แต่พลังกายาเหล็กของเขาก็ยังไม่สามารถป้องกันการโจมตีนี้ได้
“อ่อ ฉันลืมบอกแกไปว่าฉันเองก็เป็นผู้มีพลังพิเศษแรงก์ A เหมือนกัน”
มุมปากของหลินหยวนมีรอยยิ้มจาง ๆ ประดับอยู่ขณะที่เขากล่าวว่า “ถ้าแกอยากรู้ขนาดนั้น ฉันก็จะให้แกได้สัมผัส”
เมื่อชายหน้าบากได้ยินสิ่งที่เด็กหนุ่มพูด ดวงตาของเขาก็ฉายแววสิ้นหวัง
ปีศาจ!
ลูกชายของหลินเทียนเชวี่ยเป็นปีศาจชัด ๆ!!
ทั้ง ๆ ที่มันไม่ได้มีพลังด้อยไปกว่าเขาเลย แต่มันก็ยังให้ไททันพวกนั้นมาทรมานเขา หลังจากที่มันสนุกมากพอแล้ว มันก็จะลงมือประหารชีวิตเขา!
นอกจากนี้ไอ้เด็กนี่ยังอายุไม่ถึง 20 ปีด้วยซ้ำ แต่พลังของมันกลับไปถึงแรงก์ A แล้ว พรสวรรค์ช่างน่ากลัวอะไรขนาดนี้
คนเป็นหัวหน้าไม่อาจจินตนาการได้เลยว่าอัจฉริยะที่มีพลังเทียบเท่ากับปีศาจจะถูกผู้คนภายนอกเข้าใจว่าเป็นเพียงไอ้สวะตาขาว
เวรเอ๊ย! นี่พวกแกยังเรียกไอ้ปีศาจนี่ว่าเป็นไอ้ขยะไร้ประโยชน์อยู่อีกเรอะ?!
“ได้โปรด ขอร้องล่ะ ปล่อยฉันไปเถอะ! ขอเพียงแกไม่ฆ่าฉัน แกอยากให้ฉันทำอะไร ฉันก็จะทำตาม ถ้าแกไม่ฆ่าฉัน ฉันจะยอมเป็นทาสของแก!” สัญชาตญาณการเอาตัวรอดของชายมีรอยแผลเป็นในที่สุดก็เอาชนะความลำพองใจ ตอนนี้เขาได้อ้อนวอนร้องขอชีวิตให้หลินหยวนปล่อยเขาไปอย่างน่าเวทนา
เพราะตอนนี้ในใจของเขามีเพียงความหวาดกลัวเท่านั้น
ให้ตายเถอะ… ทำไมฉู่เซียวถึงได้ช้าขนาดนี้?
นี่มันผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว ทำไมเจ้านั่นถึงไม่พาท่านคัมบ้ามาที่นี่สักที?
ขอเพียงท่านคัมบ้ามาที่นี่ ถึงไอ้เด็กนี่จะเป็นผู้มีพลังพิเศษแรงก์ A แต่มันจะต้องตายแน่นอน
เขาจะปล่อยให้มันตายไปเฉย ๆ ไม่ได้เด็ดขาด มันง่ายเกินไป เขาจะควักลูกตาของมันออกมา ตอกตะปูเข้าไปในเล็บ จากนั้นก็ค่อย ๆ ทุบนิ้วมันให้แหลกทีละนิ้ว สุดท้ายก็จะหักกระดูกทั่วตัวมัน ทำให้มันต้องคุกเข่าต่อหน้าเหมือนสุนัขร้องขอความตาย!
ในระหว่างการหลบหนี ชายหน้าบากเคยทรมานทหารที่มาตามล่าตัวเขาแบบนี้
ทหารคนนั้นดูเหมือนจะเพิ่งเข้าร่วมกองทัพ เขาอายุเพียง 20 ต้น ๆ เท่านั้น สุดท้ายอีกฝ่ายก็ถูกทรมานจนอยู่ในสภาพที่แทบจำเค้าเดิมไม่ได้ ชายคนนั้นได้แต่คร่ำครวญร้องขอให้เขารีบฆ่าตนให้เร็วที่สุด
ตอนนี้ขอเพียงเขายื้อเวลาให้ฉู่เซียวมาถึงพร้อมกับท่านคัมบ้า…
แต่แล้วจู่ ๆ เสียงของหลินหยวนก็ได้ทำลายความหวังทั้งหมดของเขาลงทันที
“ถ้าฉันเดาไม่ผิด แกคงจะพยายามถ่วงเวลารอกำลังเสริมอยู่ใช่ไหม?”
เด็กหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ถึงฉันจะไม่รู้ว่าใครกันที่ทำให้แกมีความหวังมากขนาดนี้ แต่ก็โชคร้ายหน่อยนะ แกคงจะอยู่ไม่ถึงตอนนั้น”
ชายผู้เป็นหัวหน้าตกใจมาก ในขณะที่เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง เขาก็เห็นแสงโลหะวาบตรงหน้า
ฉับ!
เพียงแค่อึดใจเดียว ดาบปราบมังกรของหลินหยวนก็ตัดหัวฝ่ายตรงข้ามออก
ในขณะที่เลือดสาดกระจายไปทั่ว ศีรษะกลม ๆ ก็ร่วงกลิ้งลงบนพื้น
ชายหน้าบากทำได้แค่เสียใจทีหลังเท่านั้น เขาไม่ควรฟังฉู่เซียวตั้งแต่แรก!
เขาไม่น่าใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อเพื่อจับปลาตัวใหญ่ เพราะสิ่งที่บังเอิญมาติดเบ็ดอย่างคาดไม่ถึงก็คือ… ฉลามที่ดุร้าย!!
หลังจากที่หลินหยวนปลิดชีพคนที่เป็นหัวหน้าลัทธิแล้ว เขาก็หันไปมองรอบ ๆ
ปัจจุบันเศษเดนลัทธิบูชาไททันเกือบจะถูกกวาดล้างไปจนหมด แต่สิ่งที่ทำให้เขาอยากรู้ก็คือ ชายที่ชื่อฉู่เซียวออกไปตามใครมา
ถ้าเขาไปหากำลังเสริม ทำไมเวลานี้ถึงยังไม่กลับมา อาจเป็นเพราะว่า… มีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้นหรือเปล่า?
…
ในเวลาเดียวกัน ห่างจากที่นี่หลายพันเมตร
ขณะนี้ฉู่เซียวกำลังเดินทอดน่องไปหาท่านเจ้าเมืองคัมบ้าโดยที่ตัวเขานั้นไม่ได้มีท่าทีเร่งรีบใด ๆ เลยสักนิด
“มันน่าจะอยู่ที่นี่” ชายตาตี่พึมพำกับตัวเอง ในขณะที่เขายกมือขวาขึ้นมามองนาฬิกา “ดูจากเวลาแล้ว คนพวกนั้นน่าจะใกล้ตายแล้วละมั้ง… ไอ้พวกโง่เอ๊ย!”
พอคิดถึงเรื่องนี้เขาก็แสยะยิ้มมุมปาก
สิ่งที่ผิดพลาดที่สุดของชายหน้าบากก็คือการสั่งให้เขามาเรียกท่านเจ้าเมืองคัมบ้า อีกฝ่ายจะรู้หรือเปล่าว่าถ้าเขาคิดอยากให้ท่านคัมบ้าลงมือ เขาจะต้องเอาเลือดเนื้อของมนุษย์มาแลกอย่างสมน้ำสมเนื้อ
แต่เลือดเนื้อของหลินหยวนเพียงคนเดียวมันจะไปพออะไร?
ในเวลานั้นแม้ว่าพวกเขาจะฆ่าเจ้าเด็กนั่นได้ แต่พวกเขาก็ต้องมาทนรับโทสะของท่านคัมบ้าอยู่ดี
ดังนั้นเขาจึงเหลือทางเลือกนี้ทางเลือกเดียวเท่านั้น นั่นก็คือปล่อยให้กลุ่มผู้ศรัทธาคนอื่น ๆ ตายให้หมด
ขอเพียงคนพวกนั้นตายด้วยน้ำมือของหลินหยวน เท่านี้เขาก็จะมีเลือดเนื้อของมนุษย์สังเวยให้ท่านคัมบ้าได้มากพอ
ในที่สุดฉู่เซียวก็มาถึงสถานที่ที่ผู้เป็นนายอยู่
ชายหนุ่มเงยหน้ามองขึ้นไปก็เห็นร่างใหญ่ยักษ์เหมือนภูเขานั่งขัดสมาธิแผ่รังสีกดดันทำให้คนที่เข้าใกล้ก็คิดอยากจะคุกเข่าแล้ว
ต่อมา ร่างใหญ่โตมโหฬารนั้นค่อย ๆ ลืมตาขึ้น แล้วก็มีเสียงทุ้มต่ำคล้ายเสียงฟ้าร้องดังขึ้น “พวกเจ้าเตรียมเลือดเนื้อมนุษย์ให้ข้าเพียงพอแล้วหรือยัง?”
ไททันระดับ 5 ขึ้นไปนั้นมีสติปัญญาที่ยอดเยี่ยม
พวกมันพูดได้แม้กระทั่งภาษามนุษย์เลยทีเดียว
ไททันตรงหน้าของเขาก็คือ ‘คัมบ้า’ ซึ่งอีกก้าวเดียวเขาก็จะกลายเป็นไททันภัยพิบัติแล้ว
รูปร่างของคัมบ้า มันมีหัวเหมือนกับช้างซึ่งใหญ่มาก งวงสีดำยาวมักจะพ่นลมหายใจคล้ายหมอกออกมาตลอดเวลา ในขณะที่แขนขาของมันเป็นเท้าช้างที่ดูแข็งแรง
นี่คือรูปร่างที่แท้จริงของคัมบ้า
ไททันช้างอสูรระดับ 5 คัมบ้า!!
ฉู่เซียวรีบคุกเข่าลงข้างหนึ่งแล้วพูดว่า “เพื่อให้ท่านคัมบ้าได้เลื่อนขั้นไปเป็นไททันภัยพิบัติระดับ 6 ได้สำเร็จ ผู้ศรัทธาทุกคนนอกจากตัวข้าน้อยยินดีที่จะสละเลือดเนื้อของตัวเองเพื่อให้ท่านสมปรารถนาขอรับ”
แล้วงวงของคัมบ้าก็พ่นลมหายใจที่ร้อนระอุออกมาอีกครั้ง
ในเวลาเดียวกัน มันก็มองลึกเข้าไปในดวงตาของฉู่เซียว ก่อนจะเปิดปากใหญ่โตกล่าวด้วยเสียงหนักแน่นว่า “ดี ดีมาก!”
“ในเมื่อพวกเจ้าเตรียมพร้อมแล้วก็พาข้าไปสิ”
…
ฉับ!
หลินหยวนใช้ดาบปราบมังกรตัดหัวเศษเดนลัทธิบูชาไททันคนสุดท้าย
นอกจากชายที่มีรอยแผลเป็นซึ่งเป็นผู้มีพลังพิเศษแรงก์ A แล้ว คนที่เหลือเป็นเพียงผู้มีพลังแรงก์ B เท่านั้น
หากนักล่าหนุ่มคิดอยากจะกำจัดคนเหล่านี้ทิ้ง มันก็ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก
นี่ยังไม่นับรวมถึงไททันอันเดดนับร้อยที่อยู่รอบ ๆ
ปัจจุบันโรงงานร้างแห่งนี้เต็มไปด้วยซากศพของทั้งมนุษย์และไททันทำให้มีกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งรุนแรงมาก
“เสียอย่างเดียวคือเราปล่อยคนหนึ่งหลบหนีไปได้….”
ถัดมา หลินหยวนเก็บดาบปราบมังกรเตรียมจะออกไปจากที่นี่
ตั้งแต่เริ่มการต่อสู้จนกระทั่งทุกอย่างจบลง คนที่เหมือนจะออกไปตามกำลังเสริมก็ไม่โผล่มาสักที
ดูเหมือนว่าเขาจะไม่กลับมาอีกแล้ว
แต่นั่นทำให้เด็กหนุ่มรู้สึกสงสัยว่าพวกเขามีความลับสำคัญอะไรซ่อนอยู่กันแน่
มันคือเหตุผลที่ทำให้ชายหน้าบากและลูกน้องยอมส่งคนคนหนึ่งออกไปโดยไม่คำนึงถึงชีวิตของตัวเอง
แต่พอหลินหยวนคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เขาก็รู้สึกว่ามันไม่น่าจะเป็นไปได้
เพราะถึงอย่างไรคำพูดของคนที่เป็นหัวหน้าก่อนที่จะตายนั้นบอกว่านี่เป็นการถ่วงเวลาเพื่อรอให้กำลังเสริมมาถึง


แสดงความคิดเห็น