บทที่ 332 ยึดป้อม

“กองพลที่ 1 กับกองพลที่ 2 ตามฉันมา พวกเราต้องต้านศัตรูเอาไว้ให้นานที่สุด” ออไนท์ตะโกนสั่งลูกน้องทางด้านหลัง

ผู้เล่นทั้ง 10,000 คนรีบตามออไนท์ไปยังกำแพงทางทิศเหนือในทันที ก่อนที่พวกเขาจะวางแนวป้องกันกองทัพของไป๋เหลิงที่กำลังบุกเข้ามา

ไป๋เหลิงมองดูกองกำลังที่ไร้ระเบียบตรงหน้า ก่อนที่เขาจะชูดาบภายในมือและตะโกนออกไปว่า

“บุกเข้าไปเลย พวกเราจะทำลายพวกมันทั้งหมดในครั้งเดียว”

“ฆ่ามัน!” โอเชี่ยนบลูส่งเสียงร้องคำราม ก่อนที่นักรบคลั่งทั้ง 10 คนจะพร้อมใจกันหยิบหอกยาวออกมาจากกระเป๋า

ราธออฟก็อดวอร์!

ชาร์จ!

ในวินาทีที่พวกเขาใช้สกิลชาร์จ ร่างของพวกเขาก็โน้มตัวกลายเป็นเหมือนคันธนูที่ถูกดึงจนเต็มที่ จากนั้นพวกเขาก็ขว้างหอกสีแดงภายในมือออกไปอย่างรุนแรง

-8,498

นักรบโล่ที่อยู่ในแนวหน้าของศัตรูมีพลังชีวิตสูงสุดเพียงแค่ 8,000 นิด ๆ เท่านั้น เมื่อพวกเขาถูกการโจมตีในครั้งนี้เข้าไป มันก็ทำให้นักรบโล่ทั้ง 10 ที่อยู่ในแนวหน้าเสียชีวิตในทันที

ในเวลาเดียวกันไป๋เหลิงก็ได้เปลี่ยนอาวุธเป็นดาบยาว ก่อนจะใช้สกิลอินเตอร์เซปนำทีมพวกโอเชี่ยนบลูพุ่งเข้าใส่แนวรบของศัตรูอีกครั้ง และทันใดนั้นร่างของพวกเขาก็กระโดดเหยียบโล่ของศัตรูแล้วลอยขึ้นไปในอากาศ

จั๊มป์!

นี่คือสกิลที่ 3 ที่พวกเขาได้เรียนรู้หลังจากเปลี่ยนอาชีพเป็นนักรบคลั่ง ซึ่งมันเป็นสกิลที่จะทำให้พวกเขาสามารถกระโดดไปด้านหน้าได้ในระยะ 5-40 เมตร แล้วถ้าหากว่าพวกเขาได้ใช้สกิลจั๊มป์ร่วมกันกับสกิลชาร์จหรืออินเตอร์เซป มันก็จะทำให้พวกเขาสามารถกระโดดได้ไกลสูงสุดถึง 60 เมตรเลยทีเดียว

ฉับ!

การกระโดดในครั้งนี้ทำให้พวกไป๋เหลิงปรากฏตัวกลางกลุ่มนักบวช ซึ่งหลังจากที่ร่างของเขาตกลงบนพื้น เขาก็ทำการฟันใส่นักบวชที่อยู่ใกล้ที่สุดและทำให้นักบวชคนนั้นเสียชีวิตในทันที

นักรบคลั่งเลเวล 30 ที่สวมใส่ชุดอุปกรณ์ระดับทองทั้งตัวจะมีพลังโจมตีมากกว่า 1,800 หน่วย ขณะที่กลุ่มนักบวชเลเวล 20 มีพลังชีวิตเพียงแค่ประมาณ 1,700 หน่วยเท่านั้น การปรากฏตัวของพวกเขาจึงเป็นเหมือนกับฝูงหมาป่าที่กระโจนเข้ามาท่ามกลางฝูงแกะ

อาร์คมูนสแลช!

-1,706, -1,777, -1,798, -1,806, -1,801

นักบวช 5 คนเสียชีวิตลงในทันที ซึ่งหลังจากที่เขาได้ใช้อาร์คมูนสแลชออกไปอีกครั้ง เขาก็สามารถสังหารนักบวชไปได้อีก 5 คน

“หัวหน้าเหลือไว้ให้ผมบ้างสิ” โอเชี่ยนบลูส่งเสียงโอดครวญ เพราะในเวลาเพียงแค่เสี้ยวพริบตาไป๋เหลิงก็สังหารนักบวชไปได้เป็นจำนวนมาก จนทำให้นักบวชและนักเวทในส่วนที่เหลือต่างก็วิ่งแตกกระจายออกไปหมด

ไป๋เหลิงส่งเสียงหัวเราะ ก่อนที่เขาจะชี้ดาบไปทางประตูเมืองและพูดว่า

“พวกเรามาแข่งกันดีกว่าว่าก่อนประตูเมืองจะถูกเปิดออกใครจะฆ่าพวกมันได้มากกว่ากัน”

“มันลองกันสักตั้งสิหัวหน้า!” โอเชี่ยนบลูกล่าวพร้อมกับสังหารนักบวชที่อยู่ใกล้ ๆ ไปได้อีก 5 คนด้วยเช่นกัน

ในฐานะที่เขาคือ 1 ใน 224 ยอดฝีมือที่ลู่หยางลงทุนให้เงินเดือนเพื่อจ้างมา ทักษะของโอเชี่ยนบลูจึงไม่ได้ด้อยกว่า 3 พี่น้องตระกูลไป๋มากนัก ถ้าหากไป๋เหลิงไม่ระวังการแข่งขันในครั้งนี้ก็อาจจะจบลงที่ชัยชนะของโอเชี่ยนบลูได้ ยิ่งไปกว่านั้นด้วยผลงานในอดีตที่ผ่านมา โอเชี่ยนบลูจึงกลายเป็นทั้งผู้ช่วยและน้องชายที่ไป๋เหลิงรู้สึกภูมิใจมากที่สุด

“ชิบหายแล้ว! ชิบหายไปกันใหญ่แล้ว!!” ออไนท์มองดูนักรบคลั่งที่บุกเข้ามาจนถึงแนวหลังของพวกเขาอย่างร้อนรน ท้ายที่สุดเขาก็ไม่เคยคิดว่าฝ่ายตรงข้ามจะมีผู้เล่นคลาส 2 อยู่ถึง 10 คน และนักรบคลั่งทั้ง 10 คนนี้ยังกล้าบุกเข้ามาท่ามกลางกองกำลังของพวกเขาอย่างบ้าบิ่นอีกด้วย

“รีบฆ่าพวกมันให้หมด! ตอนนี้พวกมันไม่มีใครคอยสนับสนุนแล้ว” สวิฟเดธรีบตะโกนสั่ง

ไป๋เหลิงสังเกตเห็นสวิฟเดธได้ในทันทีและได้รู้ว่าอีกฝ่ายคือแม่ทัพที่คอยบัญชาการการรบในครั้งนี้ เมื่อระยะเวลาคูลดาวน์ของสกิลจั๊มป์ได้หมดลง เขาก็ส่งสายตาไปให้พวกโอเชี่ยนบลูที่อยู่ไกล ๆ

จั๊มป์!

นักรบคลั่งทั้ง 10 ใช้สกิลจั๊มป์กระโดดอย่างพร้อมเพียงกัน ก่อนที่ร่างของพวกเขาจะกระโดดขึ้นไปบนหอคอยชั้นที่ 2

ฉับ!

ไป๋เหลิงฟันดาบเข้าใส่สวิฟเดธอย่างรวดเร็ว แต่ทางสวิฟเดธก็คอยระวังศัตรูเอาไว้อยู่แล้ว เขาจึงเบี่ยงตัวหลบออกไปทางด้านข้าง ก่อนที่จะใช้มีดจากมือทั้งสองข้างเพื่อโจมตีสวนกลับไป

สวิฟเดธก็เป็นผู้เล่นเลเวล 30 ที่สวมชุดอุปกรณ์ระดับทองด้วยเช่นกัน นอกจากนี้เขายังได้เปลี่ยนอาชีพเป็นแอซซาซิน อีกทั้งบนหอบัญชาการยังมีพวกเขาอีกกว่าร้อยคน เขาจึงไม่เชื่อว่าพวกเขาจะไม่สามารถสังหารพวกไป๋เหลิงทั้ง 10 คนได้

ตอนแรกไป๋เหลิงคิดว่าสวิฟเดธจะรีบวิ่งหนีไป แต่เมื่อเขาได้เห็นอีกฝ่ายโจมตีกลับมา เขาก็รีบยกดาบในมือทั้งสองข้างเข้าปะทะด้วยแววตาอันเป็นประกาย

วินาทีที่ดาบยาวและมีดสั้นได้ปะทะกัน ไป๋เหลิงก็ได้หมุนพลิกดาบเบี่ยงตัวออกไปทางด้านข้างและทำการหมุนควงดาบเล็งเข้าก็ใส่ลำคอของสวิฟเดธด้วยความเร็วสูง

-8,868 (เฟลมสแลช+จุดตาย+ชาร์จ)

ชุดการโจมตีนี้คือคอมโบที่รุนแรงที่สุดของนักรบคลั่งและมันก็เป็นท่าไม้ตายที่ทำให้ไป๋เหลิงกลายเป็นผู้เล่นที่มีชื่อเสียงโด่งดังในชาติก่อน

เทคนิคนี้ไม่ใช่เทคนิคที่จู่โจมเข้าใส่ศัตรูตรง ๆ แต่เป็นการเบี่ยงตัวหลบเข้าหาจุดตาย ก่อนที่จะใช้เสี้ยววินาทีนั้นในการโจมตีก่อนที่ศัตรูจะทันได้ตั้งตัว

ในชาติก่อนมีคนที่สามารถใช้เทคนิคนี้ได้ทั่วทั้งโลกไม่ถึง 10,000 คน เพราะท้ายที่สุดความเร็วในระหว่างการใช้สกิลชาร์จก็ถือว่าสูงมาก การโจมตีให้เข้าสู่จุดตายอย่างแม่นยำภายใต้ความเร็วขนาดนั้นมันก็เป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

“สวย!” พวกโอเชี่ยนบลูตะโกนขึ้นมาพร้อมกัน และพวกเขาก็ไม่เคยคิดเลยว่าไป๋เหลิงจะมีเทคนิคการโจมตีอันยอดเยี่ยมแบบนี้ด้วย

ไป๋เหลิงก็กำลังยืนตกตะลึงอยู่กับที่เช่นเดียวกัน เพราะการโจมตีเมื่อสักครู่เป็นวิธีการที่เขาคิดขึ้นมาได้ในวินาทีที่หลบการโจมตี และเขาก็ไม่คิดเหมือนกันว่าวิธีการโจมตีนั้นมันจะประสบผลสำเร็จอย่างสวยงาม

—

ใต้หอคอย

ไป๋ฉือ, ไป๋หูและคนอื่น ๆ ต่างก็เห็นการโจมตีของไป๋เหลิงด้วยเช่นกัน ซึ่งการโจมตีในครั้งนี้มันก็ต่างทำให้ทุกคนตะโกนเสียงเชียร์ขึ้นมา

ตอนแรกไป๋ฉือคิดว่าไป๋เหลิงจะรีบเปิดประตูเมืองในทันทีหลังจากสังหารแม่ทัพของศัตรูสำเร็จ แต่หลังจากที่เขาได้เห็นน้องชายฝาแฝดของตัวเองกำลังคุยโวหัวเราะร่า เขาก็ทำได้เพียงแต่ยกมือขึ้นมาปิดหน้าอย่างอ่อนใจ

“เลิกโม้แล้วมาเปิดประตูเมืองได้แล้ว” ไป๋ฉือส่งข้อความหาไป๋เหลิง

“เออจริงด้วย! ลืมไปเลย” ไป๋เหลิงได้สติในทันที ก่อนที่เขาจะสังเกตเห็นว่าจุดที่เขายืนอยู่สามารถมองเห็นพวกไป๋ฉือได้อย่างชัดเจน

“รีบฆ่าพวกมันให้หมดแล้วไปเปิดประตูเมืองกันเถอะ” ไป๋เหลิงตะโกนสั่งการ

“ฆ่ามัน!” โอเชี่ยนบลูตะโกนอย่างบ้าคลั่ง ก่อนที่พวกเขาจะเริ่มไล่ล่าศัตรูด้วยขวัญกำลังใจอันเต็มเปี่ยม

ขณะเดียวกันสมาชิกของเดธโซลต่างก็สูญเสียขวัญกำลังใจกันไปจนหมดแล้ว เพราะท้ายที่สุดหัวหน้าของพวกเขาที่สวมชุดอุปกรณ์ระดับทองและเปลี่ยนอาชีพเป็นคลาส 2 แล้วก็ยังถูกฝ่ายตรงข้ามสังหารได้ภายในดาบเดียว

ช่วงเวลาที่ศัตรูกำลังวุ่นวายไป๋เหลิงก็ได้ใช้โอกาสนี้วิ่งไปยังประตูป้อม ก่อนที่เขาจะกดปุ่มเพื่อทำการเปิดประตู

เอี๊ยดดด... เอี๊ยดดด

เสียงโซ่วิ่งผ่านก้อนหินใหญ่ดังสนั่นไปทั่วทั้งบริเวณ ก่อนที่พวกเขาจะได้เห็นประตูป้อมที่ค่อย ๆ เปิดออกอย่างช้า ๆ

“ประตูเปิดแล้ว ทุกคนบุก!” ไป๋ฉือตะโกนสั่งการ

ขวัญกำลังใจของทุกคนกำลังพุ่งจนถึงขีดสุด พวกเขาจึงบุกเข้าไปภายในป้อมปราการเพื่อสังหารศัตรูที่ขวัญกระเจิงไปจนหมดแล้ว

ขณะเดียวกันกองกำลังเสริมจากประตูทิศตะวันออกก็เพิ่งเดินทางมาถึง พวกเขาจึงบังเอิญพบกับกองทัพของไป๋หูที่บุกเข้ามาพอดี

“ฆ่าพวกมันให้หมด” ไป๋หูตะโกนสั่งก่อนที่เขาจะพุ่งเข้าไปปะทะกับกองกำลังของศัตรูเป็นคนแรก

กองกำลังจากประตูทิศตะวันออกรีบเดินทางมาเพื่อป้องกันประตูป้อมปราการ แนวหน้าของพวกเขาจึงเป็นนักเวทและนักธนู เมื่อผู้เล่นกลุ่มนี้ถูกนักรบคลั่งพุ่งเข้าหาในระยะประชิด พวกเขาจึงโดนโจมตีจนเสียชีวิตลงไปในเวลาเพียงแค่ไม่นาน

เมื่อไป๋ฉือบุกเข้ามาภายในป้อมปราการได้สำเร็จ เขาก็ได้พบว่าการต่อสู้ในครั้งนี้ได้รับการตัดสินเป็นที่เรียบร้อยแล้ว สิ่งที่เหลือมีเพียงแค่การวิ่งไล่ล่าเหล่าบรรดาศัตรูที่ขวัญกระเจิง เขาจึงติดต่อไปหาลู่หยางเพื่อรายงานสถานการณ์ว่า

“ตอนนี้พวกเรายึดป้อมวินด์ธันเดอร์ได้แล้วครับ”

พวกแบล็คบลัดยังไม่ถึงไหนเลย ยึดเรียบร้อย 555