บทที่ 387: เจ้าคิดที่จะตลบหลังแมวหรือ?

“...” จู่ ๆ มู่ไป๋ไป่ก็รู้สึกเห็นใจเซียวถังอี้เมื่อคิดถึงภาพที่อีกฝ่ายเข้ามาขวางลูกธนูให้ตน เธอเลยพูดออกมาอย่างไม่แน่ใจว่า “เขาใช้ยาหรือไม่?”

“หา?” เซียวถังถังตกใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่นางจะรู้ว่าศิษย์พี่กำลังถามเรื่องอะไร นางจึงเกาหัวตอบไปว่า “ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกัน เขาน่าจะ… ใช้มันแล้วกระมัง”