บทที่ 339: ฉู่เสวียน

ยามนี้ถังเป่ยเฉินโกรธเป็นฟืนเป็นไฟในยามที่เขาหันไปมองเจิ้งเฉิน “จะเป็นอย่างไรถ้าข้าบอกว่า หากเจ้าคิดจะปกป้องนาง ข้าจะฆ่าเจ้าไปด้วย”

ลมหายใจของหลัวเซียวเซียวสะดุดทันทีในขณะที่นางกัดปากตัวเองเบา ๆ

เจิ้งเฉินสนใจนางจริง ๆ หรือ?

เขาจะยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อนางได้อย่างไร?

“แต่เดิมชีวิตของข้าก็เป็นท่านเจ้าสำนักที่มอบให้” เจิ้งเฉินเหลือบมองหลัวเซียวเซียวและตอบโดยไม่เปลี่ยนสีหน้า “หากท่านเจ้าสำนักต้องการทวงคืนก็เชิญเถิดขอรับ”