บทที่ 214 เวทมนตร์ต้องห้ามธาตุสายฟ้า

ลู่หยางเก็บของบนพื้นก่อนจะเทเลพอร์ตกลับไปยังเมืองหลัก จากนั้นเขาก็ใช้ประตูวาร์ปเพื่อเดินทางไปยังเมืองไนท์เคอร์เทนแล้วไปหาคาร์ลอสที่ค่ายก็อบลิน

“สหาย นายได้สร้อยคอภรรยาฉันกลับมาแล้วงั้นเหรอ?” คาร์ลอสถาม

ลู่หยางหยิบสร้อยคอออกมาจากกระเป๋าพร้อมกับถามว่า

“ใช่อันนี้ไหมครับ?”

คาร์ลอสรับสร้อยคอมาอย่างตื่นเต้น ก่อนจะพูดว่า

“พระเจ้า! นี่มันสร้อยคอของภรรยาฉันจริง ๆ ขอบคุณมากนะสหาย”

ระบบ: คุณทำภารกิจสร้อยคอภรรยาของคาร์ลอสสำเร็จ  ค่าชื่อเสียงของคุณในบริษัทสตอมป์อินเวสต์เม้นต์เพิ่มขึ้น 100 หน่วย

“สหายเพื่อเป็นการขอบคุณฉันจะให้นายได้รับสิทธิพิเศษจากการซื้อสินค้าภายในบริษัทของเรา” คาร์ลอสกล่าว

“ขอบคุณครับ” ลู่หยางต้องการได้รับสิทธิ์การซื้อไอเท็มพิเศษจากค่ายก็อบลินอยู่พอดี เขาจึงเดินไปหาเจ้าหน้าที่ดูแลคลังสินค้าที่อยู่ในอาคารข้าง ๆ ก่อนที่มันจะมีหน้าจอสินค้าปรากฏขึ้นมาให้เขาเลือกซื้ออย่างมากมาย

บลูปริ้นร็อคเก็ตโมบายล์!

บลูปริ้นหินธอริลเวอร์!

…

โดยรวมแล้วสินค้าพิเศษมีอยู่มากกว่า 30 รายการ แต่ลู่หยางได้เลือกซื้อเพียงแค่บลูปริ้นร็อคเก็ตโมบายล์ 100 ชิ้นทำให้โดยรวมแล้วเขาต้องจ่ายเงินออกไป 100 เหรียญทอง

“พี่อยู่ไหน? หนูมาถึงใต้หอคอยนักเวทแล้ว” มู่หยูส่งข้อความมาถาม

“แป๊บหนึ่ง เดี๋ยวพี่รีบไป” ลู่หยางตอบก่อนจะใช้ม้วนคัมภีร์กลับเมืองเพื่อเดินทางไปยังเมืองเซนต์กอลล์

—

หอคอยนักเวท

อาคารที่ใหญ่ที่สุดทางตอนใต้ของเมืองคือหอคอยนักเวท โดยมันเป็นหอคอยสูงเสียดฟ้าและเป็นตัวแทนอารยธรรมแห่งเมืองเซนต์กอลล์ อย่างไรก็ตามหอคอยแห่งนี้ก็ไม่อนุญาตให้ผู้เล่นทั่วไปเดินทางเข้าไปยังด้านใน

เมื่อลู่หยางพบมู่หยูที่หน้าประตูหอคอย เขาก็ได้ส่งจดหมายให้เด็กสาวพร้อมกับเงิน 100 เหรียญทอง

“นี่คือจดหมายเอาไว้ใช้เพื่อเข้าหอคอยนักเวท เธอเห็นคุณตาที่ใส่เสื้อมีตราสัญลักษณ์สายฟ้าตรงนั้นไหม? เอาจดหมายนี่ไปให้เขา ถ้ามีขั้นตอนไหนจะต้องจ่ายเงินก็เอาเงินที่พี่ให้จ่ายไปได้เลย ถ้าเงินที่พี่ให้ไปมันยังไม่พอก็บอกพี่มาเดี๋ยวพี่จะให้เงินไปเพิ่ม”

หน้าหอคอยนักเวทมีนักเวทชรายืนอยู่ทั้งสิ้นห้าคน โดยพวกเขาสวมเสื้อคลุมสีต่าง ๆ ตามสังกัดเวทมนตร์ของตัวเอง และตามเนื้อเรื่องของเกมนักเวทชราทั้งห้าคนนี้ก็คือจอมเวทผู้ยิ่งใหญ่แห่งเมืองเซนต์กอลล์

โดยปกตินักเวททั้งห้าจะมาประชุมยังหอคอยนักเวทเพียงแค่ 3 วันต่อเดือน และตราบใดก็ตามที่ผู้เล่นส่งมอบจดหมายให้กับจอมเวทลม เมื่อนั้นเขาก็จะถูกรับตัวเข้าสู่สถาบันเวทมนตร์

“ขอบคุณค่ะ” มู่หยูรับจดหมายก่อนที่เธอจะวิ่งไปยื่นจดหมายให้คุณตาหนวดขาว

“คุณตา นี่จดหมายค่ะ”

คาร์ลผู้ซึ่งเป็นจอมเวทลมรับจดหมายมาก่อนจะพูดว่า

“การที่เธอมีจดหมายฉบับนี้ได้หมายความว่าเธอมีคุณสมบัติมากเพียงพอที่จะเข้าร่วมสถาบันเวทมนตร์ของฉัน เอาล่ะเข้าไปข้างในเถอะ เดี๋ยวเมอร์ลินจะบอกเธอเองว่าต้องทำอะไรต่อไป”

พริบตาต่อมามันก็มีพายุหมุนปรากฏขึ้นใต้เท้าเพื่อที่จะส่งตัวมู่หยูเข้าไปภายในหอคอยนักเวท

ลู่หยางยืนรออยู่ที่เดิมประมาณ 5 นาที ก่อนที่เขาจะส่งข้อความไปถามมู่หยูว่า

“เป็นยังไงบ้าง มีปัญหาอะไรไหม? ถ้ามีอะไรบอกมาได้เลยเดี๋ยวพี่จะบอกวิธีแก้ปัญหาให้”

มู่หยูกำลังมองเวทมนตร์ธาตุลมมากมายอย่างตกตะลึง ก่อนที่เธอจะพิมพ์ข้อความตอบกลับไปว่า

“พี่เวทมนตร์พวกนี้ราคาแพงมากเลย ค่าใช้จ่ายในการเรียนเวทมนตร์แต่ละอันต่างก็เกินกว่า 1 เหรียญทอง อันที่แพงที่สุดคือธันเดอร์สตอร์มที่มีราคาตั้ง 100 เหรียญทองแหนะ”

“เธอแน่ใจนะว่ามันคือสกิลธันเดอร์สตอร์ม?” ลู่หยางถามอย่างตกใจ

“แน่ใจค่ะ ดูเหมือนสกิลนี้จะมีเวลาจำกัดในการซื้อเพียงแค่ 10 นาทีด้วย” มู่หยูตอบ

ก่อนหน้านี้มีข่าวลือมากมายว่าสถาบันเวทมนตร์มีโอกาสที่จะขายเวทมนตร์กึ่งต้องห้ามให้กับผู้เล่น แต่ลู่หยางก็ไม่เคยคิดว่าเรื่องนี้มันจะเป็นเรื่องจริง

“ซื้อเวทมนตร์นี้เรียนไปก่อนเลย ถ้าเงินไม่พอค่อยกลับมาเอาเงินเพิ่มไปซื้อเวทมนตร์อันอื่น” ลู่หยางตอบอย่างตื่นเต้น

“แต่มันแพงมากเลยนะพี่” มู่หยูตอบอย่างลังเล

“ยัยเด็กโง่! นั่นมันเวทมนตร์ต้องห้ามเลยนะ ไม่ว่ามันจะแพงแค่ไหนแต่เราก็ต้องซื้อ” ลู่หยางตอบ

“โอเค ถ้างั้นหนูรีบซื้อเลยนะ” มู่หยูสามารถทำความเข้าใจสิ่งที่ลู่หยางบอกได้อย่างรวดเร็ว เธอจึงรีบกดซื้อธันเดอร์สตอร์มในทันที

ลู่หยาง “ช่วยแชร์รายละเอียดสกิลเข้ามาในแชทกลุ่มที่มีพวกเสี่ยวเหลียงหน่อย”

“ได้ค่ะ” มู่หยูตอบก่อนที่จะแชร์รายละเอียดเข้าไปในแชทกลุ่ม

ธันเดอร์สตอร์ม

ประเภท เวทมนตร์สายฟ้า

มานาที่ต้องใช้ 1,000

รายละเอียด สุ่มโจมตีผู้เล่นในรัศมี 100 เมตรด้วยสายฟ้า สร้างความเสียหายพื้นฐาน 600 หน่วย ระยะเวลาแสดงผล 30 วินาที

พวกเสี่ยวเหลียงกำลังฆ่าราชาซอมบี้อยู่ในวิหาร แต่เมื่อทุกคนได้อ่านรายละเอียดของสกิลต้องห้าม มันก็ทำให้พวกเขาอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง

“โคตรโกง! นี่มันสกิลอะไรกันเนี่ย” เสี่ยวเหลียงถาม

“มันคือเวทมนตร์ต้องห้ามที่มู่หยูเพิ่งเรียนรู้มา ตอนนี้น้องสาวคนเล็กของเราเป็นนักเวทต้องห้ามแล้วนะ” ลู่หยางตอบ

เสี่ยวเหลียงและสามพี่น้องตระกูลฮั่นต่างก็ส่งสติกเกอร์เข้ามาแสดงความยินดี

ฮั่นเฟย “ต่อไปนี้พวกเราก็คงจะเก็บเลเวลเร็วขึ้นกว่าเดิมสินะ”

ฮั่นอิ่ง “มู่หยูยินดีด้วยนะ!”

มู่หยูส่งสติกเกอร์แลบลิ้นพร้อมกับตอบกลับไปว่า

“ถึงมันจะดีแต่ราคาของมันแพงมากเลยนะ หนูเรียนมันมาด้วยราคาตั้ง 100 เหรียญทอง”

เมื่อได้ยินราคามันก็ทำให้ทุกคนต้องอ้าปากค้างอีกครั้ง เพราะเงิน 100 เหรียญทองมีค่าเท่ากับ 30,000 เครดิต ซึ่งมันมีค่ามากกว่ารายได้ทั้งปีของคนหลาย ๆ คนเสียอีก

เสี่ยวเหลียง “โชคดีที่ลูกพี่ทำธุรกิจจนมีเงินเยอะ ไม่งั้นถึงแม้มันจะมีสกิลต้องห้ามขายแต่มู่หยูก็คงจะเรียนไม่ได้”

ลู่หยาง “ไม่ว่าเกมไหนมันก็ต้องใช้เงินในการพัฒนาด้วยกันทั้งนั้นแหละ มู่หยูกลับมาเอาเงินที่พี่แล้วกลับไปเรียนสกิลอื่นต่อ ฮั่นอิ่งบอกให้หลู่จ้าวหยู่กับเฉินเฟิงมาเก็บเลเวลในวิหารราชาซอมบี้ เดี๋ยวพี่จะไปหาพวกเธอ”

“ได้ค่ะ” มู่หยูออกมาจากหอคอยนักเวทเพื่อมาเอาเงินเพิ่ม ลู่หยางจึงพาเธอไปยังร้านตีเหล็กทางตอนเหนือของเมืองเพื่อไปหาฮั่นจง

“ลู่หยางกลับมาแล้วเหรอ?” ฮั่นจงกล่าวขณะยังคงสร้างชุดเกราะคลื่นทะเลอย่างต่อเนื่อง

“อาจารย์ ตอนนี้พวกเรามีเงินอยู่เท่าไหร่ครับ?” ลู่หยางถาม

“หลังหักค่าวัตถุดิบออกไปแล้วเราก็พอจะมีเงินอยู่ประมาณ 2,000 เหรียญทอง นายจะเอาเงินไปใช้เหรอ?” ฮั่นจงถาม

“ช่วยเอาเงินให้มู่หยู 500 เหรียญทองไปเรียนเวทมนตร์ทีครับ ส่วนผมขอ 1,000 เหรียญทองติดตัวเอาไว้” ลู่หยางกล่าว

“โอเค” ฮั่นจงกล่าวพร้อมกับหยิบเงิน 1,500 เหรียญทองไปให้กับลู่หยางและมู่หยู

“ผมไปก่อนนะครับอาจารย์” ลู่หยางโบกมือลาก่อนที่จะพามู่หยูกลับไปยังหอคอยนักเวทอีกครั้งหนึ่ง

หลังจากส่งมู่หยูเข้าไปยังหอคอยนักเวท ลู่หยางก็เดินทางไปยังร้านค้าประมูลเพื่อทำการซื้อหญ้าวินเทอร์ธอร์น, หญ้าโกลเดนธอร์นและเห็ดกุรุ

สมุนไพรทั้งสามชนิดนี้ถือได้ว่าเป็นสมุนไพรระดับ 2 ราคาของพวกมันจึงอยู่ที่ชุดละ 2 เหรียญเงิน ลู่หยางจึงทำการซื้อสมุนไพรทั้งสามชนิดอย่างละประมาณ 800 ชุด ทำให้สมุนไพรทั้งหมดในร้านค้าประมูลถูกกวาดออกไปจนเกลี้ยง

ต่อมาชายหนุ่มก็มุ่งหน้าไปยังสมาคมนักปรุงยาเพื่อเช่าห้องปรุงยาระดับสูง จากนั้นเขาก็นำสมุนไพรใส่ลงในหม้อขนาดใหญ่เพื่อปรุงยาครั้งละ 50 ขวด

การปรุงยาแต่ละรอบใช้เวลาประมาณ 5 นาที ซึ่งหลังจากลู่หยางปรุงยาไป 2 ชั่วโมงเขาก็ได้น้ำยากุรุกูรุมาทั้งสิ้น 843 ขวด

“เคลียร์ราชาซอมบี้หมดแล้วหรือยัง?” ลู่หยางส่งข้อความเข้าไปภายในแชทกลุ่ม

“เคลียร์แล้วค่ะ” ฮั่นอิ่งตอบ

“โอเค แป๊บหนึ่ง ฉันกำลังไป”

ชายหนุ่มเปิดใช้สคอร์ชิ่งสปีดเพื่อวิ่งออกจากเมืองเซนต์กอลล์อย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็มุ่งหน้าตรงไปอย่างวิหารราชาซอมบี้ที่พวกฮั่นอิ่งกำลังรอเขาอยู่

“ลูกพี่ เรามีข่าวดีกำลังจะบอกพอดีเลย ตอนนี้พวกเราได้หนังสือสกิลเฮลไฟร์มาอีกหนึ่งเล่มแล้วนะครับ” เสี่ยวเหลียงกล่าว

“โชคดีใช้ได้เลยนี่” ลู่หยางกล่าวอย่างชื่นชม ก่อนที่เขาจะหยิบน้ำยากุรุกุรุออกมาจากกระเป๋าเพื่อแบ่งให้กับวอลอคทั้งสามคนของทีม

“ดื่มน้ำยาพวกนี้เข้าไป มันจะมีโอกาสเล็กน้อยที่จะทำให้พวกเธอเพิ่มค่าสติปัญญาขึ้นมา 1,700 หน่วย จำเอาไว้ว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่มันติดเอฟเฟกต์นี้ขึ้นมาให้รีบเรียกเฮลไฟร์ออกมาในทันที”

 

 

---