บทที่ 197 เลเวล 30

ชาติที่แล้วทางบริษัทเกมเซคคัลเวิลด์เคยได้ออกนิยายประวัติเกมออกมาเล่มหนึ่ง ซึ่งบรรยายรายละเอียดและเรื่องราวในประวัติศาสตร์ของเซคคัลเวิลด์เอาไว้อย่างละเอียด

หนึ่งในเรื่องราวเหล่านั้นได้มีการอธิบายเกี่ยวกับสถานที่หลบภัยเอาไว้ว่า ในยุคโบราณที่เหล่าบรรดาเทพเจ้าและเผ่าต่าง ๆ ทำสงครามซึ่งกันและกัน ผู้ชนะก็มักที่จะฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของผู้แพ้เพื่อไม่ให้เหล่าบรรดาผู้ศรัทธาของตัวเองต้องสูญสิ้น เทพแห่งดวงดาวจึงได้สร้างพื้นที่พิเศษในห้วงอวกาศอันไร้ขอบเขตและพื้นที่แห่งนี้นั่นก็คือสถานที่หลบภัยนั่นเอง

ต่อมาเทพแห่งดวงดาวได้รับบาดเจ็บสาหัสและจำเป็นจะต้องจำศีลเพื่อฟื้นคืนพลังของตัวเองกลับคืนมา เขาจึงตัดจุดเชื่อมต่อระหว่างโลกภายนอกและสถานที่หลบภัยเพื่อป้องกันไม่ให้ใครเข้าไปทำร้ายผู้ศรัทธาของเขา

ต่อมาผู้ศรัทธาเทพแห่งดวงดาวต้องการที่จะออกไปสำรวจสถานที่ภายนอก พวกเขาจึงแอบเชื่อมต่อมิติขึ้นมาด้วยตัวเองทำให้วิญญาณจากมิติอื่นบุกเข้ามาและสังหารผู้ศรัทธาในสถานที่ไปจนหมดสิ้น

เหล่าวิญญาณร้ายได้ยึดครองสถานที่หลบภัยทั่วทุกมุม แต่มีเพียงสถานที่แห่งเดียวที่พวกมันไม่กล้าเข้าไปนั่นก็คือโฮลี่อาย หรือก็คือจุดต้นกำเนิดของสถานที่หลบภัยแห่งนี้นี่เอง

โฮลี่อายจะสร้างความเสียหายอย่างมหาศาลต่อสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่ผู้ศรัทธา ดังนั้นเมื่อลู่หยางเทเลพอร์ตไปยังหินเวทที่อยู่ตรงกลางโฮลี่อาย เมื่อนั้นเขาก็สามารถหลบหนีจากการไล่ล่าของพวกวิญญาณร้ายได้แล้ว

ในชาติที่แล้วหลังจากมีผู้เล่นโพสต์วิดีโอในการจัดการพวกไดม่อนอีวิลโซลออกไป ผู้เล่นมากมายก็เริ่มท้าทายตามวิธีการที่อยู่ในวิดีโอนี้ แน่นอนว่าลู่หยางก็เป็นหนึ่งในคนที่ทดลองใช้เทคนิคในวิดีโอเมื่อชาติก่อนเช่นเดียวกัน ในชาตินี้เขาจึงสามารถใช้เทคนิคเดิมซ้ำได้อีกครั้งโดยไม่ติดขัดเลยแม้แต่น้อย

ระบบ: คุณได้รับค่าประสบการณ์ 2,966 หน่วย

…

การแจ้งเตือนจากระบบปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่องทำให้แถบค่าประสบการณ์ของลู่หยางเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และในเวลาเพียงแค่ไม่นานร่างของนักเวทหนุ่มก็ส่องสว่างด้วยแสงสีทองเป็นสัญญาณว่าในปัจจุบันเขามีเลเวลเพิ่มขึ้นไปเป็น 26 แล้ว

ในที่หลบภัยชั้น 3 มีมอนสเตอร์อยู่มากกว่า 4,000 ตัว ซึ่งลู่หยางก็ได้ใช้วิธีการเดิม ๆ ในการลากวิญญาณร้ายมาสังหารตรงบริเวณโฮลี่อาย

ขณะที่ลู่หยางกำลังลากวิญญาณร้ายมาสังหารรอบ 2 ทันใดนั้นเจียงเจ๋อก็ติดต่อเข้ามาหาเขา

“เกิดเรื่องใหญ่แล้ว”

มีอะไร? :ลู่หยางถาม

“ดูวิดีโอนี่สิ” เจียงเจ๋อกล่าวพร้อมกับส่งลิงก์วิดีโอให้ลู่หยาง

ชายหนุ่มทำการเปิดวิดีโอ ก่อนที่มันจะมีหน้าต่างของระบบปรากฏขึ้นตรงหน้า

“ฆ่า!” เสียงร้องคำรามดังขึ้นพร้อมกับผู้เล่นชาวยุโรปถือขวานสองมือนำทีมผู้เล่น 300 คนบุกโจมตีกองกำลังของศัตรูที่มีจำนวนอยู่มากกว่า 10,000 คน

พริบตาต่อมามันก็มีแสงสีแดงสว่างวาบพร้อมกับผู้เล่นกว่า 100 คนที่ขวางหน้าผู้เล่นถือขวานถูกสังหารไปพร้อม ๆ กัน

“จักรพรรดิสงครามรัสเซียได้หัวใจเทพสงครามไปแล้วงั้นเหรอ?” ลู่หยางพึมพำพร้อมกับขมวดคิ้ว

ภาพเหตุการณ์ที่ 2 เป็นผู้เล่นชาวยุโรปเผ่าเอกำลังยืนอยู่บนยอดเขา ก่อนที่เขาจะปล่อยลำแสงสีม่วงสังหารพาลาดินที่อยู่ห่างออกไปไกลกว่า 1 กิโลเมตร

“เทพจันทราสก๊อตแลนด์ก็ได้หัวใจเทพจันทราไปแล้วเหรอเนี่ย?” ลู่หยางพึมพำขึ้นมาอีกครั้ง

ภาพเหตุการณ์ที่ 3 คือภาพที่ลู่หยางแปลงร่างเป็นอสูรเพลิงพร้อมกับปลดปล่อยสกิลทำลายกลุ่มโจรของบลัดเติสตี้จนเสียชีวิตไป 200 คน

“วิดีโอนี้มาจากไหน?” ลู่หยางถามพร้อมกับขมวดคิ้ว

“นี่เป็นวิดีโอโปรโมตของเกมน่ะสิ ในบ่ายวันพรุ่งนี้โฆษณาจะถูกฉายในไทม์สแควร์ที่นิวยอร์ก รวมถึงสถานที่ที่มีชื่อเสียงอื่น ๆ ทั่วทั้งโลกพร้อมกัน ฉันว่านายจะดังใหญ่แล้วนะ” เจียงเจ๋อกล่าวพร้อมกับส่งเสียงหัวเราะขึ้นมาอย่างขมขื่น

“บริษัทเกมกำลังแกล้งฉันชัด ๆ ถ้าบลัดไทแรนท์ได้เห็นวิดีโอนี้มันจะต้องเอาชีวิตฉันให้ได้แน่ ๆ” ลู่หยางกล่าวพร้อมกับถอนหายใจออกมาอย่างหนัก

“ก็เพราะแบบนี้ไงฉันถึงได้โทรมาให้เราเตรียมตัวกันเอาไว้ล่วงหน้า” เจียงเจ๋อกล่าว

“เอาล่ะช่วงนี้ให้กระจายคำสั่งออกไปให้ดีว่าห้ามมีความขัดแย้งกับบลัดเติสตี้อย่างเด็ดขาด รอให้ฉันกลับไปก่อนแล้วค่อยว่ากันทีหลัง” ลู่หยางกล่าว

—

แม้ท้องทะเลจะดูสงบแต่คลื่นลมยังคงพัดอย่างไม่หยุด ระหว่างที่ลู่หยางกับเจียงเจ๋อกำลังหารือกันว่าจะหลีกเลี่ยงความขัดแย้งกับบลัดเติสตี้ยังไง บลัดไทแรนท์ที่กำลังเก็บเลเวลก็กำลังร้องคำรามด้วยความโกรธแค้น

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปสั่งให้สมาชิกในกิลด์ของเราไล่ฆ่าพวกบลัดบราเธอร์ทั้งหมด ขอบเขตการไล่ฆ่าไม่ได้จำกัดเพียงแค่ในหมู่บ้านเริ่มต้น แต่รวมถึงในแผนที่ต่าง ๆ แม้แต่หน้าประตูดันเจียนก็ฆ่ามันได้เลย หากใครฆ่าบลัดบราเธอร์ได้ 1 คน คน ๆ นั้นจะได้คะแนนสะสมกิลด์ไป 1 แต้ม”

“ได้ครับ” ดีม่อนบลัดตอบรับก่อนที่จะกระจายคำสั่งออกไปในทันที

เดิมทีสมาชิกของบลัดเติสตี้ก็มีความแค้นกับลู่หยางอยู่แล้ว และมันก็ไม่จำเป็นจะต้องพูดถึงว่ากิลด์ของลู่หยางเกิดจากการรวมตัวกับกลุ่มผู้เล่นอิสระที่พวกเขาเคยมีความขัดแย้งมาก่อน หากไม่ใช่เพราะในก่อนหน้านี้บลัดไทแรนท์ออกคำสั่งห้ามพวกเขาเอาไว้ พวกเขาก็คงจะเปิดศึกกับบลัดบราเธอร์ไปตั้งนานแล้ว

เมื่อมีคำสั่งออกมาจากบลัดไทแรนท์ ผู้เล่นเกือบ 30,000 คนจากบลัดเติสตี้ก็เริ่มไล่ล่าสมาชิกของบลัดบราเธอร์ในแผนที่ต่าง ๆ อย่างบ้าคลั่ง

—

ในป่า

สมาชิกของบลัดบราเธอร์กำลังฆ่ามอนสเตอร์อยู่ แต่จู่ ๆ มันก็มีคนของบลัดเติสตี้กว่า 100 คนโผล่ออกมา

อุปกรณ์ของทั้งสองฝ่ายแตกต่างกันมาก สมาชิกของบลัดบราเธอร์จึงไม่สามารถต้านทานศัตรูได้แม้แต่นาทีเดียว ในท้ายที่สุดพวกเขาก็ถูกสังหารตายจนหมด

ในช่องแชทกิลด์

มูนไลก์วินด์: พี่น้องทั้งหลาย พวกบลัดเติสตี้กำลังฆ่าคนของเราอยู่ มีใครจะมาสมทบกับฉันไหม? เราจะไปฆ่าพวกมันให้ตายกันไปข้างหนึ่ง

เบลซซิงซัน: พวกเราก็โดนโจมตีเหมือนกัน สมาชิกในทีมกว่า 20 คนถูกฆ่าตายกันจนหมด

แอนไนฮิเลเทอร์: จู่ ๆ มันก็มีพวกบลัดเติสตี้โผล่มาในหมู่บ้านเริ่มต้นหลายร้อยคน ทางฝั่งของเราเลยสูญเสียกันอย่างหนัก

…

ข่าวร้ายมากมายปรากฏในช่องแชทกิลด์ พวกฉิงชางที่กำลังเคลียร์ดันเจียนอยู่ต่างก็เริ่มขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างเคร่งเครียด

ในขณะที่ไป๋หูกำลังจะพูดอะไรออกไปนั้น จู่ ๆ เจียงเจ๋อก็ได้ส่งข้อความออกมาเสียก่อน

“ขอให้ผู้เล่นทั้งหมดหลีกเลี่ยงการปะทะกับบลัดเติสตี้ชั่วคราว หัวหน้ากิลด์สั่งให้ทุกคนเข้าไปเก็บเลเวลในดันเจียนและหาเศษอัญมณีมาแลกคะแนนกิลด์ เศษอัญมณี 1 ชิ้นแลกคะแนนกิลด์ได้ 10 แต้ม ในอีกห้าวันหลังจากนี้หัวหน้ากิลด์จะพาผู้เล่นที่มีแต้มกิลด์สูงติดอันดับไปเก็บเลเวลในแผนที่พิเศษก่อนคนอื่น”

เจียงหัว: ถึงแม้จำนวนคนของเราจะเยอะมากแต่เราก็ยังสู้บลัดเติสตี้ไม่ได้ เรามีกลุ่มผู้เล่นอิสระเป็นตัวอย่างแล้ว หากพวกเราสู้กับบลัดเติสตี้ตรง ๆ อุปกรณ์ที่ทุกคนอุตส่าห์หามาก็จะหายไปจนหมด ดังนั้นขอให้ทุกคนอดทนรอหัวหน้ากิลด์ก่อนนะ

ทุกคนจดจำบทเรียนจากกลุ่มผู้เล่นอิสระได้เป็นอย่างดีว่าถึงแม้ผู้เล่นอิสระทั้งหมดจะมีจำนวนหลายแสนคน แต่พวกเขาก็ยังถูกทำลายจนแตกพ่ายไปตาม ๆ กัน

มูนไลก์วินด์พูดว่า: ฟังหัวหน้าเถอะทุกคน อดทนกันไว้ก่อน พวกเราไปหาเศษอัญมณีมาแลกคะแนนกิลด์กัน

แอนไนฮิเลเทอร์พูดว่า: ทุกคนเข้าดันเจียน การที่หัวหน้าสามารถรักษาอันดับ 1 ในตารางจัดอันดับได้เป็นเดือน ๆ แสดงว่าเขาจะต้องมีสถานที่เก็บเลเวลพิเศษแน่ ๆ พวกเราควรเตรียมความพร้อมกันก่อนแล้วค่อยกลับมาแก้แค้นกันทีหลัง

…

ความต้องการในการเก็บเลเวลอย่างรวดเร็วได้ลบล้างความคับแค้นภายในใจของสมาชิกบลัดบราเธอร์ได้ชั่วคราว ลู่หยางที่กำลังอ่านข้อความในช่องแชทกิลด์จึงถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ก่อนที่เขาจะส่งข้อความไปหาเจียงเจ๋อและเจียงหัวว่า

“ทำได้ดีมาก ช่วงนี้รบกวนพวกนายหน่อยนะ แล้วฉันจะรีบกลับไปให้เร็วที่สุด”

เจียงเจ๋อ: วางใจเถอะ พวกเราจะพยายามอย่างสุดความสามารถ

ลู่หยางตอบรับพร้อมกับปิดหน้าต่างสนทนา จากนั้นเขาก็เริ่มปล่อยสกิลเพื่อสังหารวิญญาณร้ายให้เร็วยิ่งขึ้น

เมื่อเวลาค่อย ๆ ผ่านไปเลเวลของลู่หยางบนตารางจัดอันดับก็ค่อย ๆ เพิ่มขึ้นไปอย่างต่อเนื่อง

27!

28!

29!

เมื่อถึงตอนเย็นร่างของนักเวทหนุ่มก็เปล่งประกายแสงสีทองเป็นสัญญาณว่าเขามีเลเวล 30 อย่างเป็นทางการ ขณะเดียวกันวิญญาณทั้งหมดในสถานที่หลบภัยก็ถูกกวาดล้างลงจนหมดพอดี