บทที่ 605: ท่านแม่บอกว่าแม้เราจะใกล้ตาย แต่เราก็ต้องกินให้อิ่มท้อง

“นี่เจ้าหูหนวกหรือไง! ข้าเพิ่งบอกว่าจะไปจับพี่น้องของเจ้ามากินสมองให้หมด! เจ้าไม่กลัวรึ?” กู่สือตวาดพร้อมกับจ้องหลงเหยาเขม็ง

“เสี่ยวเหยากลัว” คนตัวเล็กผงกหัวหงึกหงัก ก่อนจะตอบด้วยสีหน้าจริงจัง

“แต่ท่านแม่บอกเอาไว้ว่าถ้าเรากำลังจะตาย เราจะต้องกินให้อิ่มท้องก่อน ไม่งั้นเราจะกลายเป็นผีที่หิวโหย ยังไงซะเสี่ยวเหยาก็จะต้องตายอยู่แล้ว ดังนั้นเสี่ยวเหยาจะต้องกินข้าวให้อิ่มก่อน” 

“…”