ตอนที่4 ออกตามหาเขี้ยวหมาป่าที่ป่าแห่งพงไพร

 ความเดิมจากตอนที่แล้วหลังจากที่ผมได้เอากระดูกของอันเดธมาให้อายากะแล้วนั่นจู่ๆก็มีผู้หญิงคนนึงเข้ามากอดผมและผู้หญิงคนนั้นเขาเป็นใครมาติดตามชมกันเลย ผมเลยถามไปว่าเธอเป็นใครเนี้ยมากอดฉันทำไม ผู้หญิงคนนั้นเลยแนะนำตัวขึ้นมาว่า ฉันชื่อ ฮิริซาว่า ไซกะ เป็นน้องสาวของท่านพี่ค่ะ ผมเลยคิดแค่ว่า น้องสาวเหรอ จำไม่ได้ว่าเคยมีน้องสาวมาก่อนนะ ไซกะเลยบอกว่า มันก็ไม่แปลกหรอกค่ะที่ท่านพี่จะจำหนูไม่ได้ แต่อีกไม่นานเดี๋ยวท่านพี่ก็จำได้เองค่ะ ผมเลยตอบกลับไปว่า ต่อให้ฉันนึกยังไงก็นึกไม่ออกหรอกนะ ซากิเลยถามผมว่า น้องสาวเหรอเคนจิโร่ ดูน่ารักดีนะ ผมเลยตอบกลับไปว่า อืม นั่นสิ ฉันยังไม่รู้มาก่อนเลยนะว่าตัวเองมีน้องสาว  ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว รีบออกไปตามหาเขี้ยวหมาป่ากันเถอะ  ซากิเลยบอกว่า จริงๆเลยนะ นายเนี้ย แต่ก็ช่างเถอะและผม ซากิและไซกะก็ออกเดินทางไปยังป่าแห่งพงไพร พอพวกผมมาถึงก็มีภูติแห่งป่าปรากฏตัวออกมาแล้วถามว่า พวกคุณมาทำอะไรกันที่นี่ค่ะป่าแห่งนี้ห้ามคนนอกเข้านะค่ะ ผมเลยตอบกลับไปว่า พอดีว่าพวกเรารับเควสต์ให้มาเก็บเขี้ยวหมาป่าหน่ะถ้ายังไงก็ขอผ่านไปหน่อยจะเป็นอะไรที่ดีมากเลย ดรายอัสพูดได้เพียงว่า ฉันไม่ยอมให้พวกคุณผะ-ดรายอัสพูดได้แค่นั่นและได้ยินเสียงในความนึกคิดของผมว่า ที่นี่ดูมีอะไรน่าสนุกดีนะ รีบออกตามหาเขียวหม่าป่าจะได้รีบกลับกันดีกว่าหลังจากนั้นดรายอัสเลยบอกแค่ว่า จะยอมให้ผ่านก็ได้ค่ะ และดรายอัสก็เลยมองมาที่ผมแล้วถามว่า ดูเหมือนว่าคุณจะมีอะไรที่ฉันยังไม่รู้อยู่นะค่ะ เดี๋ยวฉันจะพาไปเองค่ะป่าแห่งนี้มันมีอะไรที่ซับซ้อนถ้าเกิดพวกคุณไปกันเองอาจจะทำให้หลงกันได้ค่ะ ผมเลยบอกว่า ฉันยังไม่ได้ขอให้เธอช่วยเลยนะแต่เอาเถอะเธอก็เป็นภูติแห่งป่านินำทางไปถึงป่าแห่งพงไพรให้หน่อยก็ดีหลังจากนั้นทั้งผม ซากิและไซกะไปยังป่าแห่งพงไพร พอมาถึง ดรายอัสพูดได้แค่ว่า เอาล่ะค่ะต่อจากนี้พวกคุณต้องฟังที่ฉันพูดนะ- ดรายอัสพูดได้แค่ว่า กรุณาหยุดก่อนสิค่ะ ผมเลยเดินผ่านดรายอัสไปแล้วบอกว่า ฉันยังมีเควสต์ที่ต้องทำอยู่นะไม่มีเวลาว่างมาฟังคำอธิบายที่ยืดยาวหรอกนะ ดรายอัสเลยบอกกับผมว่า ในป่านั่นเป็นป่าแห่งพงไพรนะค่ะ เขาห้ามให้คนนอกเข้าค่ะ ผมเลยถามดรายอัสไปแค่ว่า ทำไมถึงห้ามให้คนนอกเข้าหล่ะ ดรายอัสเลยบอกว่าภายในป่าแห่งพงไพร มีหมาป่าสีเงินกับผึ้งสีทองอยู่ค่ะเพราะไม่เคยมีใครเคยออกมาได้เลยนักผจญภัยรุ่นก่อนๆก็เหมือนกัน ถ้าคุณไปคนเดียวอาจตายได้เลยนะค่ะ ผมเลยตอบกลับไปว่า ใครบอกว่าฉันจะไปคนเดียวมีซากิกับไซกะอยู่ด้วยต่างหาก ซากิเลยตอบกลับมาว่า เดี๋ยวก่อนเคนจิโร่แบบนี้ดูอันตรายเกินไปนะถึงป่าแห่งพงไพรจะห้ามคนนอกอย่างพวกเราเข้าไปแต่มันก็ดูอันตรายเกินไปนะ ไซกะเลยตอบกลับไปว่า ใช่ค่ะ หนูว่าท่านพี่รออยู่ด้านนอกดีกว่าไหมค่ะ ถ้าเข้าไปหนูคิดว่าท่านพี่อาจตายได้นะค่ะ ผมเลยตอบกลับไปว่า ไม่ล่ะ การที่ให้อยู่เฉยๆโดยที่ไม่ทำอะไรมันขัดกับฉันหน่ะในหลายๆความหมาย เพราะงั้นถ้าคิดจะลุยก็จะต้องลุยให้ถึงที่สุดจะให้กลับไปเริ่มต้นใหม่ตั้งแต่แรกคงทำให้ไม่ได้หรอกนะคิดงั้นไหม ซากิเลยบอกว่า จริงๆเลยนะนายเนี้ยเป็นคนที่เอาแต่ใจเป็นที่หนึ่งจริงๆเพราะแบบนี้ไงพวกฉันถึงได้เกลียดการเอาแต่ใจของนาย แต่ก็นะถ้านายบอกว่าจะลุยยังไงฉันก็ขอเอาด้วยคนจะให้ไปคนเดียวได้ยังไง ไซกะเลยบอกว่า หนูก็จะไปด้วยค่ะท่านพี่ ถึงมันจะอันตรายแต่ถ้ามีอะไรที่หนูพอช่วยท่านพี่ได้หนูก็ยอมคะ ผมเลยตอบกลับไปว่า พวกเธอนี่นะ ถึงห้ามไปก็คงไม่ยอมฟังอยู่ดีใช่ไหม ซากิเลยบอกต่อไปว่า ของมันแน่อยู่แล้วถ้าเกิดนายไปคนเดียวโดยที่ไม่มีพวกฉันไปด้วยมันก็แย่สิ ไซกะเลยบอกต่อไปอีกว่า ใช่ค่ะ เพราะงั้นให้พวกเราไปด้วยเถอะนะค่ะท่านพี่ ผมเลยบอกต่อไปอีกว่า พวกเธอนี่จริงๆเลยนะ  งั้าเรารีบไปกันเถอะ และทั้งผม ซากิ และ ไซกะ ก็มุ่งหน้าไปยังป่าแห่งพงไพร ดรายอัสเลยถามผมว่า จะไปจริงๆเหรอค่ะ มันอันตรายมากเลยนะค่ะ ผมเลยตอบกลับไปว่า รับเควสต์มาเเล้วทั้งทีถ้าไม่ทำให้ให้สำเร็จฉันก็แย่สิ ฉันไม่มาฟังคำอธิบายเพิ่มหรอกนะ ฉันรีบไปหล่ะ และผมก็เดินไปหาซาก็กิกับไซกะ พอหลังจากนั้นไม่นานพวกผมก็มาถึงยังป่าแห่งพงไพร ผมเลยบอกแค่ว่า เอาล่ะ เริ่มล่าหมาป่าสีเงินกันดีกว่า หลังจากนั้นผมก็อิกไปล่าหมาป่าสีเงินเพื่อไล่ไปหาผึ้งสีทอง พอผมไล่หมาป่าสีเงินมาหาผึ้งสีทองเสร็จแล้วผึ้งสีทองก็ใช้เหล็กในแทงเข้าไปยังหมาป่าสีเงินทีล่ะตัวๆ พอผมเห็นผมเลยใฃ้ธนูบวกธาตุสายฟ้าและนํ้าเข้าด้วยกันและยิงออกไปจนทำให้ผึ้งสีทองนั้นถูกช็อตและตายในที่สุดและผมก็เก็บรวบรวมเขี้ยวหมาป่าจนครบทั้ง10แลักลับไปยังกิลด์นักผจญภัยพอผมมาถึงกิลด์นักผจญภัยก็เอาเขี้ยวหมาป่าให้กับอายากะและได้เป็น 1เหรียญเงิน 2เหรียญทองแดงและอีก3เหรียญทอง และผมก็หาเควสต์ทำต่ออีกผมเลยได้เควสต์ที่น่าสนใจผมเลยหยิบออกมา ในเควสต์เขียนไว้ว่า หาขนนกฟีนิกซ์5อัน ผมเลยบอกกับตัวเองแค่ว่า เอาอันนี่เเหละ ดูน่าตื่นเต้นดี หลังจากนั้นไม่นานก็มีหญิงสาวปริศนาคนนึงทักผมด้วยความที่เหมือนรู้จักกันมาก่อน ผู้หญิงปริศนาคนนั้นบอกแค่ว่า ไม่ได้เจอกันนานเลยนะค่ะพอผมเห็นผมถึงกับตกใจแต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไร และผู้หญิงปริศนาคนนั้นเขาคือใครเกี่ยวข้องยังไงกับนาโอกิโปรดติดตามตอนต่อไป