บทที่ 48: ต้อนรับการมาเยือนด้วยเสียงคร่ำครวญ

พอหลี่หวงเหยียนลงจอดบนระเบียงของดาดฟ้า ชายที่เขาเทิดทูนก็รอเขาอยู่ที่นั่นแล้ว

ฝ่ายที่เป็นแขกกลืนน้ำลายลงคอในขณะที่ถามว่า “ท่านนายพลหลิน… พลังของคุณ… กลับคืนมาแล้วเหรอครับ?”

หลินเทียนเชวี่ยมองอีกฝ่ายแล้วตอบว่า “ฉันไม่เคยสูญเสียพลังไปเลยต่างหาก” น้ำเสียงของเขาเรียบนิ่งมากประหนึ่งว่าเขากำลังพูดถึงเรื่องทั่วไป

แต่สำหรับหลี่หวงเหยียน มันเป็นเหมือนสายฟ้าฟาด

“กองทัพรู้หรือเปล่าครับว่าคุณปิดบังพลังของตัวเองเอาไว้?”