บทที่ 322: หยุดนางไว้!

เซียวถังถังหันกลับมาสบตามู่ไป๋ไป่พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด

“ไม่มี้ ข้าจะเอาของแบบนั้นไปป้อนมันได้อย่างไรกัน”

ผู้เป็นศิษย์พี่ที่เห็นอย่างนั้นก็ส่งเสียงเยาะเย้ยในลำคอ เห็นได้ชัดว่าเธอไม่เชื่อคำพูดของศิษย์น้อง และเธอก็ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าอีกฝ่ายจะโหดร้ายถึงขั้นปล่อยให้เจ้าส้มกินปลาแห้ง

“ข้าไม่เชื่อ เจ้าไม่สมควรได้รับความไว้วางใจจากข้า”

“เราเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องกันไม่ใช่หรือ?” เซียวถังถังรู้สึกเสียใจ “ท่านควรเชื่อข้าสิ”