บทที่ 225 การตอบแทนของท่าน

ผลัวะ...!!

และทันทีที่เขาพูดจบ เสียงหมัดที่ถูกเหวี่ยงเข้าไปที่สันแก้มของทดอย่างแรง จนตัวเขาเสไปด้านข้างอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว แต่เขาก็ยังประคองร่างของตัวเองให้กลับมายืนกุมมือก้มหน้าเช่นเดิมได้

“ขอโทษครับท่าน” ทดก้มหน้าเอ่ยคำขอโทษเสียงเรียบ พร้อมกับท่าทางที่นิ่งสงบ แม้จะมีเลือดซึมออกมาที่มุมปาก

“นี่กูแค่คาดโทษเอาไว้ แต่ถ้ามีครั้งหน้าอีกล่ะก็ มึงได้ถูกส่งไปขายอวัยวะที่ตลาดมืดแน่” ผู้ชายคนนั้นเอ่ยเตือนเสียงเหี้ยม จนฉันเองยังรู้สึกหวาดหวั่นแทนทดไม่ได้

หลังจากพูดจบผู้ชายคนนั้นจากตอนแรกเขาที่ตั้งใจจะผละตัวเองออกจากทดหลังจากที่ตัวเองได้ลงโทษทดจนพอใจแล้ว แต่แล้วจู่ ๆ เขาที่เหมือนกับนึกอะไรขึ้นมาได้

“แต่เอ๊ะ!! ที่มึงออกตัวช่วยอีเนื้อนวลมันแบบนี้ หรือว่ามึงก็เป็นผัวของมันอีกคนกัน...ห๊ะ!!” เขาเอ่ยถามหยั่งเชิงทดออกไป ด้วยท่าทางที่ยืนมือเท้าเอวหนึ่งข้าง ส่วนมืออีกข้างก็บรรจงลูบไปที่คางตัวเองอย่างใช้ความคิด

ฉันที่ค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อยเพียงเพราะอยากจะเห็นหน้าผู้ชายนิสัยหยาบได้ถนัด ภาพใบหน้าของเขาที่ดูช่างละม้ายคล้ายกับคนที่ฉันรู้จัก แต่ทว่า...ผู้ชายคนนั้นเขาเป็นดั่งกัลยาณมิตรที่ดีของฉัน และถึงแม้ว่าคนตรงหน้าจะหน้าตาคล้ายเขาคนนั้นก็ตาม แต่มันก็เพียงแค่บางส่วนเท่านั้น จึงทำให้ใบหน้าของคนตรงหน้าดูจะด้อยกว่าคนที่ฉันรู้จักไปมากอยู่ อีกทั้งนิสัยยังชั่วผิดกันราวฟ้ากับเหว

และในขณะที่ฉันกำลังพินิจพิจารณาใบหน้าของผู้ชายคนนั้นอยู่ จู่ ๆ เขาก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาจนฉันตกใจ

“ฮ่าๆๆๆ อีนี่มันร่านได้ใจกูจริง ๆ เลยโว๊ยยยย...ฮ่าๆๆๆ ระส่ำระสายกล้าที่จะมีอะไรกับกูต่อหน้าผัวมึงเลยเนี้ยนะ...เหอะๆๆ กูล่ะยอมใจมึงจริง ๆ เลยอีเนื้อนวล ฮ่าๆๆๆ” เสียงหัวเราะที่น่าสะอิดสะเอียนพร้อมกับคำพูดที่แสดงความดูถูกอย่างไม่ปิดบังของผู้ชายที่หยาบคาย ดังลั่นไปทั้งห้อง

นั่นก็เพราะคำถามเมื่อครู่ของผู้ชายคนนั้น ดูจะมีผลกระทบต่อความรู้สึกของทด จึงทำให้คนที่สุขุมในตอนแรก ออกอาการระส่ำระสายขึ้นมา จนเขาจับไต๋ได้และรู้ได้ในทันทีว่าสิ่งที่เขาคิดนั้นถูกต้อง

เขายังคงระเบิดเสียงหัวเราะที่น่ารังเกียจออกมาดังลั่นจนแสบแก้วหูไปหมด พร้อมกับตรงเข้าไปกระชากตัวเนื้อนวลที่กำลังนั่งตัวสั่นเทาให้ลุกขึ้นมาประจันหน้ากับคู่รักของเธอ พร้อมกับแสดงพฤติกรรมที่ฉันแทบไม่เชื่อสายตา

ภาพตรงหน้าคือการกระทำที่น่าสะอิดสะเอียนดูโรคจิตผิดปกติของมนุษย์ที่ควรจะมีจิตใจเมตตาต่อกัน และภาพนั้นมันทำให้ให้ฉันเริ่มที่จะสงสารเนื้อนวลขึ้นมา...

นั่นก็เพราะว่าภาพตรงหน้า เนื้อนวลกำลังถูกจิกหัวให้เผชิญหน้ากับทด พร้อมกับผู้ชายกักขฬะสารเลวคนนั้นยังลงมือกระทำการอันป่าเถื่อนกับเรือนร่างของเนื้อนวล ไม่ว่าจะเป็นกระชากเสื้อคลุมของทดที่เนื้อนวลเอาไปห่อหุ้มร่างกายออกจนเนื้อนวลกลับมาเปลือยเปล่าเช่นเดิม จากนั้นเขาก็ใช้มือข้างเดิม ตรงเข้าบีบเคล้นสองเต้าของเนื้อนวลสลับไปมาด้วยความรุนแรง จนได้ยินร้องวิงวอนของเนื้อนวลดังออกมา

“ท่านค่ะเนื้อนวลเจ็บ ปะ...ปล่อยเนื้อนวลเถอะค่ะ...ฮึก...ฮึก” เสียงของเนื้อนวลที่ดูเจ็บปวด แต่ก็ทำได้เพียงยืนตัวสั่นเท่านั้นไม่สามารถจะหลบหลีกมือหยาบนั้นได้

“หุบปาก...!!” ชายคนนั้นตวาดลั่นใส่กกหูของเนื้อนวล โดยที่ดวงตาแข็งกร้าวยังจ้องมองไปที่ทดพร้อมกับแสยะยิ้มเยาะเย้ย

และเสียงคำรามนั้นก็ส่งผลทำให้เนื้อนวลถึงกับรีบเม้มปากลงประกบกันแน่นทันทีด้วยความหวาดกลัว แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีน้ำตาที่หลั่งไหลออกมาไม่ขาดสายด้วยความเจ็บปวด

“ส่วนมึงเงยหน้าขึ้นมามองซะ...ถ้ายัง...ไม่อยากให้อีนี่ตาย...ฮ่าๆๆๆ” เขาที่บอกทดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความโรคจิตอย่างไม่ปิดบัง

ทดที่ยังคงก้มหน้าไม่ยอมเงยขึ้นมามองตามคำสั่ง พร้อมกับฟันที่ขบกันแน่นด้วยความแค้น

“หึหึ...ถ้ามึงยังไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามอง กูก็จะสั่งให้ไอ้พวกที่อยู่ข้างนอก ให้พวกมันเข้ามาสนุกกับเมียมึงแทนดีไหม ฮ่าๆๆๆ” ใบหน้าอันบิดเบี้ยวน่ารังเกียจเอ่ยปากพูดขู่

สิ้นคำขู่แสนอุบาทว์ ทดรีบเงยหน้าขึ้นมามองทันที แม้แววตาของเขาจะเต็มไปด้วยความสงสารคนที่ตนเองรักมากแค่ไหน แต่เขาก็ทำได้เพียงกลั้นอารมณ์โกรธเคืองเอาไว้ เพราะเวลานี้ถ้าเกิดเขาฮึดสู้ขึ้นมามันจะไม่ใช่เพียงแต่ไม่อาจรักษาชีวิตของตนเองไว้ได้ แม้แต่ชีวิตของคนที่เขารัก และนายหญิงที่เขาคิดได้แล้วว่าควรจะปกป้องก็ไม่อาจจะรักษาเอาไว้ได้เช่นกัน

ทดจำฝืนใจทนดูภาพของหญิงสาวที่เขารักถูกย่ำยีด้วยความกักขฬะอย่างหาที่สุดไม่ได้ ภาพที่ผู้ชายสารเลวขบกัดเรือนร่างที่เคยขาวผ่อง จนทั้งตัวเต็มไปด้วยร่องรอยเขี้ยวฟัน เลือดที่เริ่มซึมออกมาจากบาดแผลส่งกลิ่นคาวคละคลุ้งระคนไปกับเสียงร้องโหยหวนที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด และมันไม่ใช่เสียงแห่งความสุขสมเหมือนดั่งในตอนแรกที่เธอได้รับ

ช่วงเวลาแห่งความทุกข์ทรมานของหญิงสาวแรกรุ่นตัวเล็ก ๆ กินเวลาอย่างยาวนาน โดยที่สัตว์นรกในคราบมนุษย์ยังคงเพลิดเพลินกับเหยื่ออันโอชะ อย่างไม่มีทีท่าจะหยุด จนกระทั่งเสียงร้องโหยหวนได้ขาดหายไปพร้อมกับสติสัมปชัญญะของเด็กสาว

“แม่งเอ๊ย...!! แค่นี้ก็ทนไม่ได้...ถุย!!” เขาที่เห็นว่าเนื้อนวลหมดสติ ก็ถึงกับสบถออกมาด้วยความหยาบคาย พร้อมกับโยนร่างที่อ่อนยวบในอ้อมแขนทิ้งลงพื้นอย่างไม่ไยดี

ความเลวทรามที่ไม่คิดว่าจะมีในจิตใต้สำนึกของมนุษย์อย่างเรา ๆ ทำให้ฉันรู้สึกขยะแขยงผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าอย่างไม่รู้จะสรรหาอะไรมาเปรียบเปรย

ชายกักขฬะหลังจากที่เขาได้ผละออกจากร่างของเนื้อนวลแล้ว เขาก็ได้หยิบผ้าเช็ดหน้าของตัวเองขึ้นมาเช็ดคราบเลือดของเนื้อนวลที่เลอะตามมุมปากของเขา ก่อนจะโยนผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นทิ้งไว้บนร่างอันเปลือยเปล่าของเนื้อนวลด้วยท่าทางแสดงความรังเกียจ

ภาพของเนื้อนวลทำให้ฉันรู้สึกทั้งสังเวชใจและสงสาร เด็กผู้หญิงที่ทะเยอทะยานจนมั่นใจมากเกินไป คิดแต่จะหลอกใช้คนอื่นไปทั่ว เพื่อที่ตนเองจะได้ครอบครองในสิ่งที่ตนเองต้องการ แต่สุดท้ายกลับถูกกระทำทารุณอย่างโหดร้ายและป่าเถื่อน

แต่ทว่า...ความเลวร้ายที่เด็กสาวอย่างเนื้อนวลได้รับยังไม่หมดแค่เพียงเท่านี้ เมื่อสัตว์นรกในคราบคนมันก็ยังไม่ยอมหยุดที่จะกระทำชั่วต่อเรือนร่างของเธอต่อ เพราะหลังจากที่เขาทารุณกรรมผู้หญิงที่เคยร่วมเสพสังวาสและขึ้นชื่อว่าเป็นเมียโดยพฤตินัยของตัวเองจนสาแก่ใจแล้ว เขากลับทำเหมือนต้องการที่อยากจะให้ผู้หญิงคนนี้ตายไปต่อหน้าต่อตา...