Realm of Tales : Road To Fantasy Warfare (AU) บทที่ 16 การสูญเสียแมงมุมเลี้ยง

        วันต่อมา

        “เจ้านายครับวันนี้ไปไหนครับ?” มังคุดถามลี

        “วันนี้เราต้องออกไปหาอาหารก่อนนะ” ลีตอบ “ฉันฝากของอะไรไว้ในกล่องก่อนนะ ส่วนลุงพี ทำเฟอร์นิเจอร์เพิ่มเติมจากที่มีอยู่ให้ด้วยนะครับ”

        “ได้” ลุงพีตอบ

        “เจ้านายดูผอมเพรียวมากเลยนะ” แจ้พูด “ทำอะไรมา?”

        “ช่วงนี้ฉันไม่ได้กินอาหารเลยน่ะสิ” ลีตอบแจ้ จากนั้นก็พามังคุดให้ไปจัดการต่อทันที และเขาคิดว่าเมื่อมังคุดสามารถเกิดใหม่ได้ ดังนั้น ลีจึงพกความมั่นใจมาเต็มที่ หารู้ไม่ว่านั่นคือความประมาทอย่างหนึ่งของลีที่ส่งผลอย่างที่ลีไม่สามารถรับมันได้แน่นอน

        ลีได้เดินตามหาเนื้อซอมบี้ที่ตกอยู่แถว ๆ เมือง โดยเขาหวังว่าจะมีอะไรให้กินได้ แต่สุดท้ายก็ไม่มี ดังนั้น ลีกับมังคุดจึงต้องเข้าต่อกรกับบล็อกเวลเดอร์ทั้งอย่างนั้นเลย แต่ก่อนที่จะได้ทันทำอะไรก็ได้เจอกับเอ็นเดอร์แมนซะก่อน แถมเห็นเต็มสองตาด้วย ลีจึงเดินสำรวจเมืองดูก่อนเผื่อจะได้มีอาหารให้กิน หรือไม่ก็จะได้เจอกับจอห์นด้วย แต่สุดท้ายก็ไม่เจอ ดังนั้น ลีจึงเข้าโจมตีบล็อกเวลเดอร์ทั้งสภาพแบบนั้นเลย

        และด้วยภูมิประเทศเป็นไบโอมทะเลทราย (Desert Biome) ดังนั้น ลีจึงเห็นชัดว่าบล็อกเวลเดอร์คือตัวอะไร มันคือซอมบี้หมวกเหล็กตัวหนึ่งที่ถือถุงมือวิเศษ และตัวใหญ่กว่าตัวอื่นเล็กน้อย สิ่งที่ลีแปลกใจคือทำไมมังคุดไม่ยอมกัดบล็อกเวลเดอร์สักที และเมื่อลีตายครั้งแรก เขาก็เห็นว่าบล็อกเวลเดอร์เริ่มบาดเจ็บบ้างแล้ว ดังนั้น ลีจึงรีบเข้าไปหลบในฐานทัพเพื่อหลบฝูงลูกไฟที่มาเป็นชุด แต่ปัญหาคือมังคุดเข้าไปหลบในโพรงไม่ได้ มันเล็กเกินกว่าจะให้แมงมุมเข้าไปได้ ดังนั้น ลีจึงบอกให้มังคุดหนีไป และพยายามหาทางที่จะออกไปโต้กลับบล็อกเวลเดอร์ให้ได้ แต่เขากลับหามังคุดไม่เจอเพราะมังคุดถูกลูกไฟของบล็อกเวลเดอร์ฆ่าตายไปแล้ว

        ลีเสียใจอีกครั้งเพราะเขาต้องเสียแมงมุมที่เป็นที่รักไปอีกแล้ว เขาคิดว่ามังคุดจะต้องเกิดใหม่ได้ เขาไม่ต้องการจะเผชิญหน้ากับความผิดหวังครั้งนี้เลยแม้แต่นิดเดียว เมื่อไม่มีมังคุด ลีก็แทบจะหมดหนทางที่จะต่อสู้แล้ว เขาไปรื้อค้นของที่เขาติดตัวในการตายครั้งก่อนจากศพของตัวเอง เขาพยายามทำทุกวิถีทางที่จะทำให้มังคุดกลับมาอีกครั้ง แต่ก็ไม่ได้ผลเสียที แต่ดูจากเชิงแล้วบล็อกเวลเดอร์เริ่มทำให้ตัวเองถูกขังมากขึ้นแล้ว ดังนั้น ลีจึงได้โอกาสที่จะเล่นตอนมันพลาดท่านี่แหละ

        “ถ้ามันพลาดท่าละก็ ทางไปทำลายหลุมดำก็สะดวกแล้วสิ มันจะไม่มีตัวอะไรมาปกป้องหลุมดำได้แล้วสินะ งั้นเราบุกไปเลยดีกว่า” ลีพูด จากนั้นก็มุ่งหน้าไปยังจุดที่อุกกาบาตลูกแรกตกทันที

        เมื่อมาถึงแล้ว ลีจึงพูดว่า “นี่แหละ ต้นตอของมัน บอสมันพลาดท่าติดกับเอง ต้นตอของมันคือตรงนี้สินะ” ก่อนที่เขาจะทำลายบล็อกที่ก่อให้เกิดหลุมดำทันที “เฮอะ ง่าย ๆ ตอนนี้มันก็กลับไปโลกของมันละ ที่เหลือก็คือโต้กลับเจ้าบอสนั่นอย่างเดียว”

        ในที่สุด ลีก็ได้เผชิญหน้ากับบล็อกเวลเดอร์ตัวต่อตัวแล้ว

        “ยอมแพ้ซะเถอะ” ลีพูด “ไม่มีที่ให้ไปแล้ว แกขังตัวเองแล้ว แกชอบไหมล่ะ!”

        จากนั้นลีก็ไล่ตีบล็อกเวลเดอร์จนตัวตาย

        “ต้องทำดาบไม้หน้าสาม” ลีพูดหลังจากกลับมา แล้วจากนั้นก็ขอยืมแร่เนเธอไรต์จากลุงพีมาทำเป็นดาบเนเธอไรต์แล้วก็ออกตะลุยไปทันที

        “เรายังพอมีเวลา เราต้องตามหาพี่จอห์น เสร็จแล้วก็ตามหาท่านผู้พันและนักวิทยาศาสตร์ตามลำดับ” ลีพูด จากนั้นก็เข้าไปจัดการกับบล็อกเวลเดอร์ โดยเขาพยายามหาทางที่จะเข้าถึงตัวบล็อกเวลเดอร์ได้โดยไม่บาดเจ็บให้จงได้ แต่หลายครั้งที่เขาจะต้องตายทุกครั้ง แต่ในที่สุดเขาก็พอจะเข้ามาได้ ซึ่งเขาพบว่าการจะโจมตีระยะประชิดมันไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลย ดังนั้น ลีจึงใช้วิธีนำทรายทับบล็อกเวลเดอร์ซึ่งมันโดนทับพอดี

        “ทรมานต่อไป! แกโดนทรายทับแล้วแกรู้สึกยังไงล่ะ!” ลีบอกบล็อกเวลเดอร์อย่างมีชัย “สิ่งนี้เพื่อมังคุดนะ! ได้ยินมั้ย! กับสิ่งที่แกทำน่ะ! ใช่ แกต้องโดนอย่างนี้ต่อไป แกไม่รู้สึกหรอกมั้ง แกเกิดมาเพื่อทำลายฉันอยู่แล้วนี่! ใช่! โดนแบบนั้นน่ะ รู้สึกยังไงบ้างเล่า!”

        ระหว่างที่รอให้บล็อกเวลเดอร์ทรมานจนตาย ลีก็รีบค่อย ๆ หาของที่เก็บได้จากศพของเขา

        “รู้สึกยังไงบ้างเจ้าซอมบี้เอ๊ย!” ลีพูดต่อไป “เจ็บละสิ พลังของแกทำอะไรฉันไม่ได้หรอก เราติดอยู่ที่เดียวกันแล้ว!”

        จากนั้นลีก็รอจนกว่าบล็อกเวลเดอร์จะตาย

        “เพื่อมังคุด!” ลีประกาศหลังจากบล็อกเวลเดอร์ตาย แต่สิ่งที่เขาได้กลับเป็นถุงมืออนุภาควิเศษ (Partcle Glove) เขาก็งงหนักมากเลยว่าเจ้าถุงมือนี้เอาไว้ใช้ทำอะไรกันแน่ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันคุ้มกับการที่ต้องเสียมังคุดด้วยหรือเปล่า

        เมื่อลีกลับมาที่กระท่อมแล้ว

        “มันจบแล้ว” ลีพูดกับแจ้และลุงพี “มันจบไปที่แรกแล้ว”

        “แล้วมังคุดล่ะ?” ลุงพีถาม

        “ผมผิดเอง” ลีตอบ “การคำนวณของผมมันพลาด ผมคิดว่ามังคุดจะเกิดใหม่ได้ ผมทำมันพังเองครับ”

        “เจ้านายอย่าร้องนะ เดี๋ยวให้ลุงพีพาไปดูช้าง” แจ้ปลอบ

        “นี่ใช่เวลาตลกไหมเนี่ย คนกำลังเศร้า ๆ อยู่” ลุงพีพูด

        “ภารกิจต่อไปยังไม่จบสิ้นนะครับลุง” ลีพูด “เราต้องตามหาพี่จอห์น ตามหาผู้พัน และตามหานักวิทยาศาสตร์ เราต้องเอามังคุดกลับคืนมานะครับ!”

        “แล้วจะทำยังไงล่ะ?” ลุงพีถาม

        “ผมก็ต้องไปจัดการอีกอันหนึ่ง แล้วเราก็ต้องออกไปตามหาพี่จอห์นกัน” ลีตอบ

        “เธอพร้อมเหรอ?” ลุงพีถาม

        “ผมคิดว่าผมพร้อม” ลีตอบ “แต่ก่อนอื่นผมอยากรู้ว่าถุงมือนี้มันใช้การยังไง”