บทที่ 20 เฉินหรู่หยานลงมือ

บทที่ 20 เฉินหรู่หยานลงมือ

“ไม่… ไม่ดีแล้วขอรับท่านเจ้าเมือง พวกสัตว์อสูรเหล่านั้น พวกมัน..พวกมัน พวกมัน…กลับมาอีกครั้งแล้ว! และพวกมันมีจำนวนเยอะมากด้วย!”

“อะไร?”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เจ้าเมืองเฉินชวนไห่ก็เป็นคนแรกที่ลุกขึ้นยืนและถามอย่างเร่งรีบว่า

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่? บอกข้ามาให้ชัดเจน!”

ดูเหมือนว่าบุคคลนั้นจะรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อยกับออร่าของเฉินชวนไห่แต่เขาก็ยังคงกดข่มมันไว้และตอบว่า

"เรียนท่านเจ้าเมือง ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น ข้ารู้แค่ว่าจู่ๆก็มีสัตว์อสูรหลายร้อยตัวเข้ามา และพวกมันยังมีสัตว์อสูรระดับ 2 อยู่ 3 ตัวด้วย”

"อะไรนะ?"

การแสดงออกของเฉินชวนไห่เปลี่ยนไปอย่างมากในทันที

เจียงเฉิงซวนและเฉินหรู่หยานก็มองหน้ากันด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

จู่ๆ สัตว์อสูรระดับ 2 สามตัวก็เข้าโจมตีเมืองหุบเขาลึกพร้อมกับสัตว์อสูรระดับ 1 หลายร้อยตัว มีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นอย่างชัดเจน

“ผู้อาวุโส…”

ในขณะนี้เฉินชวนไห่หันไปมองเจียงเฉิงซวนและเฉินหรู่หยาน เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดว่า

“สถานการณ์ตอนนี้เป็นเรื่องเร่งด่วน ข้าสงสัยว่าท่านทั้งสองจะมากับพวกเราเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ด้วยกันได้ไหม?

หากเกิดอะไรขึ้น ข้าเกรงว่าจะต้องขอความช่วยเหลือจากพวกท่าน”

"ไปกันเถอะ"

เจียงเฉิงซวนและเฉินหรู่หยานไม่ยอมเสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียว

พวกเขารู้ดีว่าเมื่อสัตว์อสูรเหล่านั้นเริ่มโจมตีเมืองหุบเขาลึกนี้จริงๆ ทั้งสองอาจจะไม่ตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตเลยก็ตาม

แต่พวกมนุษย์หลายแสนคนในเมืองหุบเขาลึกและผู้ฝึกตนขอบเขตการปรับแต่งพลังปราณ พวกเขาทั้งหมดไม่น่าจะรอดชีวิตได้แม้แต่คนเดียว

และเห็นได้ชัดว่านี่เป็นการสูญเสียที่ตระกูลเฉินไม่สามารถยอมรับได้

ดังนั้น พวกเขาทั้งสองคนจึงมาที่นี่

ไม่นานหลังจากนั้นเจียงเฉิงซวน, เฉินหรู่หยาน, เฉินชวนไห่และคนอื่น ๆ ก็ปรากฏตัวบนกำแพงเมืองของเมืองหุบเขาลึก

โชคดีที่ผู้ฝึกตนที่นี่ต่างตอบสนองอย่างรวดเร็ว

เมื่อพวกเขาสัมผัสได้ว่าอันตรายกำลังใกล้เข้ามา พวกเขาก็เปิดใช้งานค่ายกลป้องกันระดับ 2 ในเมืองทันที

บุคคลที่รับผิดชอบการจัดเรียงคือผู้ฝึกตนขอบเขตการปรับแต่งพลังปราณขั้นที่ 9 ที่เรียกว่า เก่อชิงหยาง

นอกเหนือจากเจ้าเมืองเฉินชวนไห่แล้ว เขาเป็นผู้ฝึกตนเพียงคนเดียวที่ได้ถึงผู้ฝึกตนขอบเขตการปรับแต่งพลังปราณอย่างสมบูรณ์แบบ

อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีนัก

ไม่เพียงแต่ใบหน้าของเขาซีดเท่านั้น แต่พลังปราณแท้จริงในร่างกายของเขาก็ถูกใช้ไปเกือบหมดแล้วเช่นกัน และมีรอยเลือดออกอยู่ที่มุมปากของเขา

เห็นได้ชัดว่าผู้ฝึกตนขอบเขตการปรับแต่งพลังปราณขั้น 9 ผู้นี้ได้รับบาดเจ็บสาหัสแล้ว

“พี่เก่อ เป็นยังไงบ้าง? ท่านสบายดีหรือเปล่า?"

เมื่อเห็นสิ่งนี้ เฉินชวนไห่ก็ถามทันทีด้วยความกังวล

ในเวลาเดียวกัน เขาก็รับหน้าที่ดูแลค่ายกลป้องกันต่อจากเก่อชิงหยาง

จากนั้นเก่อชิงหยางก็หยิบยาเม็ดออกมาจากกระเป๋าแล้วกลืนลงไปอย่างรวดเร็ว

สักพักเขาก็ฝืนยิ้ม

“ตอนนี้ข้าสบายดี อย่างไรก็ตามสถานการณ์ในเมืองหุบเขาลึกไม่ค่อยดีนัก”

ขณะที่เขาพูดเขาก็มองออกไปนอกเมือง

ในขณะนี้ นอกเเมืองหุบเขาลึกมีสัตว์อสูรระดับ 1 หลายร้อยตัวกำลังโจมตีค่ายกลป้องกันอย่างบ้าคลั่ง ทำให้ผนังค่ายกลป้องกันสั่นไหวราวกับคลื่นน้ำ

ด้านหลังสัตว์อสูรระดับ 1 มีสัตว์อสูร 3 ตัวที่มีส่วนหัวเป็นแมงป่องและส่วนหางเป็นงู

แต่ละตัวมีความยาวประมาณห้าถึงหกเมตร

ร่างกายส่วนบนของมันถูกปกคลุมไปด้วยเปลือกคล้ายโลหะ และมีคีมสีแดงขนาดใหญ่สองคู่ที่กำลังหนีบและปล่อยอยู่ ทำให้เกิดเสียงเหมือนแผ่นโลหะกระทบกัน

ส่วนหางที่เป็นงูของมันก็ส่ายไปมา

เมื่อหางขนาดใหญ่ของมันกวาดผ่านไป มันก็สร้างรอยแตกขนาดใหญ่บนพื้น

มันคือแมงป่องอสรพิษเพลิงสีชาด!

“โฮกกกก!”

ทันใดนั้น แมงป่องอสรพิษเพลิงสีชาดระดับ 2 ทั้ง 3 ตัวก็คำรามออกมาอย่างบ้าคลั่ง

ทันใดนั้นพวกมันก็บินขึ้นไปในอากาศโดยพร้อมเพรียงกันและร่วมมือกันโจมตีใส่เมืองหุบเขาลึก

ทันใดนั้น ลูกไฟที่ร้อนจัดก็พุ่งออกมาจากปากคีมอันใหญ่โตของมันทันที

เมื่อลูกไฟนั้นตกลงบนค่ายกลป้องกันระดับ 2 ระลอกคลื่นก็จะกระจายออกไปบนพื้นผิวของค่ายกลป้องกันทันที

เฉินชวนไห่ผู้ดูแลค่ายกลอยู่ก็หน้าซีดทันที

การโจมตีจากขอบเขตการก่อตั้งรากฐานเช่นนี้ ยังคงเป็นภาระมากเกินไปสำหรับเขา

ยิ่งกว่านั้น มันไม่ใช่แค่การโจมตีเดียว แต่มันเป็นจากโจมตีจากสัตว์อสูรระดับ 2 ทั้ง 3 ตัวอีกด้วย

เมื่อรวมกับการโจมตีของสัตว์อสูรระดับ 1 ตัวอื่นๆเฉินชวนไห่ก็แทบทนไม่ไหวอีกต่อไป หน้าผากของเขาถูกปกคลุมไปด้วยเหงื่อเย็นทันที

“ผู้อาวุโสเจียง ท่านโปรดรักษาการณ์อยู่ที่นี่ ข้าจะออกไปเล่นกับพวกมันก่อน”

ในขณะนี้เฉินหรู่หยานหันไปมองเจียงเฉิงซวน

เจียงเฉิงซวนลังเลสักครู่ก่อนที่จะพยักหน้า

“งั้นก็ได้ ผู้อาวุโสหรู่หยานระวังตัวด้วย หากท่านไม่สามารถต่อสู้กับพวกมันเพียงลำพังได้ ก็อย่าฝืนตัวเอง”

"ตกลง"

เฉินหรู่หยานพยักหน้า จากนั้นเธอก็กลายเป็นแสงสายฟ้าและออกจากค่ายกลป้องกันของเมืองหุบเขาลึกไปทันที

ก่อนที่สัตว์อสูรภายนอกจะสามารถตอบสนองอะไรได้ทัน ก็มีเสียงฟ้าร้องที่ดังกึกก้องดังขึ้นในอากาศ

ทันใดนั้น สายฟ้าสีเงินสีขาวก็ฟาดลงมา

สัตว์อสูรระดับ 1 หลายสิบตัวที่กำลังโจมตีค่ายกลป้องกันของเมืองอย่างบ้าคลั่งถูกเผาไหม้ในทันที

และยังมีสัตว์อสูรหลายสิบตัวได้รับบาดเจ็บสาหัส

จากนั้นพวกเขาก็เริ่มวิ่งไปรอบๆด้วยความตื่นตระหนก ทำให้กลุ่มสัตว์อสูรทั้งหมดตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย

เฉินหรู่หยานไม่เสียเวลากับสิ่งมีชีวิตต่ำต้อยเหล่านี้ ทันใดนั้นเธอก็ไปปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าแมงป่องอสรพิษเพลิงสีชาดระดับ 2 ทั้ง 3 ตัวแล้ว

บัซ!

เธอชี้สิ่งประดิษฐ์ในมือของเธอออกไป

ทันใดนั้น ผนึกที่เปล่งประกายด้วยพลังสายฟ้าสีเงินก็ปรากฏขึ้นบนหัวของแมงป่องอสรพิษเพลิงสีชาดทั้ง 3 ตัว

มันเป็นสิ่งประดิษฐ์ระดับ 2 ขั้นกลางของเฉินหรู่หยานนั่นคือตราผนึกสายฟ้าฟาด!

ตูม ตูม ตูม!

ดังก้อง!

แมงป่องอสรพิษเพลิงสีชาดทั้ง 3 ตัวตื่นตาไปกับแสงสว่างที่อยู่ตรงหน้า

จากนั้นเสียงฟ้าร้องอันน่าสะพรึงกลัวก็ดังขึ้นในหูของพวกเขา

สายฟ้าวาววับสามสายตกลงมาบนร่างของพวกมัน

ทันใดนั้นเสียงคำรามด้วยความโกรธและเจ็บปวดก็สั่นสะเทือนแผ่นดิน

ร่างของหนึ่งในแมงป่องอสรพิษเพลิงสีชาดทั้ง 3 ตัวไหม้เกรียมกลายเป็นสีดำ

กระดองแข็งและเกล็ดบนตัวของมันก็กลายเป็นเถ้าถ่าน

ในทางกลับกัน แมงป่องอสรพิษเพลิงสีชาดอีก 2 ตัวดูเหมือนจะไม่ได้รับเสียหายจากสายฟ้ามากนัก

มันทำให้ผิวหนังของพวกมันไหม้เกรียมเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ณ ตอนนี้

ในแมงป่องอสรพิษเพลิงสีชาดทั้ง 2 ตัว ตัวใหญ่ที่สุดก็เปล่งประกายออกมา และด้วยเสียงร้องอันดังกึกก้องมันก็มาถึงตรงหน้าเฉินหรู่หยานแล้ว!

เห็นได้ชัดว่าเฉินหรู่หยานไม่ได้คาดหวังว่าแมงป่องอสรพิษเพลิงสีชาดจะสามารถโจมตีได้รวดเร็วเช่นนี้หลังจากได้รับการโจมตีจากตราผนึกสายฟ้าฟาดอันรุนแรงของเธอ ทำให้เธอตกใจอย่างมากในขณะนี้

โชคดีที่ปฏิกิริยาของเธอไม่ช้านัก

โล่สามเหลี่ยมปรากฏขึ้นตรงหน้าเธอทันที

มันเป็นสิ่งประดิษฐ์ประเภทป้องกันระดับ 2 ขั้นกลางที่เธอถือติดตัวมาด้วย มันถูกเรียกว่าโล่วิญญาณสามธาตุ

แสงพลังวิญญาณสีแดง สีเหลือง และสีน้ำเงินปรากฏขึ้นทันที

จากนั้นโล่ก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรงด้วยการรับแรงปะทะ

อย่างไรก็ตาม ในท้ายที่สุดมันก็สามารถสกัดกั้นการโจมตีหางงูของแมงป่องอสรพิษเพลิงสีชาดได้

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เฉินหรู่หยานจะถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ในอีกด้านหนึ่ง แมงป่องอสรพิษเพลิงสีชาดอีกตัวที่ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยก็ได้พ่นลูกไฟอันดุร้ายพุ่งเข้าหาเฉินหรู่หยานจากด้านหลังทันที!