บทที่ 3 คำชวน

บทที่ 3 คำชวน

การร่ายเวทย์ร้อยครั้งงั้นหรือ?

เจียงเฉิงซวนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะรู้สึกความคาดหวังกับรางวัลที่จะได้รับ

เพราะท้ายที่สุดแล้ว ด้วยรางวัลจากสองภารกิจก่อนหน้านี้ เป็นเรื่องยากมากสำหรับเจียงเฉิงซวนที่จะไม่ถูกล่อลวงด้วยรางวัลจากภารกิจต่อมานี้

อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าไม่เหมาะสมสำหรับเขาที่จะอยู่ในเมืองมนุษย์นี้ต่อไปหากเขาต้องการทำภารกิจนี้ให้สำเร็จ

เพราะยังไงซ่ะการร่ายคาถานั้นแตกต่างจากการบุกทะลวงขอบเขตที่เขาสามารถอยู่ในที่เดียวแบบไม่ขยับและไม่สร้างผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมด้านข้าง

แม้ว่าเขาจะไปที่ห่างไกลหรือป่าใกล้เคียง แต่ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะถูกพบเห็นจากมนุษย์ทั่วไป ซึ่งจะขัดขวางการทำภารกิจนี้ของเขาไม่มากก็น้อย

ดูเหมือนว่าถึงเวลาที่เขาจะต้องออกจากสถานที่นี่แล้ว

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เจียงเฉิงซวนก็ไม่ลังเลอีกต่อไป

คืนนั้น เขาออกจากเมืองชิวเย่

ไม่กี่เดือนต่อมา

ในป่าห่างไกลของมณฑลเหอหยาง

เจียงเฉิงซวนเสกคาถาที่เรียกว่าดาบเปลวเพลิงใส่ต้นไม้ใหญ่ตรงหน้าเขา

ทันใดนั้นต้นไม้ก็ถูกแยกออกเป็นสองส่วน

จากนั้นเปลวไฟที่โหมกระหน่ำได้จุดไฟให้พืชพรรณทั้งหมดลุกไหม้ไปเป็นรัศมีสองสามเมตร

ติ๊ง!

ในขณะนั้นการแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้นในใจของเจียงเฉิงซวน

[ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ คุณทำภารกิจร่ายเวทย์ร้อยครั้งสำเร็จแล้ว คุณได้รับรางวัลเป็นหยกแห่งความสมบูรณ์แบบ]

[หยกแห่งความสมบูรณ์แบบ: หลังจากใช้งาน มันจะสามารถทำให้โฮสต์เข้าถึงความสมบูรณ์แบบของคาถาที่เลือกได้ทันที]

[หมายเหตุ: คาถานั้นต้องไม่เกินขีดจำกัดของขอบเขตปัจจุบันของโฮสต์]

กล่าวอีกนัยหนึ่ง คาถาที่เขาเลือกจะต้องเป็นคาถาที่เขาสามารถใช้ได้จริงๆ

คาถาที่เขาสามารถใช้ได้จริงๆ ตอนนี้ทั้งหมดอยู่ในระดับ 1

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ถ้าเขาใช้หยกในตอนนี้ เขาจะเชี่ยวชาญคาถาขั้นระดับ 1 ในขอบเขตสมบูรณ์แบบได้ทันที

อย่างไรก็ตาม หากเขาสามารถทะลวงเข้าสู่ขอบเขตการก่อตั้งรากฐานได้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาจะมีทางเลือกมากขึ้น

คาถาขั้นสูงระดับ 2 อาจใช้ได้ยากเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม ถ้าเป็นคาถาขั้นต่ำหรือขั้นกลางระดับ 2 ก็ไม่ใช่ปัญหาอย่างแน่นอน

ในเวลานั้นด้วยคาถาระดับ 2 ที่สมบูรณ์แบบ แม้ว่าเขาจะเพิ่งเข้าสู่ขอบเขตการก่อตั้งรากฐาน เขาก็ก็สามารถเป็นผู้ฝึกตนก่อตั้งรากฐานที่แข็งแกร่งได้อย่างรวดเร็ว

เขาต้องคิดหาทางที่จะบุกทะลวงให้เร็วที่สุด

ขณะที่เจียงเฉิงซวนคิด เขาก็กลับไปยังถ้ำของเขาในตลาดเหอหยาง

นี่คือถ้ำที่เขาเช่าเมื่อไม่กี่เดือนก่อน

ราคาก็ไม่ถูก

ค่าเช่านั้นคือหินวิญญาณสามก้อนต่อเดือน

มันถือว่ามีราคาค่อนข้างแพงในบรรดาถ้ำระดับต่ำเกือบทั้งหมด

โชคดีที่พลังงานทางจิตวิญญาณในถ้ำแห่งนี้มีอยู่ค่อนข้างมาก

อย่างน้อยๆสำหรับเจียงเฉิงซวน ที่เป็นผู้ฝึกตนที่อยู่ในระดับที่แปดของการปรับแต่งพลังปราณ มันก็เพียงพอแล้วที่จะสนองความต้องการในการฝึกฝนในแต่ละวันของเขา

ณ ตอนนี้

ไม่นานหลังจากที่เจียงเฉิงซวนกลับมายังถ้ำของเขาแล้ว ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าคาถาป้องกันหน้าถ้ำของเขาถูกเปิดใช้งาน

ผ่านแสงที่สะท้อนจากคาถาป้องกัน เจียงเฉิงซวนก็เห็นว่ามีคนสองคนยืนอยู่นอกถ้ำของเขา

พวกเขาเป็นชายและหญิงที่ดูอายุประมาณ 40 ปี

เจียงเฉิงซวนจำได้ทันทีว่าคนสองคนที่อยู่นอกถ้ำของเขาคือคู่สามีภรรยาที่เขารู้จักในตลาดเหอหยางเมื่อเร็ว ๆ นี้ ซึ่งเป็นผู้ฝึกตนอิสระ

ชายคนนั้นชื่อซูไห่ชวน เช่นเดียวกับเขานั้นคือระดับการฝึกฝนของเขาอยู่ที่ระดับแปดของการปรับแต่งพลังปราณ

ผู้หญิงคนนั้นชื่อเหมยหงหยานและเธออยู่ที่ระดับเจ็ดของการปรับแต่งพลังปราณ

เขาสงสัยว่าทำไมพวกเขาถึงมาที่ถ้ำของเขาทำไม

เจียงเฉิงซวนรู้สึกสงสัยเล็กน้อย แต่เขาก็ยังคงก้าวไปข้างหน้าและยกเลิกคาถาป้องกัน

“สหายเต๋าเจียง ในที่สุดเจ้าก็ออกมาแล้ว”

ทันทีที่เจียงเฉิงซวน ยกเลิกคาถาป้องกันหน้าถ้ำ ชายวัยกลางคนที่ซูไห่ชวนก็พูดขึ้น

หลังจากที่เขาพาซูไห่ชวน และภรรยาของเขาเข้าไปในถ้ำแล้ว เขาก็ถามซูไห่ชวนว่า

"สหายเต๋าซู ทำไมท่านถึงมาหาข้าถึงที่นี่"

ซูไห่ชวนและเหมยหงหยานมองหน้ากัน

ซูไห่ชวนพยักหน้าและกล่าวว่า “สหายเต๋าเจียง อันที่จริงเรามาครั้งนี้เพื่อเชิญท่านให้มาสำรวจซากปรักหักพังกับเรา”

“เชิญข้าไปสำรวจซากปรักหักพังงั้นหรือ?”

เมื่อได้ยินคำพูดของซูไห่ชวน เจียงเฉิงซวนก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยทันที

เขาอยู่ในโลกแห่งการฝึกตนนี้มาเป็นเวลาร้อยปีแล้ว เขาไม่ใช่ผู้ฝึกฝนมือใหม่

เขารู้ดีว่าสิ่งที่เรียกว่าซากปรักหักพังคือสถานที่ประเภทใด

ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะกล่าวว่าสถานที่เช่นซากปรักหักพังไม่ใช่สถานที่สำหรับผู้ฝึกตนเช่นพวกเขาที่จะก้าวเข้าไป

แม้ว่าผู้ฝึกตนระดับการปรับแต่งพลังปราณจะมีโอกาสที่จะได้รับสมบัติสวรรค์เมื่อพวกเขาได้ค้นพบที่พำนักที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังโดยผู้ฝึกตนระดับสูง แต่ผู้ฝึกตนทั่วไปจะไม่แบ่งปันมันกับผู้อื่นอย่างแน่นอน

เพราะท้ายที่สุดแล้ว โอกาสเช่นนี้ก็น่าดึงดูดใจมาก

และอีกอย่างไม่มีใครรับประกันได้ว่าเพื่อนของพวกเขาจะไม่แทงข้างหลังหลังจากเห็นสมบัติสวรรค์มาก

เจียงเฉิงซวนเคยได้ยินเรื่องเช่นนี้หลายสิบครั้งในช่วงร้อยปีที่ผ่านมา

ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจคำเชิญของซูไห่ชวนและภรรยาของเขา

ราวกับว่าเขาเดาได้ว่าเจียงเฉิงซวนจะปฏิเสธซูไห่ชวนจึงพูดว่า

“สหายเต๋าเจียง ท่านคงคิดว่ามีบางอย่างแปลกๆ เกี่ยวกับเราที่ชวนท่านมาสำรวจซากปรักหักพังกับพวกเราใช่ไหม?”

โดยไม่รอให้เจียงเฉิงซวนตอบ ซูไห่ชวนอธิบายว่า

“พูดตามตรง ซากปรักหักพังที่เรากล่าวถึงนั้นจริงๆ แล้วไม่ได้ถูกค้นพบโดยพวกเราเพียงลำพัง พวกเราไม่ใช่คนเดียวที่รู้เกี่ยวกับซากปรักหังพังนั้น”

ซูไห่ชวนบอกกับเจียงเฉิงซวนอย่างคร่าว ๆ เกี่ยวกับสถานการณ์ในซากปรักหักพัง

ความจริงคือ…

ซากปรักหักพังที่ซูไห่ชวนและภรรยาของเขากำลังพูดถึงนั้นจริงๆ แล้วเป็นซากปรักหักพังที่ค้นพบโดยนิกายเฉียนหยางเมื่อไม่นานมานี้

นิกายเฉียนหยางเป็นหนึ่งในสามนิกายของผู้ฝึกตนที่มีการเพาะปลูกชั้นนำในแคว้นหยุนแห่งนี้

มีนักพรตเต๋าระดับแกนทองคำเป็นผู้นำนิกาย

เขาเป็นผู้อยู่เหนือสุดอย่างแท้จริงของมณฑลเหอหยางแห่งนี้

และเขายังเป็นเจ้าของของตลาดเหอหยางซึ่งพวกเขาอยู่ในตอนนี้

ตามคำกล่าวของซูไห่ชวนและภรรยาของเขา ซากปรักหักพังที่ค้นพบโดยนิกายเฉียงหยางนี้ดูเหมือนจะมีข้อจำกัดที่เคร่งครัดมาก มันเพียงอนุญาตให้เฉพาะผู้ฝึกตนขอบเขตการปรับแต่งพลังปราณ และการก่อตั้งรากฐานเท่านั้นที่จะสามารถเข้าไปได้

เมื่อบุคคลในขอบเขตปราการม่วงต้องการเข้าไป พวกเขาจะถูกส่งกลับออกมาด้วยข้อจำกัดของซากปรักหักพัง

หากพวกเขาฝืนเข้าไป พวกมันอาจทำให้ซากปรักหักพังทำลายตัวเองได้

และมันจะมีแต่เสียไม่มีได้

เนื่องจากข้อจำกัดดังกล่าว ไม่ต้องพูดถึงนักพรตเต๋าระดับแกนทองคำในนิกายของพวกเขา ดังนั้นจึงมีคนคิดที่จะใช้ผู้ฝึกตนอิสระเช่นพวกเขาเพื่อช่วยสำรวจซากปรักหักพังนั้น

ด้วยวิธีนี้ ไม่เพียงแต่พวกเขาสามารถเร่งการสำรวจซากปรักหักพังได้มากเท่านั้น แต่ยังสามารถลดจำนวนผู้เสียชีวิตที่อาจเกิดขึ้นในหมู่สาวกของนิกายเฉียงยางได้อีกด้วย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อนิกายเฉียงหยางได้สัญญากับผู้ฝึกตนอิสระทุกคนว่าตราบใดที่พวกเขาเต็มใจที่จะเข้าไปในซากปรักหักพังเพื่อสำรวจ พวกเขาจะสามารถเก็บกำไรได้ 10% ที่พวกเขานำออกมา

สิ่งนี้ทำให้ผู้ฝึกตนอิสระหลายคนถูกล่อลวง