บทที่ 631: ย้อนกลับไปในคืนนั้น

แก้มของเสี่ยวหลงโม่แดงเล็กน้อย เขาเหลือบมองเด็กหญิงที่เตี้ยกว่าตัวเขาเองก่อนจะเสมองไปทางอื่น

เจ้านั่นแหละที่ต้องกินให้มาก ๆ หน่อย จะได้สูงกับเขาบ้าง!

“เจ้ายังไม่ได้กินอะไรเลย” หลังจากนั้นไม่นาน เด็กชายก็หันกลับมามองนางอีกครั้งด้วยสีหน้าค่อนข้างรู้สึกผิด

“ข้าไม่หิว” หูเจียวเจียวตอบพลางตบท้องกลม ๆ ของตัวเองไปด้วย

เธอไม่รู้ว่าร่างกายนี้เป็นของใคร แต่เด็กคนนี้ถูกขุนจนอ้วนเลยทีเดียว