บทที่ 578: ข้าจะตกรางวัลให้เจ้าอย่างงาม

“ทำไมล่ะ?” เมื่อเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาได้ยินคนเป็นหัวหน้าพูดเช่นนั้น ทุกคนต่างก็มีสีหน้างงงวย

ถ้าเกิดมีภูตที่ติดโรคระบาดแล้วพวกเขาไม่สามารถรับมือได้ทันท่วงที มันจะไม่ทำให้คนอื่นพลอยติดเชื้อไปด้วยหรอกหรือ?

บัดนี้กลุ่มลูกน้องคนสนิทของหยินซางต่างก็รู้สึกไม่พอใจในคำตอบของเขา

โดยปกติในช่วงเวลาวิกฤต พวกเขาย่อมห่วงชีวิตของตัวเองมากกว่าอยู่แล้ว

ไอ้พวกโง่เอ๊ย!!

หยินซางสบถขึ้นในใจขณะมองไปที่พวกลิ่วล้อของตนเอง