บทที่ 439: พลังหมอผีในตัวของหลิงเอ๋อถูกปลุกขึ้นมา

ตอนนี้ความโกรธแทบจะไม่ปรากฏบนใบหน้าที่อ่อนโยนของลู่เมี่ยนเอ๋อ ในขณะที่นางก้าวไปตบหน้าน้องชายนิ่ง ๆ พลางถามย้ำว่า

“ลู่หลี นางยังเด็กมาก ทำไมเจ้าถึงคิดที่จะโยนนางลงแม่น้ำ! ใครบอกให้เจ้าพานางออกมาข้างนอก!?”

“ท่านพี่… ท่านตบหน้าข้า! นี่ข้าเป็นน้องชายท่านนะ!” เด็กหนุ่มกุมแก้มตัวเองพร้อมเบิกตากว้างมองผู้เป็นพี่สาว

ตั้งแต่เกิดมาลู่เมี่ยนเอ๋อไม่เคยกล้าที่จะตีเขาแม้สักครั้ง