บทที่ 134: พวกเขาไม่เคยเห็นผู้ชายที่ไร้ยางอายเช่นนี้มาก่อน

ภูตที่เฝ้าดูเหตุการณ์อยู่รอบ ๆ ตกตะลึงจนต้องหันหน้าหนีไปทางอื่น

 

อืม... ตราบใดที่ทุกคนไม่มองภาพนั้น พอท่านผู้เฒ่าซักถาม แม้ว่าพวกเขาจะสาบานกับเทพอสูร มันก็หมายความว่าตนไม่เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง ๆ

 

ทางด้านหูเจียวเจียวส่งสายตาคมกริบมองลู่หลีที่กำลังตัวสั่นสะท้านด้วยความกลัว ก่อนจะหันกลับมาเพื่อเดินไปหาลูกน้อย

 

“ท่านแม่...” หลงหลิงเอ๋อพูดเสียงอ่อย นางยืนก้มหน้าใช้มือ 2 ข้างจับกันแน่น พร้อมกับกล่าวขอโทษแม่จิ้งจอก 

 

“ข้ารู้ว่าข้าผิด ข้าจะไม่ทำให้ท่านต้องเดือนร้อนอีก...”

 

ส่วนเด็กที่เหลืออีก 4 คนก็พากันก้มหน้าลงต่ำอย่างสำนึกผิดเช่นกัน

 

จากนั้นหลงอวี้กำหมัดก้าวไปข้างหน้า “ข้าสั่งให้พวกเขาทำเอง ถ้าท่านอยากที่จะลงโทษก็ลงโทษข้าคนเดียว มันเป็นความผิดของข้าทั้งหมด”

 

“โฮ~” 

 

ท่านแม่ เสี่ยวเหยาขอโทษ เสี่ยวเหยารู้ว่ามันผิด...

 

แม้แต่เจ้ามังกรน้อยที่มีชีวิตชีวาและกระฉับกระเฉงที่สุดก็ยังโผล่ออกมาจากอ้อมแขนของพี่สาว เขาขดตัวเป็นวงกลมโดยเผยให้เห็นเพียงดวงตาสีแดงคู่หนึ่งเท่านั้น แล้วมองไปที่หูเจียวเจียวอย่างขอโทษ

 

เดิมทีพวกเขาต้องการเพียงสั่งสอนบทเรียนให้กับลู่หลี แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าจะเกิดความวุ่นวายครั้งใหญ่เช่นนี้ 

 

มันกลับกลายเป็นว่าพี่น้องทั้ง 5 เป็นต้นเหตุทำให้แม่จิ้งจอกกับแม่กวางเฒ่าทะเลาะกัน

 

เรื่องใหญ่แบบนี้ หูเจียวเจียวจะต้องตำหนิพวกเขาอย่างแน่นอน

 

บางทีนางอาจจะเปลี่ยนกลับไปเป็นแม่ใจยักษ์เหมือนเดิมเพราะความโกรธ ...

 

ขณะนี้เด็กตระกูลหลงตกใจกลัวไปหมดทุกอย่าง ทว่าพวกเขาก็โทษใครไม่ได้อยู่ดีเพราะทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะพวกตนจริง ๆ

 

เมื่อจิ้งจอกสาวเห็นท่าทางหดหู่ของลูกทั้ง 5 ใบหน้าที่แข็งกร้าวของเธอก็อ่อนลงทันที

 

ทั้ง ๆ ที่เหล่าเด็กน้อยคือฝ่ายที่ถูกรังแก แต่พวกเขาก็ยังขอโทษเธอ ก่อนที่หญิงสาวจะมาถึง เจ้าตัวเล็กคงจะถูกรังแกอย่างหนักจนไม่รู้จะขอความช่วยเหลือจากใคร ถ้าเป็นเด็กเหลือขอคนอื่นคงร้องไห้ไปฟ้องพ่อแม่ให้พวกเขามาแก้แค้นแทนแล้ว

 

ลูกที่ประพฤติตัวดีและมีเหตุผลเช่นนี้ เธอจะทำร้ายพวกเขาลงได้อย่างไร

 

ครู่ถัดมา กรงเล็บที่แหลมคมบนมือของหูเจียวเจียวเปลี่ยนกลับมาเป็นปกติ แล้วเธอก็ยกมือขึ้นลูบหัวลูก ๆ พลางพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่น

 

“พวกเจ้าไม่ได้ทำอะไรผิด ถ้าถูกรังแก พวกเจ้าก็ควรโต้กลับจนกว่าอีกฝ่ายจะไม่กล้าลงมือทำอะไรพวกเจ้าอีก”

 

“ก็แค่ว่าตอนนี้พวกเจ้ายังเด็กอยู่ เจ้าควรระวังเรื่องความปลอดภัยมากกว่านี้ และอย่าให้ศัตรูจับตัวเจ้าได้อีก...”

 

หญิงสาวไม่ได้พูดตำหนิลูกตัวเองด้วยถ้อยคำรุนแรงสักคำ

 

นั่นทำให้เด็กตระกูลหลงทั้ง 5 คนตกตะลึง

 

นางไม่โกรธหรือ?

 

นางไม่โทษพวกเขาที่สร้างปัญหาให้อย่างนั้นหรือ?

 

“ท่านแม่ ข้าขอโทษ...” ดวงตาของหลงหลิงเอ๋อเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ ด้วยเหตุผลบางอย่าง ยิ่งผู้เป็นแม่ของนางไม่โกรธ นางก็ยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้นเท่านั้น

 

“เด็กโง่ เจ้าจะขอโทษแม่เรื่องอะไร” หูเจียวเจียวบีบใบหน้าเล็ก ๆ ของเด็กสาวเบา ๆ “ถ้าต่อจากนี้เจ้าถูกรังแกอีก ให้รีบมาบอกแม่ทันทีเลยนะ”

 

ขณะนี้ในใจของลูกน้อยทั้ง 5 มีความรู้สึกแปลก ๆ เหมือนตัวเองเป็นต้นกล้าที่โดนแดดโดนฝน ก่อนจะถูกนำมาปลูกลงในกระถางทันทีราวกับว่าพวกเขาเป็นพืชสายพันธุ์ที่มีค่าควรดูแลอย่างทะนุถนอม

 

“ไปกันเถอะ กลับบ้านกัน”

 

ต่อมา หูเจียวเจียวจับมือเจ้าตัวเล็กเตรียมพาทุกคนกลับบ้าน

 

ส่วนชาวบ้านที่อยู่รอบ ๆ ก็พร้อมใจกันแยกย้ายกลับไปทำงานต่อเช่นกัน

 

“เมียข้า!”

 

ในตอนนั้นเอง จู่ ๆ ก็มีเสียงผู้ชายอุทานดังออกมาจากฝูงชน ไม่นานก็มีผู้ชายร่างผอมซึ่งไม่สูงมากนักพุ่งเข้าไปหาแม่กวางเฒ่า

 

“เวรเอ๊ย! ทำไมเจ้ามีสภาพแบบนี้! ใครทำอะไรเจ้า!?”

 

พ่อกวางตื่นตระหนกสุดขีด เขาคุกเข่าลงกับพื้นอย่างกระวนกระวายเพื่อช่วยภรรยาของตน

 

ปัจจุบันลู่มู่เจ็บปวดมาก นางไม่อยากพูดอะไรเยอะเพราะตนไม่เคยถูกทำร้ายแบบนี้มาก่อนในชีวิต ในหัวของนางคิดเพียงแค่ว่าอยากจะไปหาหมอเพื่อให้หมอดูบาดแผลให้นางเท่านั้น

 

แต่ใครจะไปคาดคิดว่าชายชราจะส่งเสียงโหยหวนเหมือนกับคนกำลังสูญเสียคนรักไป โดยไม่มีท่าทีว่าจะช่วยดึงมีดที่ตรึงมือนางไว้กับพื้นออกไปเลย

 

นั่นทำให้แม่กวางเฒ่าสบถด่าสามีในใจ 

 

ไอ้แก่ไร้ประโยชน์ เจ้าจะแหกปากหาพระแสงอะไร ทำไมยังไม่ยอมช่วยดึงมีดออกจากมือข้าอีก!

 

ยามที่เขาอ้าปากก็มีแต่เสียงร้องห่มร้องไห้เท่านั้น 

 

โชคดีที่ในเวลานี้ลู่หลีพูดอะไรบางอย่างเพื่อเตือนสติพ่ออยู่ข้างหลัง “ท่านพ่อ หูเจียวเจียวเป็นคนทำ หูเจียวเจียวเป็นคนทำให้ท่านแม่มีสภาพเป็นแบบนี้!”

 

เมื่อพ่อกวางได้ยินดังนั้น เขาจึงหันหน้าไปมองรอบตัว และเห็นว่าแม่จิ้งจอกกำลังเตรียมที่จะเดินจากไปพร้อมกับลูกทั้ง 5 ถัดมา เขาชำเลืองมองไปยังลู่มู่ที่บาดเจ็บก่อนจะจำได้ว่านางเคยเรียกตนว่าไอ้คนไร้ประโยชน์

 

ตอนนี้ไม่มีผู้ชายอยู่ใกล้ ๆ หูเจียวเจียว นี่เป็นโอกาสทองสำหรับเขาในการแสดงความแข็งแกร่งไม่ใช่หรือ?

 

ชายชราแค่ต้องล้างแค้นให้กับคู่ครองของตัวเอง ถึงแม้ว่าหัวหน้าเผ่าจะมาที่นี่ เขาก็ไม่คิดว่ามันผิดปกติตรงไหน

 

“เอาล่ะ เมียข้า ไม่ต้องกลัวนะ ข้าจะล้างแค้นให้เจ้าเดี๋ยวนี้!”

 

หลังจากที่พ่อลู่คิดไตร่ตรองให้ดีแล้ว เขาก็ปล่อยมือจากแม่ลู่ก่อนจะลุกขึ้นยืน และตะโกนไล่หลังจิ้งจอกสาวด้วยท่าทางโกรธเคือง

 

“หูเจียวเจียว หยุดก่อน!”

 

“เจ้าทำร้ายคู่ของข้า เจ้ายังมีหน้าจะหนีไปอีกรึ วันนี้ข้าต้องสั่งสอนมารยาทให้เจ้าสักหน่อยแล้ว”

 

ขณะนั้นร่างกายท่อนบนของแม่กวางที่เพิ่งถูกยกขึ้นตกกระแทกพื้นอย่างแรง จนนางแทบกระอักเลือดเพราะกระทบกระเทือนแผลเก่า

 

“เจ้า...” 

 

ไอ้โง่เอ๊ย ใครใช้ให้เจ้าไปยั่วผู้หญิงบ้าคนนั้น หุบปากเร็วเข้า!

 

ลู่มู่แยกเขี้ยวด้วยความเจ็บปวด สีหน้าของนางบิดเบี้ยวเหยเก จากบทเรียนที่นางเพิ่งได้รับ ตอนนี้นางเหมือนโดนเงามัจจุราชของหูเจียวเจียวครอบงำไว้แล้ว

 

แต่ทันทีที่ชายชราพูดจบ เขาก็กลายร่างเป็นสัตว์ร้าย และกวางซิกาที่ค่อนข้างแข็งแรงก็พุ่งตรงไปทางจิ้งจอกสาวแบบไม่ฟังใคร

 

“ฮึ่มมม!” 

 

ไอ้งี่เง่า กลับมาหาข้านะ!

 

แม่กวางเฒ่าอยากจะกัดลิ้นตัวเองให้ตายเสีย!

 

ในเวลาเดียวกัน ภาพที่ภูตชายกำลังจะทำร้ายภูตหญิงทำให้ชาวบ้านที่อยู่โดยรอบกำหมัดแน่นเพราะความโกรธแค้น

 

“พ่อของลู่หลีเป็นบ้าอะไรเนี่ย เขาคิดจะทำร้ายผู้หญิงคนหนึ่งด้วยร่างสัตว์ นี่เขาอยากจะเล่นงานหูเจียวเจียวให้ตายเลยหรือไง!?”

 

“มันจะมากเกินไปแล้ว! ตาแก่นั่นมันก็แค่คนพาล!”

 

“ข้าไม่เคยเห็นผู้ชายหน้าด้านแบบนี้มาก่อนเลย!”

 

เหล่าภูตที่อยู่ในเหตุการณ์มองพ่อกวางเฒ่าด้วยสายตาเหยียดหยาม และบางคนที่อดรนทนไม่ได้ก็กลายร่างเป็นสัตว์ ตั้งท่าจะเข้าไปช่วยเหลือจิ้งจอกสาว

 

ทางด้านหูเจียวเจียวเมื่อได้ยินเสียงเอะอะโวยวาย เธอก็หันกลับไปมองทางต้นเสียง ก่อนจะเห็นกวางซิกากำลัง ‘พุ่ง’ มาหาเธอด้วยฝีเท้าสะเปะสะปะเหมือนคนที่มีอาการไตบกพร่อง

 

มุมปากของหญิงสาวกระตุกทันที

 

พ่อกวางคิดจะเอาใจแม่กวางอยู่หรือไง? เขาวิ่งปรี่ตรงเข้าหาเป้าหมายโดยไม่ลืมที่จะตะโกนข่มขวัญฝ่ายตรงข้าม

 

ซึ่งการ์ตูนที่เธอเคยดูก็ชอบทำอย่างนี้เช่นกัน

 

จังหวะที่หูเจียวเจียวกำลังจะหนีไปกับลูกของเธอ ทันใดนั้นก็มีเงาตกลงมาเหนือหัว ในวินาทีต่อมา เสียงคำรามโกรธเกรี้ยวของมังกรก็ดังมาจากด้านบน

 

พอแม่จิ้งจอกเงยหน้าขึ้น เธอเห็นมังกรดำขนาดใหญ่และทรงพลังคำรามอยู่บนท้องฟ้า จากนั้นร่างของมังกรก็กระแทกเข้ากับกวางซิกาที่กำลังวิ่งเข้ามาเสียงดังโครมคราม

 

แค่กวางตัวนั้นโดนชนครั้งเดียวก็สลบเหมือดไปทันที!

 

พ่อกวางผู้เคราะห์ร้ายลอยเป็นวิถีโค้งในอากาศอย่างสวยงาม แล้วเขาก็กลิ้งไปบนพื้นหลายตลบจนในที่สุดร่างของเขาก็พุ่งเข้าใส่แม่กวางเหมือนถูกจัดวางไว้ล่วงหน้า

 

แม้แต่มือของแม่กวางก็ยังถูก ‘ดึง’ ออกไปพร้อมกับมีดอย่างรุนแรง ไม่กี่อึดใจต่อมา 2 สามีภรรยาก็กลิ้งลงไปในแม่น้ำพร้อมกับส่งเสียงร้องโหยหวน