ตอนที่5 ออกตามหาขนนกฟีนิกซ์ที่ภูเขาไฟ

ความเดิมจากตอนที่แล้วหลังจากที่ผมได้สำเร็จเควสต์หาเขี้ยวของหมาป่าได้ทั้ง10เเล้วนั่นผมก็ตกใจกับผู้หญิงปริศนาที่อยู่ตรงหน้าผมผู้หญิงคนนั้นเขาเป็นใคร มาติดตามชมกันเลย ผมเลยถามไมกะไปแค่ว่า แล้วเธอมาที่นี่ได้ยังไงเนี้ย ไมกะเลยบอกว่า ฉันก็โดนวาปมาในดินเเดนแห่งนี้เหมือนกับคุณเคนจิโร่นั่นเเหละค่ะ ผมเลยตอบกลับไปเเค่ว่า อ๋อ งั้นเหรอ ไมกะเลยตอบกลับไปแค่ว่า ใช่ค่ะ แล้วถามต่อไปว่า แล้วสองนั่นเป็นใครมค่ะแฟนเหรอค่ะ ขณะที่ผมกำลังจะตอบกลับจู่ๆซากิเลยตอบกลับไปว่า ตอนนี้ยังไม่ใช่แฟนหรอกแต่อีกไม่นานก็ไม่แน่เนอะเคนจิโร่ ผมเลยตอบกลับไปว่า เนอะ อะไรล่ะ อย่าจับคนอื่นมาเป็นแฟนเธอจะได้ไหมซากิ ซากิเลยตอบกลับไปว่า อะไรกันเคนจิโร่ทั้งที่เมื่อคืนฉันนอนกับนายด้วยกันทั้งคืนเลยนะแต่นายกลับไม่ทำอะไรเลย ใจร้ายมากเลยนะ นายต้องรับผิดชอบ ผมเลยตอบกลับไปว่า แล้วทำไมฉันต้องมารับผิดชอบเธอด้วยหล่ะทั้งที่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ ซากิเลยบอกกับไมกะว่า ดูสิค่ะไมกะคนแบบนี้เหรอค่ะคือคนที่คุณชอบไร้ความรับผิดชอบสิ้นดีค่ะ ผมเลยตอบกับไปแค่ว่า อย่าเอาคนอื่นมาเกี่ยวด้วยจะได้ไหม ไมกะเลยบอกว่า เขาก็เป็นเเบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วค่ะ ฉันชอบที่เขาเป็นแบบนี่ค่ะ ผมเลยตอบกลับไปแค่ว่า โอ้ย นี่เธอจะปลอบฉันหรือซํ้าเติมฉันกันแน่เนี้ยไมกะหลังจากนั้นทั้งผม ซากิ ไซกะ และ ไมกะ ก็ออกเดินทางไปยังภูเขาไฟพอพวกผมมาถึงก็เข้าไปยังภูเขาไฟ พอเข้ามาถึง ซากิเลยบอกแค่ว่า ร้อนจังเลยนะที่นี่และถามผมว่า นายไม่ร้อนบ้างเหรอเคนจิโร่ ผมเลยตอบกลับไปแค่ว่า ก็ไม่นะอุณภูมิกำลังดีเลย ซากิเลยตอบกลับไปว่า มันก็แน่สิในตัวนายมีธาตุไฟไหลเวียนอยู่ตลอดเวลาไม่ร้อนก็ไม่แปลกแต่พวกฉันร้อนกันจะเเย่อยู่แล้วเนี้ยแบบนี้มีหวังตายในความร้อนระอุแน่ ผมเลยตอบกลับไปว่า พวกเธอนี่จริงๆเลยนะ งั้นหาที่นั่งพักก่อนแล้วค่อยไปต่อแล้วกันหลังจากนั้นพวกผมก็ไปนั่งพักกันตรงโขดหิน และทัง3ก็ปลดกระดุมออกทั้ง3เม็ดจนเผยให้เห็นชุดชั้นในที่โดดเด่น ผมเลยถามไปแค่ว่าแล้วพวกเธอจะปลดกระดุมกันทำไมเนี้ย ซากิเลยตอบกลับไปว่า ก็ฉันร้อนนิถ้าเกิดให้ฉันติดนานๆมันอึดอัดหนะ ไซกะเลยบอกแค่ว่า ใช่ ท่านพี่ หนเองก็ร้อนเหมือนกันเลยต้องปลดกระดุมออก ไมกะเลยบอกว่า ฉันก็ด้วยค่ะคุณเคนจิโร่ ถ้าให้ฉันติดกระดุมนานๆ คงจะแย่น่าดู ผมเลยถามไปแค่ว่า พวกเธอไม่อายบ้างเหรอ มาปลดกระดุมโชว์เสื้อในกันแบบนี้ ไมกะเลยตอบกลับมาว่า ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนิค่ะ คุณเองก็เห็นฉันโป๊มาแล้วแค่นี่ฉันคิดว่าคงไม่น่ามีปัญหานะค่ะ ผมเลยตอบกลับไปว่า ปัญหามันอยู่ตรงที่พวกเธอปลดกระดุมออกกันหมดจะให้ฉันไปมิงตรงไหนล่ะ ซากิเลยบอกว่า ตรงนี้ไงเคนจิโร่ แล้วนายก็จะได้เห็นความยิ่งใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า ผมเลยตอบกลับไปแค่ว่า ไม่อ่ะ ไม่เอา จากนั้นไม่นานก็มีนกฟีนิกซ์บินมาตรงที่ผมนั่งพักกันอยู่นกฟีนิกซ์ตัวนั้นเลยจับไมกะไปยังภูเขาไฟอีกที่นึง ไมกะตะโกะออกมาเเค่ว่า คุณเคนจิโร่ช่วยฉันด้วยค่ะ พแผมเห็นดังนั้นผมเลยอุ้มทั้งสองคนไว้คนล่ะข้าง ด้านซ้ายผมอุ้มซากิส่วนด้านขวาผมอุ้มไซกะ  ซากิเลยถามผมว่า แล้วนายจะไปยังไง จะบินไปหรือจากระโดดกลางอากาศ ผมเลยตอบกลับไปว่า จะกระโดดไปจากภูเขาไฟลูกที่ฉันอยู่ไปยังภูเขาไปลูกที่นกฟินช์นั้นอยู่ เกาะเเน่ๆหล่ะฉันจะโดดไปแล้วหลังจากนั้นผมเลนใช้พลังเวทย์320หน่วยลงไปที่ขาทั้งสองข้างและมีวงเวทย์ขึ้นมายังขาทั้งสองและเลื่อนลงไปยังเท้าทั้งสองหลังจากนั้นผมเลยกระโดดไปยังภูเขาไฟลูกที่มีนกฟีนิกซ์อยู่พอมาถึงผมก็ลดเเรงกระโดดลงจนมาถึงจุดที่นกฟีนิกซ์อยู่ พอผมเห็นผมเลยบอกกับ ซากิและไซกะว่า พวกเธอสองคนหลบไปก่อน มันอันตราย ไอ้นกนั้นฉันเผาให้มันเป็นนกย่างเลยคอยดู ซากิเลยบอกกับผมแค่ว่า ระวังตัวด้วยนะเคนจิโร่ ไซกะเลยบอกกับผมแค่ว่า ระวังตัวด้วยนะค่ะท่านพี่ ห้ามตายนะค่ะ ผมเลยตอบกลับไปแค่ว่า ฉันไม่ตายง่ายๆหรอกน่า หลังจากนั้นผมเลยใช้ไฟโจมตีใส่นกฟีนิกซ์แต่ไม่โดนเปลวไฟที่ผมปล่อยออกไป ไปโดนเข้ากับเหล็กที่อยู่ด้านใต้ของกรงขังจนเหล็กนั่นเริ่มละลายลงเรื่อยๆจนไมกะตกลงมาผมเลยกระโดดไปรับไมกะแต่ที่เท้าของผมมีสายลมอ่อนๆอยู่ใต้เท้า ผมเลยบอกไปว่า ไงไมกะ ถ้าเกิดฉันโดดมารับเธอไม่ทันป่านนี่เธอคงโดนนกนั้นย่างสดไปแล้ว ไมกะเลยบอกว่า โธ่! คุณเคนจิโร่ ถ้าเกิดคุณไม่กระโดดมารับฉันจริงๆฉันคงโดนย่างจริงๆแน่ค่ะ ผมเลยบอกต่อไปว่า เธอไปหลบในที่ปลอดภัยกับพวกซากิก่อน ไอ้เจ้านกนั้นเดี๋ยวฉันจัดการเอง ไมกะหน้าเเดงแล้วบอกว่า ถึงจะบอกว่าให้ฉันไปหลบในที่ปลอดภัยพร้อมกับพวกคุณซากิก็เถอะนะค่ะ คุณอุ้มฉันอยู่ตอนนี้จะให้ฉันไปยังไง ผมเลยตกใจเลยบอกไปแค่ว่า ทะ โทษที และผมก็ปล่อยไมกะลง ขณะที่ไมกะกำลังจะไป ไมกะเลยหันมาแล้วบอกว่า ขอให้ปลอดภัยด้วยนะค่ะคุณเคนจิโร่ ห้ามตายนะค่ะ กลับมาหาพวกเราด้วย ผมเลยตอบกลับไปว่า ก็บอกไปแล้วไงว่าฉันไม่ตายง่ายๆหรอก จะกลับไปหาพวกเธอแน่ ฉันสัญญา และไมกะก็วิ่งไปหลบในที่ปลอดภัยพร้อมกับ ซากิและไซกะ พอหลัง จากนั้นผมก็เปิดฉากสู้กับนกฟีนิกซ์จะชนะในที่สุดและผมก็เดินออกมาจากภูเขาไฟ พอออกมาได้ไม่นานไมกะก็วิ่งเข้ามากอดผม แล้วบอกแค่ว่า คิดอยู่แล้วค่ะว่าคุณจะต้องไม่เป็นอะไร ผมเลยตอบกลับไปว่า ก็บอกไปแล้วไงว่าฉันไม่ตายง่ายๆหรอกจะกลับไปหาพวกเธอแน่และพวกผมก็เดินทางกลับไปยังกิลด์นักผจญภัย พอมาถึงผมก็เอาเควสต์ให้กับเรียวโกะและเรียวโกะก็ประทับตราและสิ่งที่ผมได้คือ 2เหรียญเงิน 1เหรียญทองแดงและอีก4เหรียญทอง และผมก็ไปหาเควสต์อื่นทำต่อตามเคยจนเจอเข้ากับเควสต์ที่ให้รวบรวมเขี้ยวมังกร ผมเลยคิดในใจว่า เควสตนี่น่าสนใจดีเอาอันนี้แล้วกัน เเละผมก็เอาเควสต์ที่ผมเลือกให้กับเรียวโกะ เรียวโกะเลยถามผมว่า คุณจะเอาเควสต์นี่จริงๆเหรอค่ะ มันอันตรายมากเลยนะค่ะ นักผจญภัยรุ่นก่อนๆก็ไม่เคยทำสำเร็จแบบนี่คุณยังจะรับเควสต์นี่อีกเหรอค่ะ ผมเลยตอบกลับไปว่า มันก็นะ ถ้าได้สู้กับมังกรทั้งทีคงจะเป็นอะไรที่น่าสนุกไม่ใช่น้อย ผมถามเรย์นะไปว่า จะไปด้วยกันไหมเผื่อมีอะไรสนุกรออยู่แต่ระวังโดนเขมือบนะ เรย์นะเลยบอกแค่ว่า โธ่! เคนจิโร่ อย่าพูดแกล้งกันสิ ผมเลยบอกแค่ว่า ฉันแค่พูดเล่นหน่ะ อย่าไปคิดมากสิ และเสียงที่คุ้นเคยก็ดังเข้ามาเควสต์นั่นขอให้พวกฉันสองคนร่วมด้วยสิและเสียงที่คุ้นเคยนั่นคือใครและเขาจะพบเจออะไรระหว่างไปหาเขี้ยวของมังกรโปรดติดตามตอนต่อไป