Realm of Tales : Road To Fantasy Warfare (AU) บทที่ 14 บอสประจำอุกกาบาต

Realm of Tales : Road To Fantasy Warfare (AU)

-A A +A

Realm of Tales : Road To Fantasy Warfare (AU) บทที่ 14 บอสประจำอุกกาบาต

หมวดหนังสือ: 

        แต่จู่ ๆ มันเกิดกลิตช์หรืออะไรก็ไม่ทราบ เพราะมังคุดก็ไปโดนขนแกะทับจนเกือบตาย ดังนั้น ลีจึงปรับโครงสร้างของบ้านให้สะดวกแก่การเคลื่อนที่ของมังคุด จากนั้นก็พาเจ้าแมงมุมไปฟาร์มความแข็งแกร่งของแมงมุมทันทีเพื่อให้เขารับมือกับพวกซอมบี้หมวกเหล็กให้ได้ และก็ต้องไปหาอาหารให้แมงมุมกิน

        “ในชีวิตนี้ผมซาบซึ้งมากที่ได้เจอเจ้านาย” มังคุดพูด

        “แปลว่าอะไร?” ลีถาม “โอ๊ย ไม่ต้องแปลหรอก ฉันติดคำว่าแปลว่าอะไรอยู่เรื่อย เดี๋ยววันหลังฉันจะให้ลุงพีแปลให้นะ”

        และในที่สุด เขาก็เจออาหารที่มังคุดกินได้แล้ว เขากินเนื้อซอมบี้ได้ ซึ่งมันก็จะดร็อปจากทั้งซอมบี้ธรรมดา (Zombies) ซอมบี้วิลเลเจอร์ (Zombie Villagers) ดราวน์ด ฮัสค์ (Husks) และซอมบิไฟด์พิกลิน ดังนั้นถ้าเป็นแถว ๆ นี้ เขาจะต้องตามหาทั้งซอมบี้ธรรมดา ซอมบี้วิลเลเจอร์ และดราวน์ดให้ได้

        ระหว่างนี้ลีก็ได้หาเหล็ก ถ่าน และตัดไม้ไปพลาง ๆ ด้วย พร้อมกับจัดการกับพวกฮอสไตล์ม็อบไปเรื่อย ๆ เพื่อฟาร์มความดุดันของมังคุด และก็แบ่งอาหาร (เนื้อเน่า) ให้มังคุดกินครึ่งหนึ่ง ส่วนลีกินอีกครึ่งหนึ่ง โดยมังคุดเตือนว่า “มันไม่อร่อยเลยนะครับ”

        “อร่อยหรือเปล่าฉันไม่รู้ละ ฉันกินก่อน” ลีพูดแล้วกินเนื้อเน่าทันที ซึ่งกลายเป็นว่าเนื้อนี้ส่งผลให้เกิดเอฟเฟกต์ฮังเกอร์ ซึ่งมันไม่ดีต่อท้องของเขาแน่นอน

 

        และพอจะเช้า ฝนก็ยังตกอีก ซึ่งยิ่งง่ายไปใหญ่เลย และลีปรับแต่งให้มังคุดสามารถโจมตีได้แรงขึ้น แต่ระหว่างฝนตก มันก็มีตัวอะไรบางอย่างวาร์ปหนีฝนไป ซึ่งไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันคือเอ็นเดอร์แมน (Endermen) สิ่งมีชีวิตที่มักจะอาศัยอยู่ในดิเอ็นด์ และกลัวน้ำเป็นพิเศษ ดังนั้นลีจึงบอกให้มังคุดเลี่ยงสายตา ไม่ให้เพ่งมองที่เอ็นเดอร์แมน ไม่อย่างนั้นมันจะโกรธและเข้ามาทำร้ายได้ และเจ้าเอ็นเดอร์แมนไม่ถูกกับน้ำฝนเสียด้วย

 

        หลังจากที่ฟาร์มสกิลของมังคุดไปสักพัก ลีจึงย้ำเตือนเรื่องการหาอาหารว่า อย่าบอกแจ้นะว่าไปฆ่าไก่มา และมังคุดก็ตอบรับอย่างดี ลีจึงชอบในความซื่อสัตย์ของมังคุดมาก ดังนั้น ลีจึงคิดว่าน่าจะต้องจัดการกับเจ้าพวกซอมบี้หมวกเหล็กได้แล้วล่ะนะ เขาพร้อมแล้วที่จะจบเรื่องนี้ให้จงได้

        แต่พอกลับมาบ้าน ลีกลับพบว่าลุงพีไม่อยู่ ส่วนแจ้ก็เชือกหลุดและออกมาแล้ว โดยอ้างว่ารู้สึกหงุดหงิด อยากจะระบายใส่ใครสักคน

        และเมื่อฝนยังไม่หยุดตก สิ่งที่ตามมาก็คือฟ้าผ่าดังลั่น ตอนนั้นลุงพีกลับมาบ้านแล้ว แต่หลังจากฟ้าผ่าเท่านั้นแหละ ฝนหยุดตกเลย นี่ถือเป็นวันที่แจ้ชอบมีเรื่องตลอดเลย แม้แต่ลุงพีก็แทบจะไม่ให้ความเคารพเลย ดังนั้นลีจึงพามังคุดออกไปจากบ้าน

        “ถ้าเจ้านายไม่ห้ามผมนี่ผมต่อยตาหลุดไปแล้ว” มังคุดบอก

        ดังนั้น ลีจึงเดินออกไปเพื่อไปลุยกับพวกแถวบ้านเก่าของเขาก่อน

 

        ระหว่างทางไปมันเกิดบั๊กหรืออะไรไม่ทราบได้ทำให้มังคุดชอบดำดินอยู่เรื่อย แต่มันก็ไม่ได้สำคัญเท่าไหร่ ที่สำคัญกว่าคือการบุกไปโต้กลับพวกซอมบี้หมวกเหล็กให้ได้ นั่นคือพวกเขาจะต้องจัดการพวกหมวกเหล็กให้ได้

        ด้วยความโหดของมังคุด ทำให้ลีสามารถจัดการโจมตีและโต้กลับพวกหมวกเหล็กทีละคน ๆ ได้สำเร็จ แม้เจ้าหลุมดำจะส่งมาเยอะแค่ไหนเขาก็ไม่หวั่น แต่เหมือนหลุมดำจะรู้ว่าลีพอรับมือได้แล้ว ดังนั้นมันจึงส่งบอสตัวแรกออกมานั่นก็คือบล็อกเวลเดอร์ (Block Wielder) เป็นตัวอะไรสักอย่างที่สามารถโยนลูกไฟขึ้นฟ้าแล้วไปตกให้กลายเป็นหินได้ ซึ่งพลังอย่างนี้ลีสู้ไม่ไหวแน่นอน ดังนั้น ลีจึงพามังคุดหลบหนีโดยด่วน แต่กว่าจะหนีได้ก็สมบุกสมบันเอาเรื่อง แถมยังล่อให้บล็อกเวลเดอร์เข้ามาใกล้ลีแทบจะทุกขณะแล้ว (ไม่ใช่สิ มันล่อเข้ามาใกล้ตัวเมืองด้วย) ซึ่งระหว่างนี้ลีก็ไล่เก็บพวกซอมบี้หมวกเหล็กถือดาบไปทีละตัวจนหมดก่อนจะกลับบ้าน และเข้าใจว่าทำไมฟ้าถึงผ่า ดังนั้นลีจึงกลับมาขอโทษแจ้

        “ไม่เป็นไรหรอก ผมก็มีเม้งแตกเหมือนกัน แล้วเจ้านายไปเจออะไรมาหน้าบวมเต่งเลย” แจ้ถาม

        “ฉันโดนบอสต่อยมาน่ะสิ” ลีตอบ

        “บอสตัวไหนต่อย บอกมา เดี๋ยวผมจะบุกไปลุยเอง” แจ้พูด

        “เดี๋ยว ๆ ระดับบอสมันทำนายตายง่ายนะ” ลีพูด

 

        ต่อมา ลีพามังคุดกลับไปอีกครั้งเพื่อไปลุยกับบล็อกเวลเดอร์ เขาสังเกตว่าพอเข้าใกล้เขตบอสปุ๊บ บรรยากาศโดยรอบจะมืดปั๊บ และแล้วลีก็เห็นมันกำลังเสกลูกไฟแล้วโยนขึ้นไปบนฟ้าแล้ว (และด้วยความที่มันเห็นไกลมาก เขาเห็นได้แค่เป็นหนึ่งในซอมบี้หมวกเหล็กตัวพิเศษเท่านั้นเอง) ทำให้ลีต้องรีบพามังคุดหนีออกไปจากรัศมีการโจมตีของบล็อกเวลเดอร์ แต่มังคุดก็วิ่งช้าอืดอาดมากเลย (ปกติถ้ามันไกลเกินไปสัตว์เลี้ยงก็จะวาร์ปมาหาเจ้าของ เช่น หมาป่าเลี้ยง แต่กรณีของมังคุดนี่การวาร์ปไม่ทำงานเลยหรือยังไงเนี่ย?) ลีจึงรีบวิ่งเข้ามาข้างในตึกทันที และทำทางให้มังคุดวิ่งเข้าไปในทางเข้าตึกได้ด้วย

        “วันนี้เราต้องอยู่ที่นี่แล้วล่ะ” ลีบอกมังคุด

        (ขออภัยถ้าเกิดว่าบทนี้สั้นเป็นพิเศษ เพราะไรต์คิดว่าต้องตัดส่วนที่มันดูไม่น่าสนใจของต้นฉบับออกไปหลายอย่างจนมันเหลือแค่นี้ ยังไงก็ต้องขออภัยด้วย)

สารบัญ / นำทาง

แสดงความคิดเห็น

 
 

ข้อควรทราบ เนื่องจากผู้ดูแลหลักของเว็บไซต์เป็นคนตาบอด หากพบการแสดงผลที่ผิดเพี้ยนและสร้างความไม่สะดวกต่อการใช้งาน โปรดแจ้งทีมงานได้ในทุกช่องทาง

เราอยากให้สมาชิกทุกท่านอยู่กันอย่างครอบครัวที่อบอุ่น ให้สังคมภายในเว็บ เป็นสังคมที่ดี ดังนั้น สมาชิกทุกท่านโปรดเคารพในสิทธิของตนเองและผู้อื่น

ผลงานที่ถูกเผยแพร่บนเว็บ ให้ถือว่าลิขสิทธิ์เป็นของผู้เผยแพร่เอง ห้ามมิให้บุคคลอื่นนำไปเผยแพร่ ก็อปปี้ หรือนำไปดัดแปลง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด หากมีการฝ่าฝืน แล้วถูกดำเนินคดีจากเจ้าของผลงาน ทางเว็บมิขอเกี่ยวข้อง เพราะได้แจ้งเตือนเอาไว้อย่างชัดเจนแล้ว

หากพบบทความที่มีเนื้อหาไปในทางใส่ร้ายผู้อื่น หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย แจ้งเข้ามาได้ตามช่องทาง Email keangun2018@gmail.com ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ทางทีมงาน จะทำการตรวจสอบ และหากเป็นจริง จะนำผลงานดังกล่าวออกจากเว็บไซต์ ไม่เกิน 1 วัน

Copyright © 2018-2024 keangun. All Right Reserved.