บทที่ 3 หนุ่มข้างบ้าน 3

“นั่งตรงนี้สักครู่นะครับ ผมจะเช็ดเท้าให้” เขาบอก หลังจากวางหญิงสาวลงบนโซฟาแล้วเดินหายไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินกลับมาพร้อมกับผ้าขนหนูชุบน้ำบิดหมาดและผ้าขนหนูแห้งอย่างละผืน

รัตติกาลนั่งลงบนพื้นข้างหน้าพรทิวา ยกขาเธอพาดวางบนขาเขาแล้วค่อยๆ ใช้ผ้าขนหนูทั้งสองผืนสลับกันทำความสะอาด ฝ่ามือร้อนผ่าวที่เลื่อนไปมาบนผิวเนื้อของหญิงสาวก่อความรู้สึกสยิวซาบซ่านอย่างบอกไม่ถูก

พรทิวาลอบมองใบหน้ารัตติกาลที่ก้มหน้าก้มตาทำความสะอาดเท้าให้เธอ เห็นขนตาดำยาวผ่านกรอบแว่น ใบหน้าคมหล่อหวาน จมูกโด่งเป็นสันรับกับริมฝีปากหยักสวย

น่าสัมผัสเหลือเกิน

พรทิวาตกใจตัวเองที่เผลอจินตนาการเลยเถิด พอรัตติกาลเงยหน้าขึ้นสบตา จึงร้อนตัวหาเรื่องพูดกลบเกลื่อน

“รัตช่างดูแลขนาดนี้ แฟนเธอโชคดีน่าดู”

“ผมยังไม่มีแฟน” รัตติกาลลดสายตาลง ตอบเสียงเรียบเย็น “พี่ทิวก็รู้”

“เอ่อ…พี่หมายถึง ผู้หญิงโชคดีที่จะได้เป็นแฟนเธอ” พรทิวาพูดตะกุกตะกัก รู้สึกได้ว่ารัตติกาลกำลังโกรธ แต่เธอกลับหยุดปากตัวเองไม่ได้

“รัตเองก็หน้าตาดี เทคแคร์เก่ง ต้องมีหลายคนแอบชอบเธอแน่ๆ ไม่นึกสนใจผู้หญิงคนไหนบ้างหรือ”

รัตติกาลเงียบไป ทำให้บรรยากาศอึมครึมจนอึดอัด พอหญิงสาวคิดว่าจะหาเรื่องอื่นมาคุยเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ เขาก็วางผ้าขนหนูลงข้างตัว จับขาเธอที่พาดวางอยู่บนขาเขาแน่นขึ้นแล้วโน้มศีรษะลง ประทับจูบบนขาเธอ

“พี่ทิวยังทำเป็นไม่รู้อีกหรือครับ ว่าผมสนใจใครมานานแล้ว”