บทที่ 3 แค่ความต้องการหรือความรัก 2/3

อรดีเข้ามาในรถพลางมองคิมหันต์ เธอรู้ได้เองว่าเขากำลังไม่พอใจอะไรสักอย่าง แต่เรื่องอะไรล่ะที่ทำให้เขาให้ไม่พอใจ เพราะเธอคุยกับบุรินทร์ หรือว่าเธอมาเร็วเกินไปทำให้เขาได้คุยกับเปรมมิกาน้อยเกินไป ภายในรถเงียบมาก อรดียื่นนิ้วไปกดเปิดเพลง แต่คิมหันต์กลับกดปิด หญิงสาวหันไปมอง แต่ไม่พูดอะไร หากเขาจะโมโหในเรื่องที่เธอไม่รู้ว่าเป็นเรื่องอะไรก็แล้วแต่เขาเถอะ

อรดีมองทางไปเรื่อยๆ แต่กลับรู้สึกว่านี่ไม่ใช่ตึกเค กรุ๊ปของเขา แต่มันเหมือนทางกลับบ้านมากว่า

“ไหนคิมบอกว่ามีธุระไงคะ แล้วกลับมาบ้านทำไม”

คิมหันต์เลิกคิ้วหันมามองภรรยาแล้วยิ้มเหมือนขบขัน

“ธุระของเราสองคนไงล่ะ ผมต้องพูดออกไปตรงๆ หรือว่าอยากทำอะไรกับเมียตัวเอง”

อรดีนั่งนิ่งเมื่อรถกำลังเคลื่อนเข้ามาในบ้านซึ่งมีบอดี้การ์ดเฝ้าอยู่ด้านนอกสองคน ส่วนสาวใช้และแม่บ้านจะกลับมาทำงานตามปกติในวันพรุ่งนี้ ทำให้หากเข้าบ้านไปก็เหลือแค่เธอกับคิมหันต์เพียงแค่สองคน หญิงสาวใจเต้นไม่เป็นส่ำ เมื่อรถจอด เธอรีบลงจากรถแล้วเดินเร็วๆ เข้าบ้านไปในทันที คิมหันต์วิ่งตามมาจนกระทั่งมาจับแขนของอรดีได้ตรงที่พักระหว่างบันได

“คิม...” อรดีถามเสียงเบาหวิว แสงไฟจากแชนเดอร์เรียทำให้เห็นสีหน้าของคิมหันต์ สายตาของเขามองมาที่ริมฝีปากของเธอ

“ถ้าอยากให้ผมหายแค้นก็ต้องตามใจผมสิอร” คิมหันต์พูดราวกับวัดใจกัน “แสดงออกให้ผมรู้สิว่าอรอยากทำทุกอย่างเพื่อให้ผมหายแค้นได้จริงๆ”

อรดีมองคิมหันต์อย่างลังเลว่าเขาต้องการให้เธอแสดงออกถึงอะไร ชายหนุ่มก้าวเข้ามายืนใกล้ๆ หญิงสาวรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่ผะผ่าวตรงหน้าผาก มือบางเลื่อนออกไปวางบนอกหนาแล้วถอดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาออกทีละเม็ด จนกระทั่งครบทุกเม็ด

“ไม่ถอดเสื้อให้ผมหรือครับอร”

อรดีช่วยถอดเสื้อสูทและเสื้อเชิ้ตของหิมหันต์ออกแล้วยืนนิ่ง แก้วร้อนผ่าวเมื่อเห็นอกหนาเปลือยเปล่าของเขา เธอต้องถอดกางเกงของเขาออกด้วยหรือเปล่า สีหน้ากระอักกระอ่วนใจของอรดีทำให้คิมหันต์ยิ้มอย่างอารมณ์ดีแล้วเป็นฝ่ายเลื่อนมือไปรูดซิปเครสตัวยาวของหญิงสาว อรดีกอดอกเพื่อไม่ให้ชุดเลื่อนลงไปกองที่พื้น

คิมหันต์จับข้อมือของอรดีไว้ทำให้ผ้าลื่นมีช่องว่างให้เลื่อนลงไปกองที่พื้น อรดีรู้สึกเย็นวาบเมื่อเหลือเพียงบราเซียและกางเกงในตัวจิ๋วที่สวมใส่อยู่เท่านั้น ทว่าคิมหันต์กลับถอดกางเกงของเขาออกจนเธอหันหลังไปแทบไม่ทัน เขาไม่อาย แต่เธออายนี่นา

“อย่าขี้โกงสิ ผมให้อรเห็นหมดแล้ว อรล่ะจะหันหลังให้ผมแบบอีกนานเท่าไหร่”

อรดีไม่ยอมหันหน้ากลับไปจึงได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ ก่อนมือหนาจะกอดจากด้านหลังแล้วโอบกุมอกนุ่มของเธอไว้ทั้งสองข้าง ปลายนิ้วโป้งของเขาเกลี่ยคลึงที่ปลายถันผ่านผ้าบางๆ ร่างเพรียวเอนซบอกหนาเมื่อรู้สึกสะท้านซ่านทรวง คิมหันต์ราวกับรู้ว่าสัมผัสตรงไหนในร่างกายของเธอแล้วความปรารถนาที่เธอไม่รู้ว่าตัวเองมีจะเกิดขึ้นมาได้ เธอไม่รู้ตัวได้ซ้ำว่าถูกถอดบราเซียออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ร่างของเธอถูกจับหมุนกลับมาเพื่อที่จะรับจูบสูบวิญญาณจากคิมหันต์ เขาจูบอย่างหิวกระหาย แทบจะดูดปากของเธอออกไป เธอรู้สึกได้ถึงแรงขบเม้มจากเรียวปากของเขา

มือหนาเลื่อนไปที่แผ่นหลังบอบบางแล้วลูบไล้ ก่อนจะเลื่อนมือลงไปที่ก้นของอรดี เขาขยำบั้นท้ายเธออย่างเมามันผสานกับจูบที่แทบจะทำให้อรดีลืมไปแล้วว่าการหายใจคืออะไร ปลายถันของเธอเสียดสีกับอกหนายิ่งก่อเกิดอารมณ์ราวกับไฟที่ลุกโชน หน้าท้องเธอสัมผัสกับความแข็งขึงที่พรั่งพร้อมของเขา เธอก้มลงไปมองแล้วกลับหน้าร้อนฉ่าเพราะเห็นเป็นครั้งแรกว่าความเป็นชายของเขามีขนาดใหญ่โตปานนี้ คราวก่อนเธอรับเข้าสู่กายได้อย่างไร

“อ๊า...”

เสียงของอรดีสั่นสะท้านเมื่อรู้สึกได้ว่ากางเกงในของเธอกำลังถูกคิมหันต์ดึงลงมาแล้วลงไปกองอยู่ที่ปลายเท้า แขนของเขาโอบเอวของเธอไว้ แล้วก่อนที่เธอจะทันได้ถามว่าเขาจะทำอะไร ร่างของเธอก็ถูกยกขึ้นมา ขาของเธอโอบรัดเอวของเขาโดยอัตโนมัติ พร้อมๆ กับความแข็งขึงของเขาที่พรวดเข้าสู่กายของเธอในคราวเดียว หญิงสาวชะงักในชั่วครู่

“คิม...คิม...”

เธอได้แต่เรียกชื่อคิมหันต์ซ้ำๆ เมื่อรู้สึกถึงความคับแน่น ก่อนที่จะกลายเป็นท่วงจังหวะที่ทำให้เธอเบิกบานราวกับดอกไม้ที่กำลังแย้มออก เขาซุกไซ้ใบหน้ามาที่อกของเธอแล้วกัดเบาๆ ที่ปลายถัน เธอครางพลางกอดร่างหนาไว้แล้วลูบไล้แผ่นหลัง ก่อนที่ปลายเล็บจะครูดกับไหล่ของเขาเป็นรอยแดงยาว

คิมหันต์หมุนให้แผ่นหลังของอรดีแนบกับผนัง แล้วเขาก็ขยับความแข็งขึงครั้งแล้วครั้งเล่า จนเกิดเสียงครางประสานกันภายในบ้านที่ไม่มีใครอื่น ชายหนุ่มเปลี่ยนให้อรดีนอนลงกันพื้นของที่พักบันไดโดยที่ความแข็งขึงของเขายังอยู่ในกายของเธอ เขายันมือกับพื้นแล้วรัวกระแทกถี่กระชั้น อรดีรู้สึกพร่างพรายครางประสานเสียงไปกับเขา เธอเลื่อนมือไปที่ยอดอกหนาแล้วคลึงเบาๆ เหมือนที่เขาเคยทำกับเธอ คิมหันต์ส่งเสียงครางแล้วยิ่งเร่งจังหวะให้ถี่กระชั้นจนอรดีหายใจหายคอแทบไม่ทัน

“คิม...โอ้ว...”

อรดีรู้สึกเหมือนตัวเองจะไม่ไหวแล้ว แต่คิมหันต์ยังพาเธอไปต่อ จนกระทั่งถึงจุดที่เขาได้ปลดปล่อยและเธอรู้สึกเติมเต็มจนจูบกลับเขาไปอย่างไม่ลังเลสักนิด คิมหันต์หายใจหอบเช่นเดียวกับอรดี เขาอุ้มเธอขึ้นมาไว้ในวงแขน ความแข็งขึงของเขาออกจากกายของเธอแล้ว หญิงสาวรู้ว่าเขากำลังเดินขั้นบันไดไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงห้องนอนของเรา

คิมหันต์ทอดวางร่างอ่อนปวกเปียกของอรดีลงแล้วห่มผ้าให้ เธอมองเขาตาปรอย ทว่าร่างเปลือยเปล่าของเขากำลังเดินออกจากห้อง เธออยากเรียกเขาให้กลับมา แต่ว่าในห้วงความคิดที่ยังพอมีสติอยู่ทำให้เธอรู้ได้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นคงเป็นเพียงความต้องการตามธรรมชาติของหญิงและชาย เธอยังคงเป็นเพียงผู้หญิงที่รักเขาข้างเดียวดังเดิม แม้จะเพิ่งผ่านการมีความสุขมา ทว่าน้ำตาของอรดีกลับไหลริน จนกระทั่งความอ่อนเพลียทำให้เธอหลับไปในที่สุด

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ โบว์เปลี่ยนปกเป็นปกนี้แทนปกเดิม แพ้เสียงในหัว 555 เลยทำใหม่ ผู้เขียนเองชอบปกแนวนี้มากกว่า

                 LOVE NO.9