บทที่ 124: ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า!

ปัจจุบันหลินหยวนไม่สนใจอีกต่อไปแล้วว่าการทำแบบนี้จะทำให้ไททันสังเกตเห็นพวกตนหรือเปล่า

เพราะตอนนี้ในหัวเขามีเพียงความคิดเดียว นั่นก็คือฆ่า!

ยิ่งเขาพยายามดับความกระหายเลือดมากเท่าไหร่ มันก็จะยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น มันเป็นเหมือนเชื้อเพลิงบนกองไฟดี ๆ นี่เอง

ทว่าเศษเสี้ยวของจิตใต้สำนึกที่หลงเหลืออยู่ของหลินหยวนกลับร้องบอกว่าเขาจะโจมตีฉู่อวี้ไม่ได้เด็ดขาด และเขาไม่มีทางโจมตีอะไรก็ตามที่อยู่ภายในเมืองจี้มู่แห่งนี้ได้แน่

ดังนั้นเขาจึงต้องออกไปหาเป้าหมายข้างนอกแทน

นั่นก็คือกองทัพไททันที่เพิ่งออกจากเมืองจี้มู่ไป

หากเขาสามารถกวาดล้างพวกมันได้จนหมดสิ้น อย่างน้อยเขาก็จะปลอดภัยอยู่ช่วงเวลาหนึ่ง

หลังจากหลินหยวนกระโดดข้ามกำแพงเมือง ร่างของเขาก็แปรเปลี่ยนเป็นสายฟ้าฟาดพุ่งเข้าใส่กองทัพไททันทันที

ขณะนี้ดูเหมือนว่าความกระหายเลือดจะกลืนกินสติของเขาไปหมดสิ้นจนเขาอดไม่ได้ที่จะสบถในใจและสงสัยว่าร่างอาชูร่ามันคือร่างแบบไหนกัน ทำไมพลังของมันถึงได้ครอบงำคนอื่นแบบนี้

นี่ขนาดว่ามันเพิ่งตื่นขึ้นมา มันก็กระหายเลือดได้มากขนาดนี้แล้ว!

…

 10 นาทีต่อมา ในที่สุดหลินหยวนก็ตามกองทัพไททันที่ขนโลงศพมาฝังทัน ขณะนั้นเขาไม่ได้พยายามปกปิดตัวตนของตัวเองเลย

ทันทีที่เขาปรากฏตัว เขาก็ได้ดึงดูดความสนใจของกองทัพไททันที่อยู่ตรงหน้า

“ข้าศึกบุก! ข้าศึกบุก!”

“ทุกคนจงฟังคำสั่ง! เตรียมพร้อมรับมือศัตรู!”

“บ้าเอ๊ย! มนุษย์โผล่มาที่นี่ได้ยังไงกัน?!”  

เมื่อหลินหยวนปรากฏตัว กองทัพไททันก็จัดขบวนรบทันที

ไททันมหาวิบัติที่เป็นหัวหน้านั้นมีท่าทีตื่นตัวมากขึ้น

แต่น่าเสียดายที่ไททันมหาวิบัติไม่ได้อยู่ในสายตาของเด็กหนุ่มเลยสักนิด

“ในที่สุดก็หาเจอ” ในขณะที่หลินหยวนมองไปยังกลุ่มไททันเบื้องหน้า ดวงตาสีแดงก็เป็นประกายตื่นเต้นแต่แฝงไปด้วยความโหดเหี้ยม

วินาทีต่อมา เขาได้ใช้ร่างเทพสายฟ้าโดยไม่ลังเล

ประกายสายฟ้าที่แล่นแปลบปลาบรุนแรงขยายปกคลุมตัวเขาอย่างรวดเร็ว

จากนั้นหลินหยวนก็ใช้ความเร็วเต็มกำลังพุ่งทะยานเข้าใส่กองทัพศัตรู

อาจเป็นเพราะความปรารถนาที่อยากจะกำจัดศัตรูถูกกดเอาไว้นานเกินไป ในตอนนี้เขาจึงเป็นเหมือนสัตว์ร้ายที่หลุดออกมาจากกรงขัง

ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า!!

สวบ!

เด็กหนุ่มใช้ดาบปราบมังกรแทงทะลุหน้าอกไททันมหาวิบัติที่เป็นหัวหน้า 

ร่างยักษ์ใหญ่ที่ถูกแทงทะลุหน้าอกทิ้งไว้เพียงบาดแผลฉกรรจ์ที่มีเลือดไหลท่วม

หลังจากที่เขาดึงดาบออกมา เลือดสีแดงฉานก็พุ่งออกมาจากบาดแผล

โครม!

ไม่นานไททันมหาวิบัติก็ล้มกระแทกกับพื้นเสียงดังโครมคราม

สำหรับหลินหยวนในตอนนี้ ไททันมหาวิบัติระดับ 7 เปรียบเสมือนแมลงตัวเล็ก ๆ ที่บดขยี้ให้ตายเมื่อไหร่ก็ได้

อย่างไรก็ตาม การฆ่าไททันเพียงตัวเดียวไม่สามารถตอบสนองความกระหายเลือดของเขาได้เลยสักนิด

หลินหยวนเงยหน้าขึ้นและประกาศเสียงกร้าวว่า “จะไม่มีใครหน้าไหนได้ออกไปจากที่นี่!”

สิ้นเสียงพูด ร่างของเขาก็เปลี่ยนเป็นสายฟ้าอีกครั้ง และเปิดฉากการสังหารหมู่กองทัพไททันเบื้องหน้าอย่างบ้าคลั่ง

ด้วยพละกำลังมหาศาลของเขา ไททันในกองทัพนี้มีน้อยนักที่จะรับการโจมตีของเขาได้

บัดนี้หลินหยวนก็ยังคงฟาดฟันดาบปราบมังกรออกไปไม่หยุด ทำให้ไททันตัวแล้วตัวเล่าที่อยู่ใต้คมดาบล้มลง

ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งนาที ร่างกายของหลินหยวนก็อาบไปด้วยเลือด แต่นั่นไม่ใช่เลือดของเขา

เด็กหนุ่มที่เนื้อตัวชุ่มไปด้วยเลือดกำดาบปราบมังกรไว้แน่นในขณะที่สายตาดุดันราวกับเทพมรณะ อาชูร่า

ในตอนนั้นสิ่งที่หลินหยวนไม่ทันได้สังเกตก็คือ ทุกครั้งที่เขาสังหารไททันตัวไหน โลหิตสีแดงเข้มจะไหลออกมาจากร่างของไททันตัวนั้นก่อนจะค่อย ๆ หลอมรวมเข้ากับร่างของเขา

ทุก ๆ หยดโลหิตที่เขาดูดซับ มันได้เพิ่มพลังให้เขามากขึ้นเรื่อย ๆ เช่นเดียวกัน

สังหารและเลือด… นี่คือวิถีแห่งอาชูร่าที่แท้จริง!

หากไม่มีไททันมหาวิบัติ ในกองทัพไททันนี้ก็ไม่มีไททันตัวไหนที่หยุดยั้งการล่าสังหารของหลินหยวนได้เลย

ร่างสายฟ้าที่ส่องประกายยังคงร่ายรำอยู่ท่ามกลางสนามรบที่เต็มไปด้วยเลือด

ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป กองทัพไททันก็จะถูกหลินหยวนสังหารหมู่จนเหี้ยน!

ขณะนั้นไททันทุกตัวต่างรู้สึกหวาดกลัวมนุษย์ตรงหน้า

“ทุกคนถอย! รีบหนีออกไปจากที่นี่! กระจายกำลังออกไป ทำยังไงก็ได้ให้หนีรอดไปได้มากที่สุด”

“และไม่ว่าใครที่หนีรอดไปได้ จงรีบไปรายงานการบุกรุกของมนุษย์ให้หัวหน้าทราบทันที!” 

เมื่อต้องเผชิญกับศัตรูที่ทรงพลังอย่างหลินหยวน สุดท้ายแล้วกองทัพไททันก็ไม่อาจต้านทานได้อีกต่อไป

หลังจากที่หัวหน้าออกคำสั่ง ทหารในกองทัพก็พากันวิ่งกระจัดกระจายหลบหนีไปทุกทิศทาง

ภาพเบื้องหน้าของหลินหยวนตอนนี้มันช่างน่าเวทนายิ่งนัก 

ไททันตัวเท่าตึกกำลังถูกมนุษย์ตัวจิ๋วไล่ล่าจนต้องพากันวิ่งหนีหัวซุกหัวซุน

“เสียงดัง… น่ารำคาญจริง ๆ” เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นพร้อมกับที่ดวงตาฉายแววบ้าคลั่ง เขาจับจ้องไปยังไททันมหาวิบัติอีกตัวที่กำลังออกคำสั่งก่อนจะเผยรอยยิ้มร้าย

วินาทีต่อมา ร่างของเขาก็เปลี่ยนเป็นสายฟ้ามุ่งตรงไปที่ไททันตัวนั้น

“มังกรสายฟ้าพิโรธ!” สายฟ้าพุ่งออกมาจากคมดาบก่อตัวเป็นมังกรพุ่งเข้าใส่ศัตรู 

 

ในเวลาเดียวกัน พลังที่น่าสะพรึงกลัวได้หลั่งไหลออกมาจากมังกรสายฟ้า

ตูม!

ร่างครึ่งหนึ่งของไททันมหาวิบัติระเบิดออกเป็นเสี่ยง ๆ จากนั้นเลือดสีแดงเข้มจำนวนหนึ่งก็ลอยเข้ามาในตัวหลินหยวน

ขณะนั้นเด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นซึมซับความรู้สึกถึงพลังโลหิตที่กำลังเข้ามาช่วยเติมเต็มความแข็งแกร่งในร่างกาย จากนั้นเขาก็ทำหน้าพึงพอใจ

…

10 นาทีต่อมา

การสังหารหมู่สิ้นสุดลง

ปัจจุบันทั่วบริเวณเต็มไปด้วยซากศพ 

หลินหยวนที่ถูกความกระหายเลือดครอบงำไม่ยอมปล่อยให้ไททันตัวไหนได้มีชีวิตรอดกลับไปเลย

ถึงแม้ว่าเขาจะกลับมามีสติแล้ว แต่เขาก็ไม่มีทางปล่อยไททันพวกนี้ให้รอดไปแจ้งข่าวกับพวกเดียวกันแน่

ภาพเบื้องหน้าของหลินหยวนในตอนนี้เป็นเหมือนทะเลเลือดปกคลุมผืนป่าเบื้องหน้าหลายกิโลเมตร

ในช่วงเวลาสั้น ๆ เขาได้ฆ่าไททันมหาวิบัติไปทั้งหมด 5 ตัว ไททันภัยพิบัติ 17 ตัว และไททันระดับ 5 เกือบ 100 ตัว

แถมในระหว่างนั้นเขายังดูดซับเลือดและพลังทั้งหมดที่ศพปล่อยออกมาเข้าสู่ร่างกาย

นอกจากนี้หลินหยวนยังสังเกตเห็นว่ายิ่งไททันแข็งแกร่งมากแค่ไหน พลังโลหิตที่เขาได้รับก็จะยิ่งเข้มข้นมากขึ้นเท่านั้น

หลังจากเด็กหนุ่มดูดซับพลังโลหิตไปเป็นจำนวนมาก ร่างอาชูร่าที่เขาผสานเข้ากับร่างกายก็สงบลงเสียที

ขณะเดียวกัน ดวงตาที่เคยเป็นสีแดงฉานก็จางลงช้า ๆ ในขณะที่สายตาของเขากลับมามองเห็นชัดเจนอีกครั้ง

“ร่างอาชูร่า…” หลินหยวนมองภาพเบื้องหน้าที่มีซากศพเกลื่อนกลาด ผืนดินนองไปด้วยเลือด แล้วเขาก็อดไม่ได้ที่จะพึมพำกับตัวเองว่า “ร่างกายพิเศษอันนี้… ทรงพลังมากจริง ๆ”

จากนั้นเขาก็เปิดหน้าสถานะส่วนตัวของเขาขึ้นมา

—

[โฮสต์: หลินหยวน

แรงก์: SS

ร่างกายพิเศษ: ร่างจอมมาร, ฉงถงระดับสูง, ร่างอาชูร่า 

สกิลพิเศษ: ลมหายใจสายฟ้า, วิคหะเยียวยา, พิภพเยือกแข็ง, สังเวยอันเดด, หัวใจมรณะ, เนตรสัจจะ, ร่างเทพสายฟ้า, สุสานน้ำแข็ง, รักษาฉับพลัน

พลังปราณ: 321,546

พลังจิต: 32,358

พลังพิเศษ: [สายฟ้า] ระดับ A

[รักษา] ระดับ A

[น้ำแข็ง] ระดับ A

[อันเดด] ระดับ B

[เทเลพอร์ต] ระดับ B]

 แม้ว่าพลังปราณของหลินหยวนจะยังไปไม่ถึงแรงก์ SSS แต่ความแข็งแกร่งโดยรวมของเขาได้ไปถึงระดับนั้นเรียบร้อยแล้ว แต่นั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาสนใจมากที่สุด

“มีพลังปราณ… เพิ่มขึ้น 40,000 แต้มในคราวเดียวเลยงั้นเหรอ?” เด็กหนุ่มมองดูค่าสถานะด้วยความสงสัย

ถ้าเขาจำไม่ผิด ก่อนการต่อสู้ในครั้งนี้ พลังปราณของเขามีแค่ 280,000 แต้มเท่านั้น

หลังจากการต่อสู้เพียงครั้งเดียว พลังปราณของเขาพุ่งทะยานขึ้นไปอีก 40,000 แต้ม พลังปราณที่พุ่งขึ้นสูงนี้จะต้องเกี่ยวข้องกับพลังโลหิตที่ดูดซับเข้าสู่ตัวเขาอย่างแน่นอน

ดูเหมือนว่าผลของร่างอาชูร่าจะเป็นมากกว่าการเปลี่ยนให้เขากลายร่างเป็นเครื่องจักรสังหารบ้าเลือด

ถ้าหากพลังปราณของเขาสามารถพัฒนาต่อไปได้ในอัตรานี้ อีกไม่นานพลังปราณของเขาก็จะพุ่งทะลุ 5 แสนแต้มและกลายเป็นผู้มีพลังพิเศษแรงก์ SSS อย่างเป็นทางการ

สักวันหนึ่ง เขาจะมีพลังมากพอที่จะต่อกรกับไททันโลกาวินาศให้ได้!

พอหลินหยวนคิดถึงสีหน้าดูถูกของไททันเทพปีศาจ อาซา เขาก็กัดฟันแน่น

อีกไม่นาน ฉันจะฆ่าแกด้วยมือของฉันเอง! 

หลังจากหลินหยวนตรวจสอบค่าสถานะของตัวเองเสร็จแล้ว เขาก็รีบเก็บรวบรวมศพไททันในสนามรบทั้งหมดเข้าช่องเก็บอันเดด 

ที่เขาทำแบบนี้มีเหตุผล 2 ข้อ ข้อแรกก็คือเพื่อเก็บกวาดร่องรอยการต่อสู้ และข้อ 2 ศพไททันพวกนี้มีประโยชน์มากเลยทีเดียว

เพราะการสังเวยอันเดดจำเป็นจะต้องใช้ศพของไททันเป็นจำนวนมาก

อีกทั้งตอนนี้เขาก็ยังอยู่ในดินแดนของไททัน แน่นอนว่าเขาต้องการพลังมาช่วยปกป้องตัวเขาเอง

ด้วยเหตุนี้เองหลินหยวนจึงไม่มีทางปล่อยโอกาสดี ๆ แบบนี้ให้หลุดมือไปอย่างแน่นอน

เมื่อเก็บกวาดสนามรบเรียบร้อยแล้ว เขาก็หันหลังกลับเปลี่ยนร่างเป็นสายฟ้ามุ่งหน้าเข้าสู่เมืองจี้มู่

ในการต่อสู้ครั้งนี้เขามั่นใจว่าไม่มีไททันตัวไหนรอดออกไปจากเงื้อมมือของเขาได้แน่ ดังนั้นหากเผ่าไททันต้องการสืบสวนเรื่องที่กองทัพของตัวเองหายไปจนหมดเกลี้ยง พวกมันจำเป็นจะต้องใช้เวลากันอีกสักพัก

ถึงกระนั้นหลินหยวนก็ไม่อาจประมาทได้อยู่ดี เพราะเขาไม่รู้เลยว่าเผ่าไททันจะมีวิธีการไหน หรือหนทางที่จะตามหาตัวเขาได้หรือเปล่า

สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้ก็คือ พวกเขาจะต้องระวังตัวให้มากที่สุด อย่าได้ประมาทศัตรู!

 

*******************************************

SkySaffron: ร่างนี้บ้าเลือดเกิ๊น!