บันทึก ความรู้สึก ความรัก ความลับ กับเส้นทางชีวิตที่เลือกเอง ... ผ่านมาแค่ให้จำ

   สวัสดีค่ะทุกคน เราชื่อฟ้านะคะ เราก็เป็นคนนึงที่คงเหมือนๆกับคนทั่วไปค่ะ อยากมีความรักที่สมหวัง มีแฟน ที่รัก และดูแลกัน อยู่ด้วยกันตลอดไป แต่คำว่าตลอดไปก็คงไม่มีอยู่จริง ไม่ว่าจะผ่านไปกี่คน ทั้งๆที่พยายาม ทำให้ดีที่สุดในทุกๆครั้ง ที่มีความรัก และความสัมพันธ์กับใคร ก็จบลงด้วยการเลิกราในทุกครั้งไป เคยถามตัวเองนะว่า หรือเราเกิดาเพื่อจะอยู่คนเดียว บางทีการเจอความผิดหวังบ่อยๆ มันไม่ได้ทำให้เข็ดหรอกนะ เพราะยังคงเชื่อว่าความรัก เป็นสิ่งสวยงามเสมอ

   หลายคนที่เป็นความรักครั้งเก่า ก็มีบ้างที่ยังแอบคิดถึง ยังฝันถึงอยู่ ถามว่าเคยคิดอยากจะกลับไปไหม?? อืมม... ก็ไม่นะ เพราะใครๆเค้าก็พูดว่า หนังสือเล่มเดิม จะอ่านกี่ครั้งตอนจบก็ยังเป็นเหมือนเดิม แต่ก็มีบ้างที่คิดถึงโมเม้นต์ดีๆที่เคยเกิดขึ้น มันก็มีั้งความทรงจำที่ และความทรงจำที่แย่ๆ แต่ทุกอย่างที่เกิดขึ้น ก็ทำให้เราได้เรียนรู้มากขึ้น เข้าใจมากขึ้น และเข้มแข็งมากขึ้น วันนี้เราจึงอยากมาระบายถึงเรื่องราวความรักเก่าๆ กับบางคนที่มีความสุขทุกครั้งที่คิดถง และบางคนที่อยากขอบคุณที่เข้ามาทำให้เข้าใจความรักมากขึ้น 

  - โดม - -  โดมเเรากับโมเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก เรียกว่าป็นผู้ชายคนแรกที่เราจะเรียกว่าแฟนได้ไหมนะ คือมันเป็นช่วงระยะเวลาสั้นๆ แต่ก็ถือว่าเป็นความทรงจำที่ดี แม้ว่าวันที่เลิกลากันไปจะทำให้เราเสียใจและเสียน้ำตาอยู่ไม่น้อย เรากับโดมเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก เรียนประถมมาด้วยกัน และแยกย้ายกันไปเรียนต่อมัธยมกันคนละที่ ด้วยความที่ครอบครัวของโดมเป็นครอบครัวที่มีฐานะ โมเลยได้เรียนโรงเรียนในเมือง ขณะที่เราได้เรียนโรงเรียนต่างอำเภอเล็กใกล้บ้าน แต่สำหรับเราตอนนั้นเรียนแค่ได้เรียนต่อก็ถือว่าโชคดีมากแล้ว เพราะครอบครัวเราถือว่ายากจนมาก จริงๆเรากับแม้จะบอกว่าเรียนด้วยกันมาตั้งแต่ประถม แต่ก็ไม่ได้สนิทกันมากนัก จริงๆเราก็ไม่ค่อยมีเพื่อนผู้ชายหรแก เพราะเราไม่สวย เรียกได้ว่าขี้เหร่เลยก็ได้ สมัยมีเรียน ไม่ว่าจะเป็นประถม มัธยม เราแทบไม่มีใครจีบเลย ไม่เคยมีแฟนเลยด้วย จนจบมัธยมปลาย เราก็ไม่ได้เรียนต่อแล้ว ก็ต้องไปกรุงเทพเพื่อหางานทำ ดูแลจุนเจือครอบครัว รวมถึงสงเสียให้น้องๆ หลานๆ เรียนต่อด้วย 

   เรื่องราวของเรากับโดมเกิดขึ้นที่กรุงเทพ ตอนนั้นเราก็ไม่รู้ว่าโดมมาจีบเราได้ยังไง เพราะโดมไม่เคยมีท่าทีว่าจะชอบเรามาก่อน ปกติเค้าก็ขอบก็จีบแต่คนสวยๆ แฟนเก่าเค้าก็เป็นเพื่อนรุ่นน้องของเรา สวยมาก เป็นดรัมเมเยอร์ของโรงเรียนด้วย ตอนนั้นเราคิดว่าโดมคงคิดจะแกล้งเราเล่นๆ อยู่ๆเค้าก็โทรหาเรา ไม่รู้ว่าได้เบอร์โทรเรามาจากไหน ชวนเราไปเที่ยว ไปร้านอาหาร ไปร้องคาราโอเกะ แตตอนนั้นไม่ไปไปกัน 2 คนนะ มีเพื่อนๆ และพี่ที่ทำงานของเราไปด้วย แต่ก้รู้จักกันหมด เพราะเป็นคนบ้านเดียวกัน พอเริ่มเมาก็แยกย้ายกันกลับ แต่ตอนนั้นเราไม่ได้เมานะ เพราะตอนนั้นเราดื่มเบียร์ยังไม่เป็น เลยดื่มน้ำเปล่า เราก็กลับห้องกับเพื่อนผู้หญิงที่ทำงานด้วยกัน เพราะเช่าห้องพักอยู่ตึกเดียวกัน พอมาถึงห้องเราก็อาบน้ำนอน ยังหลับไม่สนิทเลยก็มีสายเข้า โดมนั่นเอง โทรมาบอกเราว่าตอนนี้อยู่ข้างล่างหอพักเราแล้ว เพราะไม่รู้จะไปนอนที่ไหน จริงๆเราก็งงตั้งแต่ตอนที่อยู่คาราโอเกะแล้ว เพราะโดมจะถามตลอดว่าคืนนี้ไปนอนที่ห้องด้วยได้ไหมแต่เราก็คิดว่าเค้าคงแค่แกล้งๆแซวเรา ตอนที่เราลงไปหาคือเราคิดว่าเค้าจะมากับเพื่อนอีกคนนึง คือเรา 3 คน เป็นเพื่อนที่เรียนด้วยกันมาตอนประถมนั่นแหละ ก็เลยคิดว่าคงไม่เป้นไรหรอกมั้ง อย่างน้อยก็มีเพื่อนอีกคนมาด้วย เพื่อนกันคงไม่ทำอะไรกันหรอก คือตอนนั้นคิดแบบเด็กๆมาก แม้อายุจะ 20 แล้ว แต่ปรากฎว่าโดมมาคนเดียว เราเลยถามไปว่า มาทำไม เค้ายอกว่าไม่มีที่นอน เลยหาขอนอนด้วยซักคืน เราเลยถามไปว่า อ้าวแล้วเหม (ชื่อเพื่อนอีกคนนึง) ล่ะไปไหนทำไมไม่ไปพักกับเค้า โดมบอกเหมไปพักที่บ้านแฟน ตอนนั้นก็แปลกๆอยู่ คือไม่ได้กลัวว่าเค้าจะทำอะไรนะ เพราะคิดคิดว่าเพื่อนกันคงไม่ทำอะไรกันหรอก (โห ตอนนั้นคือจะใสอะไรขนาดนั้นนน) แต่คือมันไม่ชินไง เข้าใจป่ะว่าชีวิตเกิดมาจนจะ 20 แล้วยังไม่เคยมีแฟนเลย ฉะนั้นก้ไม่เคยอยู่กับผู้ชาย 2 ต่อ 2 มาก่อน ก็แปลกๆ กลัวน้ารู้ด้วย คือน้าพักหอพักที่เดียวกันแต่คนละตึก แต่เค้าก็มาแล้ว ละเค้าก็บอกด้วยว่าเค้าไม่มีที่พัก จะให้ไล่กลับไปก็คือเป้นเพื่อนกันน่ะ มันก็ควรต้องมีน้ำใจไหมอ่ะ เราก็เลยให้เค้าพักด้วยคืนนึง เราก็บอกเค้านะว่าให้นอนที่โซฟานะ เดี๋ยวเรานอนที่เตียงนอน แต่ห้องพักเรามันเป็นอพาร์ตเม้นต์น่ะ เป็นห้องเดียว ไม่ใหญ่มาก เตียงกับโซฟาก็ไม่ได้ไกลกันมาก 

   ต้องบอกก่อนว่าเราเคยแอบชอบ เค้าคือเค้าไม่ใช่คนหล่อนะ มันเป็นความรู้เหมือนกับว่าเค้าเป็นเพื่อนผู้ชายคนเดียวทีคุยกับเรา อย่างที่บอกว่าเค้าเป็นแฟนเก่าเพื่อนรุ่นน้องของเรา เราเลยได้เจอกันบ่อยๆ แต่ก็ไม่บ่อยมาก เพราะมันเหมือนคนละสังคมกัน พวกเค้าสังคมมีเงินกัน มัยเรียนก็จะไปเที่ยวโน่น นี่นั่นกัน แต่เราไมค่อยได้ไปด้วยหรอก สำหรับเราตอนที่เรียนอยู่ที่บ้าน คือเรียนจริงจังนะ วันปกติก้ไปโรงเรียน เลิกเรียนกลับบ้าน เสาร์ อาทิตย์อยู่บ้านอ่านหนังสือ ชีวิตปกติมีแค่นี้เลย บ้าน กับโรงเรียน   

  โดมบอกว่าขอนอนบนเตียงด้วยได้ไหม นอนโซฟามันเล็ก มันปวดหลัง (แหมม มาขออาศัยนอนห้องเค้าละยังจะมาเรื่องมากอีกนะ) ไม่ทำอะไรหรอก นอนเฉยๆ พูดเสร็จเค้าก็กระโดดขึ้นเตียงมา คือในใจตอนนั้น หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะละ ก็ยังพยายามบอกตัวเองว่า เพื่อนกันไม่เป็นไรหรอก เรียนด้วยกันมา เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กละ แต่พอนี้เค้าก็ยื่นมือมากอดเรา ละบอกว่าขอนอนกอดได้ไหม ไม่ทำไรมากไปกว่านี้ กอดเฉยๆจริงๆ เราก็ตกใจ รีบลุกขึ้นมา เลยบอกเค้าไปว่า ฟ้าว่าโดมนอนที่นี่ละกัน เดี๋ยวฟ้าลงไปนอนข้างล่างที่ห้องกิ๊บ (เพื่อนรุ่นน้องที่เป็นเพื่อนกัน ทำงานด้วยกัน) พูดจบเราก็เปิดประตูออกไปละเดินลงไปห้องกิ๊บเลย คือจะว่าตกใจก็ตกใจ เอาตรงๆตอนนั้นคือไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่ ด้วยความที่คิดว่า เพราะเค้าเป็นเพื่อน เราถึงให้เค้านอนที่ห้องได้ด้วย คิดแค่นั้นจริงๆ พอไปถึงห้องกิ๊บเราก้เคาะประตูห้อง กิ๊บงัวเงียออกมาเปิดประตู เราก็เลยพูดออกไปว่า กิ๊บคืนนี้พี่ขอนอนด้วยได้ไหม พอดีโดมเค้าขอนอนที่ห้องพี่ พี่เลยคิดว่ามันจะน่าเกลียดที่ผู้หญิงกับผู้ชายนอนอยู่ด้วยกัน 2 ต่อ 2 นอนด้วยกันที่ห้อง ถึงแม้จะเป็นเพื่อนกันก็เถอะ (กิ๊บรู้จักโดมนะคะ เพราะกิ๊บก็เป็นรุ่นน้องที่โรงเรียน คือเราอยู่หมู่บ้านเดียวกัน) ตอนที่เราพูดไปเราก็ไม่ได้มองเข้าไปในห้องของกิ๊บนะ คือยืนคุยอยู่หน้าห้องยังไม่ได้เข้าไปในห้อง แต่พอเราพูดเสร็จตาเราก็มองไปเห็นผู้ชายนอนอยู่บนเตียง เราก็เลยถามไปว่า อ้าว วันนี้แฟนมานอนที่ห้องด้วยเหรอ พี่ไม่รู้ งั้นไม่เป็นไร เดี่ยวพี่ไปนอนห้องพี่ก็ได้ ตอนแรกคิดวานอนคนเดียว เลยจะขอมานอนด้วย  

   เราก็ยืนคิดหน้าห้องว่าจะเอาไงดี จะไปขอนอนกับน้า น้าก็ต้องู้ว่ามีเพื่อนผู้ชายมาขอนอนที่ห้อง ละเรื่องใหญ่แน่ๆ สรุปเราเลยกลับไปนอนที่ห้องเรา เคาะประตูละบอกโดมว่า แฟนกิ๊บมานอนที่ห้องด้วย แต่เราก็บอกโดมว่าห้มทำอะไรเราเด็ดขาด โดมบอกว่าโอเค ไม่ทำอะไรหรอก แค่กอดเฉยๆ ไม่มากไปกว่านี้แน่นอน เพิ่งเคยนอนกอดกับผู้ชายเป็นครั้งแรก ความรู้สึกมันแปลกๆดีนะ แปลกจนนอนไม่หลับอ่ะ อาการมันแบบบอกไม่ถูก จะนอนยังไงดี จะนอนท่าไหน ถ้าหลับแล้วเผลอกอดเค้าตอบละจะเป็นยังไง จนโดมบอกว่าไม่ต้องเกร็ง ไม่ต้องกลัวหรอกบอกว่าไม่ทำอะไรก็ไม่ทำหรอก นอนเถอะ สรุปคืนนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผ่านไปได้ด้วยดีจนถึงเช้า 

   ต่อตอนหน้านะคะ