Untitled 00

-A A +A
Untitled 00

Untitled 00

คิดถึง…

คิดถึงอะไรน่ะหรอ ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน

ปกติแล้วเวลาที่ฉันรู้สึกอย่างนี้ฉันมักจะเปิดเว็บ storylog หาอะไรอ่านไปเรื่อยให้สิ่งนั้นมาเติมเต็มความรู้สึกอะไรสักอย่างในใจ แต่แล้ววันนึง storylog ก็ปิดตัวลง มันเว็บเพจไหนมาทดแทนก็รู้สึกไม่คุ้นชิน ไม่รู้สิมันคุ้นเคยกับ storylog ไปแล้ว ที่สำคัญคือความรู้สึกผูกพันกับบัญชีของตัวเองบนเว็บไซต์นั้น FridaysCindy เป็นนามปากกาที่ฉันเคยใช้ ฉันชอบนามปากกานี้ของฉันมากเลยนะ มีบทความนึงที่ฉันเคยได้ staffpick ด้วย ดีใจมากๆเลย ไม่เคยหวังอยากจะได้หรอกนะ แต่เวลาเลือกอ่านฉะนมีกจะเลือกอ่านจาก staffpick อยู่เสมอเพราะมันจะเป็นบทความที่ดีอยู่เสมอ พอวันนึงบทความของตัวเองได้เป็นบทความที่ staffpick ก็เลยดีใจโดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัว (ฮ่า) แอบเสียดายบทความที่เคยเขียนลง storylog อยู่เหมือนกันนะ เป็นจุดเริ่มต้นของการเขียนบทความลงเว็บลล็อกให้คนอื่นได้อ่านเลย เขียนมาจากความรู้สึกที่อยู่ในใจลึกๆเลยจริงๆ สะสมประสบการณ์จากการอ่านบทความของคนอื่นนี่แหละ (ฮ่า) ช่วงเวลานั้นเป็นช่วงเวลามี่ได้เรัยนรู้อะไรหลายๆอย่างเลย ไม่น่าเชื่อเลยว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นจะโตมากขนาดนี้ แต่ก็ยังคงไม่โตพอที่จะดูแลตัวเองหรือใครได้สักที แต่ก็เก่งมากๆแล้วจริงๆ นึกย้อนกลับไปก็อยากจะชอบตัวเองเหมือนนะ ที่ไม่เคยหยุดที่จะพยายามเลย ถึงแม้จะขี้เกียจอยู่บ้างแต่บ่อยครั้งเลย โตก็มาเพิ่งจะได้รู้และเข้าใจว่าโลกมีอะไรให้ได้เรียนรู้อีกเยอะแยะ ไม่ได้มีเพียงแค่ 10 อย่างที่เคยเข้าใจตอนเด็ก พอโตมาได้ 10 นั้นแล้วก็ได้ค้นพบกว่ามันยังมีมากกว่า 10 อีกมากกว่า ไม่ใช่เพียงแต่ 100 หรือ 1000 แต่มันมากมายจนนับไม่ถ้วนเลย นั่นคือจุดเริ่มต้นของการเริ่มเขียนก็คือการเรียนอ่าน และจุดเริ่มต้นของการเริ่มอ่านก็คือความเหงาและความคิดถึงอะไรสักอย่างทีาอยู่ในใจ

ส่วนบทความที่ได้ staffpick เสียดายที่ดันลบฉบับร่างไป ไม่มีให้ได้กลับไปอ่านตอนคิดถึง แต่ก็จำได้ไม่ลบเลยว่าเขียนเกี่ยวกับอะไร ไม่เคยรู้ตัวมากาอนเลยว่าเป็นคนอ่อนไหวมากๆ แต่พอนึกถึงเนื้อหาในบทความนร้ก็มีอยูาช่วงนึงที่บอกให้ได้รู้ว่าตัวฉันนั้นอ่อนไหวมากเพียงใด เนื้อหาที่เคยก็ไม่ได้เกี่ยวกับใครแต่เป็นผู้ชายคนนึงที่ไปซื้อเนื้อกับครอบครัวเลยทำให้คิดถึงพ่อของตัวเองจนน้ำตาไหลออกมาแบบไม่รู้ตัว ก็เลยตั้งชื่อบทความว่า ‘คงเป็นเพราะชายที่กำลังซื้อเนื้อคนนั้น’  

ส่วนนามปากกา ‘FridaysCindy’ ที่เคยใช้ก็เป็นนามปากกาที่ชอบมากๆแต่ไม่กล้ากลับมาใช้อีกรอบ เหตุผลน่ะหรอ มันยากเกินกว่าที่ตัวฉันเองจะรับรู้และเข้าใจเหมือนกัน แต่ฉันคิดว่าเหตุผลที่ฉันได้บอกไปมันอาจจะเป็นเพียงข้ออ้างที่ฉันนั้นไม่อยากยอมรับความจริงอะไรสักอย่างที่ฉันนั้นรู้ดีว่ามันคืออะไร ฉันจะก้าวข้ามผ่านความรู้สึกนี้ยังไงน่ะ บางทีฉันก็แค่ต้องหัดยอมรับความจริง มันยากเหลือเกินเพราะฉันยังไม่อยากทำ

ไม่รู้ว่าจะมีใครหลงเข้ามาอ่านบ้างมั้ย แต่ได้หลงเข้ามาอ่านแล้วก็หวังว่าจะอ่านถึงตรงนี้ที่ฉันได้เขียนทักมายไว้ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะ ทักทายกันได้ ฉันยินดีมากๆ ไม่สิเพราะฉันเหงาต่างหาก

ความคิดเห็น

รูปภาพของ tor

แต่ก่อนชอบแวะไปหาอะไรอ่านใน storylog เหมือนกันครับ

เพราะเนื้อหาในเว็บมันให้อารมณ์อะไรบางอย่างแบบบอกไม่ถูก มันไม่เหมือนอ่านบทความ เรื่องสั้น หรือนิยาย แต่มันเหมือนกับอ่านประสบการณ์ชีวิตของใครบางคน ที่มาบอกเล่าทิ้งเอาไว้ ทำให้มันซึมลึกมากกว่าการอ่านเรื่องแต่ง ที่อิงมาเฉพาะประสบการณ์จริงบางส่วนเท่านั้น

แสดงความคิดเห็น

 
 

ข้อควรทราบ เนื่องจากผู้ดูแลหลักของเว็บไซต์เป็นคนตาบอด หากพบการแสดงผลที่ผิดเพี้ยนและสร้างความไม่สะดวกต่อการใช้งาน โปรดแจ้งทีมงานได้ในทุกช่องทาง

เราอยากให้สมาชิกทุกท่านอยู่กันอย่างครอบครัวที่อบอุ่น ให้สังคมภายในเว็บ เป็นสังคมที่ดี ดังนั้น สมาชิกทุกท่านโปรดเคารพในสิทธิของตนเองและผู้อื่น

ผลงานที่ถูกเผยแพร่บนเว็บ ให้ถือว่าลิขสิทธิ์เป็นของผู้เผยแพร่เอง ห้ามมิให้บุคคลอื่นนำไปเผยแพร่ ก็อปปี้ หรือนำไปดัดแปลง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด หากมีการฝ่าฝืน แล้วถูกดำเนินคดีจากเจ้าของผลงาน ทางเว็บมิขอเกี่ยวข้อง เพราะได้แจ้งเตือนเอาไว้อย่างชัดเจนแล้ว

หากพบบทความที่มีเนื้อหาไปในทางใส่ร้ายผู้อื่น หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย แจ้งเข้ามาได้ตามช่องทาง Email keangun2018@gmail.com ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ทางทีมงาน จะทำการตรวจสอบ และหากเป็นจริง จะนำผลงานดังกล่าวออกจากเว็บไซต์ ไม่เกิน 1 วัน

Copyright © 2018-2024 keangun. All Right Reserved.